وی افزود:کشورهای دیگر از تغییرات اقلیم به خوبی آگاه شده‌اند و خودشان را با آن سازگار کرده‌اند و برنامه‌های مختلفی دراین‌باره تدارک دیده‌اند؛ این درحالی است که کشور ما نه‌تنها خودش را برای تغییرات اقلیمی آماده نکرده که اصلا این تغییرات را پیش‌بینی نکرده و حتی همواره آن را انکار کرده است. درواقع مباحث زیست‌محیطی به دلیل اینکه همواره انکار شده در کشور ما نسبت به سایر کشورها سال‌ها دیرتر مطرح و پذیرفته‌شده؛ یعنی زمانی که خود طبیعت این مسئله را به ما نشان داده است.
عـضـو هـیـئـت‌عـلـمـی محیط‌زیست دانــشـگــــاه صنعتی اصفهان در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: حالا هم با اینکه مشکلات زیست‌محیطی را پذیرفته‌ایم؛ اما هـمچنان ساختارهای اشتباه اصلاح‌نشده بسیاری وجود دارند. برای مثال، بارگذاری بیش از حد و انتقال آب‌های بین‌حوضه‌ای همچنان صورت می‌گیرد. درحالی‌که اکنون طبیعت دیگر اجازه انتقال از کارون را نمی‌دهد؛ چراکه خود این حوضه نیز با مشکل روبه‌رو شده است. هیچ‌کدام از این مسائل اتفاق تازه و جدیدی نبوده‌اند؛ اما دلیل همه این مشکلاتی که اکنون به وجود آمده، فقط بی‌توجهی به نظرات متخصصان و کارشناسان و عدم به‌کارگیری آن‌ها در عرصه‌های مدیریتی است. بی‌مدیریتی‌ها باعث شده اکنون چنین وضعیتی به وجود بیاید.
مرادی در پاسخ به این پرسش که راهکار برون رفت از وضعیت فعلی چیست، عنوان کرد: وضعیت زاینده‌رود، مثل بیمار سرطانی است که بسیار دیر برای درمان مراجعه کرده و پزشک دیگر نمی‌تواند کاری برای او بکند و او را از مرگ نجات دهد.
به گفته این استاد دانشگــاه، این شرایط چند قربانی دارد؛ اول‌ازهمه محیط‌زیـسـت اســـت؛ چـراکـــه این شرایط باعث نابودی تالاب گاوخونی و زاینده‌رود می‌شود؛ چون به‌هرحال ما در جغرافیایی زندگی می‌کنیم که به شدت تحت تأثیر تغییرات اقلیمی قرار دارد و علاوه بر این، دست‌کاری‌های انسانی در آن زیاد است. اما قربانی دوم، کشاورزی است؛ موضوعی که همواره نادیده گرفته شده است؛ زیرا بخش صنعت و شرب همیشه اهمیت بیشتری داشته است. علاوه بر این، ادامه روند کنونی باعث می‌شود تا مجبور به انتخاب آب شرب یا صنعت شویم؛ انتخابی که برای تصمیم‌گیرندگان یک دو راهی ایجاد می‌کند؛ انتخاب سودها و منافع اقتصادی یا امنیت اجتماعی مردم.
منبع: اصفهان زیبا
انتهای پیام/ص