فریبرز کریمایی قائم مقام انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره بحث مطرح شده پیرامون سودهای نجومی شرکت‌های پتروشیمی اظهار کرد: در دنیای امروز، فضای رسانه‌ای که افکار عمومی را شکل می‌دهد، بسیار تاثیرگذار است. این فضا به عنوان یک ابزار در کشور‌های مختلف استفاده و سعی می‌شود که به سمت توسعه و اهداف تعریف شده برای منافع ملی یک کشور، هدایت شود. از نظر مخاطب، رسانه‌ها مربوط به یک طبقه خاص نیستند و انحصاری در این زمینه وجود ندارد؛ بنابراین، در مورد رابطه دولت با رسانه‌ها تاکید می‌شود که فعالیت آن‌ها هرچه آزادتر باشد، بیشتر به نفع منافع ملی است.
او افزود: اگر عقیده داریم که نفت، فرآورده‌های آن و صنعت پتروشیمی موتور توسعه کشور را تشکیل می‌دهند، می‌توانیم از ابزار‌های مختلفی از جمله رسانه استفاده کنیم تا این موتور به صورت شتابنده تری به حرکت خود ادامه دهد. متاسفانه در سال‌های اخیر فضا‌های رسانه‌ای را ایجاد کردند، مبنی بر اینکه پتروشیمی‌ها سودهای نجومی به دست می‌آورند که غیر طبیعی است. این مسئله کاملاً با بحث کم شدن سرعت رشد این صنعت از یک سو و کم شدن انگیزه‌های سرمایه گذاری در آن، از سوی دیگر، در تضاد است.
کریمایی با بیان این پرسش که «مگر می‌شود در یک بستری سودهای نجومی وجود داشته باشد، کسی از این سود‌ها خوشش بیاید، اما برای سرمایه گذاری به منظور دستیابی به این سود‌ها اقدامی نکند؟»، ادامه داد: اساساً چنین چیزی وجود ندارد. یکی از دلایل عبور کشور از بحران‌های شدید تحریمی، بدون هیچ شکی، صنعت پتروشیمی بوده، اما طی سال‌های اخیر، متاسفانه دچار این چالش در فضای افکار عمومی شده که همین امر آسیب زیادی به این صنعت وارد کرده است.
او همچنین توضیح داد: شرکت‌هایی که نامشان به عنوان به دست آورندگان سودهای نجومی در فضا‌های رسانه‌ای مطرح است، اغلب در سال‌های دهه ۸۰ به بهره برداری رسیده اند. ارزش دارایی این شرکت‌ها در آن دهه، با دلار و یوروی ۷۰۰ یا ۸۰۰ تومانی برآورد شده است؛ بنابراین، هزینه‌های استهلاکی که در دفاتر آن‌ها ثبت شده، بسیار ناچیز است. به طور مثال، برای یک شرکت پتروشیمی بزرگ چند میلیارد دلاری مانند مارون، با قیمت حدود ۲۵ هزار تومانی دلار، حدود ۸ میلیون دلار هزینه استهلاک در صورت‌های مالی فعلی آن ثبت شده؛ در حالی که هزینه استهلاک اقتصادی یک شرکت پتروشیمی چند میلیارد دلاری، بیش از این‌هاست.
بیشتر بخوانید:
این فعال صنعت پتروشیمی اضافه کرد: شرکت مارون حدود ۱۵ سال پیش به بهره برداری رسیده؛ اگر ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار ارزش این پتروشیمی را تقسیم بر ۱۵ کنیم، متوجه می‌شویم که باید ۱۶۶ میلیون دلار هزینه واقعی استهلاک آن باشد. بنابراین، با صورت‌های مالی که بر اساس ریال تنظیم شده، آن هم در کشوری که دچار تورم و افزایش شدید نرخ ارز است، تصور می‌شود که این شرکت به سود قابل توجهی دست یافته، در حالی که در حقیقت چنین چیزی نیست. یعنی نرخ بازدهی واقعی اقتصادی برای یک شرکت پتروشیمی، باید بر اساس تفاوت سرمایه گذاری دلاری با صورت‌های مالی ریالی در نظر گرفته شود.
او گفت: اگر محاسبات با شیوه درستی انجام شود، نسبت سود به ارزش دارایی در تمام شرکت‌های پتروشیمی، به کمتر از ۱۵ یا ۱۶ درصد می‌رسد. با تجدید ارزیابی صورت‌های مالی این شرکت ها، دیگر چنین بحث‌هایی در فضا‌های رسانه‌ای ایجاد نمی‌شود، زیرا اگر سود نجومی وجود داشت، حتما سرمایه گذاری در این صنعت نیز برخلاف آن چیزی رخ می‌داد که هم کنون و در حقیقت اتفاق افتاده و سرعت رشد آن افزایش می‌یافت.
قائم مقام انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی در پایان اظهار کرد: اکنون اگر قرار باشد یک شرکت پتروشیمی چند مگاتُنی با ارزش فعلی دلار در چنین شرایط فضای کسب و کار احداث شود، بازدهی قابل توجهی ندارد؛ به همین دلیل است که بخش قابل توجهی از بخش خصوصی وارد سرمایه‌گذاری جدید در این صنعت نمی‌شود. بنابراین، انتظار می‌رود رسانه‌ها و حتی دولت با نگاه عمیق تری این گونه مسائل را رصد کنند تا در کنار فعالان این صنعت به رشد و تعالی آن که در نهایت منجر به حرکت مدار توسعه کشور می‌شود، کمک کنند.
انتهای پیام/