به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه، اکرم طهماسبی رئیس گروه امور موزه‌های میراث فرهنگی استان کرمانشاه اریگامی را همان هنر تا کردن کاغذ و ساخت اشکال مختلف از آن دانست و گفت : امروزه هنر اریگامی در اکثر کشور‌های دنیا مورد توجه قرار گرفته و بویژه کودکان به عنوان یک سرگرمی به آن می‌پردازند.
او با بیان اینکه در کشور و استان ما این هنر طی سال‌های گذشته با اقبال مواجه شده، گفت : بهروز همت پور و فرشید سبحانی از جمله اعضای فعال انجمن اریگامی ایران در استان کرمانشاه هستند که در شهرستان دالاهو زندگی می‌کنند و اکنون تصمیم به راه اندازی موزه اریگامی گرفته اند.
رئیس گروه موزه‌های استان کرمانشاه از تصمیم این دو هنرمند برای راه اندازی موزه اریگامی در شهر کرندغرب با همکاری میراث فرهنگی استان خبرداد و افزود: در این راستا برنامه ریزی‌های لازم انجام شده و پیش بینی لازم برای راه اندازی این موزه به مساحت ۱۰۰ متر مربع را انجام داده ایم.
او ادامه داد: طبق برنامه قرار است در این موزه آثار اریگامی فرشید سبحانی و احجامی که در انجمن اریگامی ایران قرار دارد مانند احجام آثار تاریخی ایران همچون پاسارگاد، تخت جمشید و ... را جمع آوری و در این موزه به نمایش بگذاریم.
طهماسبی افزود: در این موزه علاوه بر آموزش هنر اریگامی، آثاری که در آن ساخته می‌شود نیز برای فروش به معرض نمایش در خواهند آمد.
این مسئول گفت: از آنجایی که آثاری که در هنر اریگامی ساخته می‌شوند، از کاغذ‌های بازیافتی است، بنابراین از این هنر به عنوان نماد توجه محیط زیست هم یاد می‌شود.
او گفت: این هنر ریشه‌ای ژاپنی دارد و درنای کاغذی هم معروف‌ترین نماد آن محسوب می‌شود.
او با بیان اینکه درنای کاغذی به دنبال داستانی در ژاپن به عنوان نماد صلح شناخته می‌شود، افزود: در جریان بمباران اتمی شهر هیروشیما توسط نیروی هوایی آمریکا در جنگ جهانی دوم، دختر بچه دوساله ژاپنی به نام ساداکو ساساکی در معرض تشعشعات اتمی قرار گرفته و به بیماری سرطان خون مبتلا می‌شود.
رئیس گروه امور موزه‌های میراث فرهنگی کرمانشاه ادامه داد: این دختر تا سن ۱۲ سالگی با بیماری خود دست و پنجه نرم می‌کند و زمانی که در بیمارستان بستری است، به توصیه دوستان خود شروع به ساخت درنا‌های کاغذی می‌کند، چراکه طبق یک افسانه ژاپنی گفته می‌شود که اگر فرد بیماری هزار درنای کاغذی بسازد، بهبود پیدا می‌کند.
او افزود: ساداکو پس از اینکه ۶۴۴ درنا می‌سازد و روی بال‌های آن‌ها جملاتی در مورد صلح می‌نویسد، در بیمارستان جان خود را از دست می‌دهد، بنابراین دوستانش کار نیمه تمام او را ادامه می‌دهند و بقیه درنا‌ها را می‌سازند و در نهایت همه آن‌ها را همراهش دفن می‌کنند و از آن روز تاکنون درنای کاغذی به عنوان نماد صلح در دنیا شناخته می‌شود .
انتهای پیام/د