به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۷ مردادماه امسال بود که شورای شهری‌های دوره پنجم، صندلی‌های خود را به شورای ششمی‌ها تحویل دادند و رسما به عنوان یکی از ارکان تیم مدیریت شهری تهران به مردم معرفی شدند، اما حضور این ۲۱ نفر از همان روز های ابتدایی با چالش ها و حاشیه های نیز همراه بود.
اولین مشکل و عدم هماهنگی آنها بر سر انتخاب سخنگوی شورا بود که در همان روز‌های نخست یکی از اعضای شورا یعنی مهدی اقراریان در یکی از همین شبکه‌های اجتماعی گروهی را همراه با اصحاب رسانه تشکیل داد و خود را به عنوان سخنگو معرفی کرد.
چمران رئیس شورا در روز تحلیف شورای ششمی‌ها در جمع خبرنگاران گفت: در مرحله بعدی سخنگو را انتخاب خواهیم کرد و چون هنوز بررسی در این ارتباط انجام نداده ایم این موضوع به جلسه بعدی موکول شد.
این صحبت کمی با فعالیت‌های علی اقراریان تناقض داشت و انگار نظارت جدی بر سر این موضوع وجود نداشت . اقراریان خود را سخنگو معرفی کرد اما شورا قرار بود در آینده تصمیم بگیرد !
اما مدتی بعد در صحن شورا رای‌گیری نهایی انجام شد و علیرضا نادعلی توسط اعضا به عنوان سخنگو انتخاب شد، اما این تنها حاشیه شورای شهر ششم نبود، در جلسات اول تا همین چند هفته پیش تمام وقت شورا به ارائه گزارشهای سازمان‌ها و معاونت‌های شهرداری تهران گذشت و اگر چه گزارش دستگاه های و سازمان ها اهمیت بالایی دارد اما تمام وقت شورا برای این اتفاق بسیاری از برنامه های شورای ششمی ها را با کمبود وقت روبرو خواهد کرد.
این موضوع تا حدی ادامه یافت که صدای برخی از اعضا را هم درآورده بود برای مثال علیرضا نادعلی سخنگو شورا در ۹ شهریور ۱۴۰۰ در صحن علنی گفت: «موضوع ارائه گزارش سازمان‌ها و معاونت‌های شهرداری تا چه زمانی قرار است ادامه داشته باشد؟ و یا ناصر امانی عضو شورای شهر تهران در تذکر پیش از دستور خود بار‌ها اعلام کرده که «ضرورت گزارش سازمان‌های تابعه شهرداری چیست؟
به نظر می‌رسد با این روند چند ماه آینده شورا به گزارش دهی اختصاص یابد در حالی که قبلاً این گزارش‌ها یکبار توسط شهردار سابق و معاونت‌ها ارائه شده است.
این گزارش‌ها چه مشکلی را از مردم شهر تهران حل می‌کند؟ اگر هدف اطلاع رسانی است که اتفاق افتاده است. وقت شورای شهر باید این ویژگی را داشته باشد که مسأله‌ای از شهر را حل کند، حرفی از نظرات مردم باشد و برای سیاست گذاری شورا موثر باشد.»، اما گویا این انتقاد‌ها فایده‌ای نداشت و هنوز هم شورای شهر این دوره قصد جدایی از شنیدن گزارشهای تکراری سازمان‌های شهراری را ندارد.
تشکیل کمیسیون‌های تخصصی هم که پروسه‌ای عظیم داشت و هر روز برخی از اعضا تاریخ جدیدی برای معرفی کمیسیون‌ها اعلام می‌کردند.
در نهایت لیست غیررسمی از اعضای کمیسیون‌ها در کانل‌های خبری منتشر شد و اعضا هم آن را تکذیب کردند و بالاخره پس از گذشت چندین جلسه برای این کمیسیون‌ها رای‌گیری انجام شد و هر فرد در کمیسیون دلخواه خود قرار گرفت اما زمانی که اعضا گزارش مناسبی از کمیسیون خود ارائه ندهند ماهیت کمیسیون زیر سوال می رود.
و موضوع سوم در بحث جلسات هم اندیشی است. در دوره قبل جلسات هم‌اندیشی ۱ الی ۲ ساعت قبل از صحن علنی برگزار می‌شد و پس از آن جلسه رسمی شورا شروع می‌شد، اما در حال حاضر شورای ششمی‌ها جلسات یکشنبه را برای اصحاب رسانه تعطیل کردند و یکی از جلسات اصلی شورا را با نام هم اندیشی با درب بسته بروی اصحاب رسانه طراحی کردند.
در حالی که از این جلسات چندان گزارش خاصی مشاهده نشده است و به نظر می‌رسد بیشتر در حد همان صحبت‌های اولیه است! جالب اینجاست که شورای پنج حتی در زمان کرونا و اوج گرفتن آن هم جلسات علنی را با رعایت پروتکل های بهداشتی و حضور خبرنگاران خارج از صحن برگزار می‌کردند و اصحاب رسانه هم به صورت مجازی در همان ساختمان جلسه رسمی را پوشش می دادند .
از همه مهم‌تر خود اعضای شورای ششم در تعامل و نوع برخورد با رسانه ها مسیر نادرستی را ترسیم کردند و اعضایی که ادعای منتخبان مردم را یدک می کشند برای پاسخگویی مشاروان رسانه ای را سپر خبرنگاران قرار دادند و برای گفتگو با هر کدام از همین منتخبان که مدعی اند از جنس مردم هستند باید روز ها و ساعت ها در انتظار ماند شاید مشاوران گرامی مجوز مصاحبه را صادر کنند.
این در حالی است که برخی از این مشاوران رسانه ای با برخورد های شخصی نسبت به همکاران خود سعی در سنگ اندازی در راه ارتباط بین عضو شورا و رسانه را دارند البته این موضوع برای برخی از اعضای شورا استثناست وبه تعداد انگشتان دست برخی از اعضا به صورت مستقیم با رسانه ها گفتگو می کنند و برخی هم فقط در صحن علنی در حد باری به هر جهت پاسخگوی رسانه ها هستند که البته آنهم مشروط به مواردی است که خودشان تعیین کنند.
کار شورا که لنگ لنگان پیش می رود و این موضوع شاید تا حدودی موجه باشد به هر حال آشنایی با شرایط و اشراف بر موضوعات زمان لازم را می خواهد اما با این خدم و حشم های رسانه ای در کنار اعضای منتخب مردم راه رسیدن به اهداف حتما دور تر خواهد شد و رسانه ها و ارتباط تنگاتنگ آنها با اعضای منتخب مردم می تواند همان کلید سرعت بخشیدن به حل مشکلات مردم باشد.
عملکرد اعضا بعد از نشستن روی صندلی باید با عملکرد خوب همراه شود وگرنه این فرصت هم خواهد شوخت و به اصطلاح زود دیر می شود .
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/