به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم در مقاله‌ای با اشاره به یاوه سرایی ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا که گفته است «سوخت رسانی ایران به لبنان، راه حلی با اثر غیردائمی است» و نیز با انتقاد از موضعگیری نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان علیه ایران تاکید کردی این سخنان در حالی است که نه دولت آمریکا و نه کشور‌های عربی هیچ اقدامی چه به صورت دائمی یا غیردائمی برای حل بحران سوخت در لبنان انجام ندادند.
رای الیوم که از لندن به روز می‌شود در یادداشتی به قلم عبدالباری عطوان آورده است: ضرب المثل معروف عربی که می‌گوید: «نه خودش به ما رحم می‌کند و نه می‌گذارد رحمت خدا بر ما نازل شود»، کاملا بر دولت آمریکا و نحوه تعامل آن با بحران‌های لبنان به ویژه بحران سوخت و قطع برق در سراسر کشور ظرف چند ماه گذشته صدق می‌کند.
ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا دو روز قبل در اظهاراتی تحریک آمیز و با غرور و تکبر فراوان گفت: «وارد کردن سوخت از کشوری مانند ایران که تحت تحریم‌های متعدد است راه حل دائمی برای بحران انرژی در لبنان به شمار نمی‌رود. این از نظر ما یک بازی روابط عمومی است و نه تلاش برای حل مشکل.»
عطوان افزود: باید به جناب پرایس گفت اگر ورود سه نفتکش ایرانی به بندر طرطوس سوریه و انتقال آن با تانکر به لبنان با طرحی از سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله و واکنش مثبت و سریع مقامات ایرانی راه حل دائمی نیست راه حل آمریکا چیست؟ این که مردم لبنان از گرسنگی و گرما در تابستان و گرسنگی و سرما در زمستان پیش رو بمیرند؟
وی گفت: سید حسن نصرالله مانند همیشه صادق بود وقتی که هنگام دیدار با حسن امیرعبداللهیان وزیر خارجه جدید ایران اعلام کرد که ایران متحدی قدرتمند است که متحدان خود را تنها نمی‌گذارد. او با این جمله آشکارا به آمریکا اشاره کرد که نه فقط متحدان خود را در لبنان بلکه همه مردم لبنان را رها کرد آن هم با اعمال تحریم و سال‌ها گرسنه نگه داشتن چه به شکل مستقیم و یا از طریق برخی حکومت‌های عربی که این اقدامات به فروپاشی اقتصاد و ورشکستگی مالی و نابودی بخش خدمات آن منجر شد.
پرایس امدادرسانی نفتی ایران برای نجات ملت لبنان از گرسنگی و گرما و بیماری با ارسال نفتکش به لبنان را حرکتی در چارچوب روابط عمومی توصیف می‌کند که البته شاید این توصیف تا حدی نیز واقعی باشد، اما سوال این است که چرا دولت آمریکا به اقدام مشابهی دست نمی‌زند حال آن که این کشور خود ابداع کننده علم روابط عمومی بود و نخستین بار به عنوان یک تخصص اصلی در دانشگاه‌های خود آن را تدریس کرد.
نمود عملی دانش روابط عمومی آمریکا در تحریم‌های خفقان آور و ویرانگر برای ملت‌ها و در صدر همه آن‌ها ملت لبنان و پیش از آن مردم سوریه، ایران و فلسطین دیده می‌شود که از این دانش برای شعله ور کردن آتش جنگ داخلی استفاده کرد وگرنه چرا او یا متحدانش در خلیج (فارس) با پیش دستی بر ایران، سوخت به لبنان ارسال نکردند تا با درنظر نگرفتن هرگونه تبعیض فرقه ای، دل‌ها و عقول مردم لبنان را جذب کنند.
امیرعبداللهیان که طول و عرض لبنان را هنگام سفر به آن پیمود و با بیشتر مقاماتش از سید نصرالله گرفته تا نخست وزیر و رئیس جمهور دیار کرد از پایبندی کشورش برای ایجاد دو نیروگاه تولید برق و بازسازی فوری بندر بیروت در صورت درخواست دولت لبنان خبر داد و این بهترین نوع ارائه راه حل‌های دائمی برای بحران‌های لبنان است که پرایس و دولتش از آن دم می‌زنند. آیا «متحد» آمریکایی هیچ گونه تعهدات مشابه غیر از تهدید به اعمال تحریم‌های بیشتر برای تشدید بحران‌های خفقان آور لبنان ارائه کرده است؟
آمریکا به تحریم‌های بیشتر تهدید می‌کند و ایران به ادامه ارسال نفتکش‌ها به لبنان متعهد می‌شود تا این تحریم‌ها را هم برای سوریه که تحت قانون بدنام سزار قرار دارد هم برای لبنان بشکند که همین فرق میان متحد شجاع را که از روی انسانیت طرف مردم فقیر و تحت محاصره و گرسنه را می‌گیرد با متحد دیگری که در پی خفه کردن آن‌ها با بحران هاست نشان می‌دهد.
عطوان گفت: ما نیز مانند خیلی‌های دیگر از اظهارات نجیب میقاتی نخست وزیر لبنان که دیروز بعد از دیدار با بشاره پطرس الراعی اسقف اعظم مارونی‌ها بیان کرد غافلگیر شدیم. او گفت که قبله سیاسی اش و قبله اسلامش عربستان است و محموله‌های سوخت ایران نقض حاکمیت لبنان به شمار می‌رود.
سردبیر روزنامه رأی الیوم در پایان تاکید کرد که ما نمی‌خواهیم میقاتی از قبله سعودی خود دست بشوید و تهران را به عنوان قبله برگزیند، اما امیدواریم این قبله سیاسی و دینی او که بزرگ‌ترین تولید کننده و صادرکننده نفت در جهان به شمار می‌رود فقط یک محموله سوخت به بندر بیروت یا طرابلس برای مردم لبنان بفرستد و در این صورت ما هم در صف اول پشت سر او نماز می‌گزاریم و با بلندترین صدا برای عربستان امنیت و شکوفایی و طول عمر طلب می‌کنیم.
انتهای پیام/