انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
و هزاران کیلومتر تونل زیر زمین
به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، رای الیوم با اشاره به مخالفت رژیم صهیونیستی با طرح خط لوله ایلات عسقلان بین تل آویو و ابوظبی اعلام کرد که وضعیت رژیم صهیونیستی با هفتاد سال قبل فرق کرده است و این رژیم در منطقه‌ای پر التهاب و مملو از موشک‌های نقطه زن حضور دارد پس کشور‌هایی مانند امارات نباید به حمایت آن دلخوش باشند.
روزنامه الکترونیکی رای الیوم در ستون سرمقاله خود نوشت: وزارت حفاظت از محیط زیست اسرائیل اعلام کرد به طرح مشترک با دولت امارات برای احداث خط لوله انتقال مستقیم نفت و مشتقات آن از طریق خط لوله ایلات در دریای سرخ و خط لوله عسقلان در دریای مدیترانه مجوز نمی‌دهد.
این مخالفت، ضربه‌ای شدید برای بزرگترین توافق اقتصادی دو طرفه در چارچوب طرح بدآوازه صلح ابراهیمی است. خط لوله‌های یاد شده که طول آنها تقریبا به ۲۵۴ کیلومتر می‌رسد، انتقال ۶۰۰ هزار بشکه در روز از نفت امارات را به بازار‌های اروپا ممکن می‌سازد، درآمدی فراوان یعنی بیش از یک میلیارد دلار در سال را به عنوان مالیات و عوارض، به خزانه اسرائیل سرازیر می‌کند و باعث رونق تجارت در بندر عسقلان اشغالی می‌شود.
علت آشکار متوسل شدن امارات به این طرح، تقویت روابط عادی سازی شده با رژیم صهیونیستی است، اما علت پنهان آن پرهیز از تنگه هرمز در دهانه خلیج (فارس) است که ایران کنترل آن را در دست دارد و نیزکانال سوئز که برای عبور و مرور نفتکش‌های غول پیکر مناسب نیست و این به معنای کاهش درآمد‌های مصر در این شرایط سخت است.
این روزنامه نوشت: وزارت محیط زیست اسرائیل به علل زیست محیطی و از بیم نشت نفت در آب‌های خلیج عقبه یا سرزمین‌های اشغالی که این خط لوله از آن عبور می‌کند، طرح یاد شده را لغو کرد، اما شاید این امر علل پنهان امنیتی نیز داشته باشد که مهمترین آنها، حمله گروه‌های فلسطینی مسلح به این خط لوله است، درست مثل همان اتفاقی که برای خط لوله گاز مصر در سرزمین‌های اشغالی و در صحرای سینا افتاد به طوری که دو طرف مجبور شدند سرانجام این خط لوله را مسدود کنند.
رأی الیوم افزود: مصر بیشترین ضرر را از طرح امارات و اسرائیل متحمل می‌شد و علت این امر نه تنها توقف عبور نفت امارات از کانال سوئز بلکه خط لوله‌های سومید مصر است که محموله‌های نفت اضافی کشتی‌های بزرگ را منتقل می‌کند، کشتی‌هایی که از بندر الاسکندریه عبور می‌کنند و محموله‌ها از این بندر به بازار‌های اروپا منتقل می‌شوند و عجیب اینکه امارات صاحب ۵۰ درصد سهام آن است.
بیشتر بخوانید:
امارات متحده عربی با به چالش کشیدن اصول ملی کشور‌های عربی با پیوستن به فرآیند عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، مرتکب اشتباه بزرگی شد که اگر نگوییم خطرناکتر، همانند دیگر توافقنامه‌های قدیمی و جدید عادی سازی روابط است.
امارات کشوری است که از ثروت‌های نفتی بزرگی برخوردار است و رتبه سومین کشور بزرگ صادر کننده نفت را در جهان دارد و ارزش صندوق مالی و حاکمیتی آن به حدود ۸۰ میلیارد دلار می‌رسد در حالی که شمار شهروندان آن در هفت امارت، فراتر از یک میلیون و پانصد هزار نفر نیست. پس علت این استقبال از رژیم نژادپرست چیست؟ رژیمی که اراضی و اماکن مقدس عربی و اسلامی را اشغال کرده است و انواع جنایات و کشتار را علیه یک ملت عربی برادر مرتکب می‌شود.
این در حالی است که رژیم اشغالگر اسرائیل در جنگ اخیر شمشمیر قدس از حفاظت از خویش ناتوان بود و موشک‌های مقاومت فقط با تعطیلی فرودگاه‌های این رژیم، آن را ۱۱ روز از دنیا جدا کرد و ۶ میلیون تن از شهروندان آن را به پناهگاه‌ها فرستاد، رژیمی که نتوانسته است از امارات حمایت کند و در همه جنگ‌های خود از سال ۱۹۶۷ شکست خورده و همچنان با مهاجرت معکوس به سبب احساس ناامنی بسیاری از شهروندان خود روبروست.
رأی الیوم در پایان نوشت که آنچه سران امارات نمی‌فهمند، این است که زمان به سرعت در حال تغییر و تحول است و اسرائیل دیگر آن قدرت هفتاد سال پیش نیست که می‌توانست جنگ با دولت‌های عربی را طی چند ساعت یکسره کند. علاوه بر این اسرائیل در منطقه‌ای پر التهاب و جنگلی از موشک‌های نقطه زن و پیشرفته حضور دارد و شاید تجربه اخیر در جنگ یمن و تلفات جانی و مالی عظیم ناشی از مداخله اسرائیل در آن بهترین شاهد مثال در این زمینه باشد.
انتهای پیام/