از انتظار مادر شهید برای بازگشت پیکر فرزندش تا بانویی که زندانی آزاد می‌کند+فیلم

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، امشب قسمت آخر برنامه یار هفتاد و سوم را می بینید.در این برنامه ابتدا به معرفی حضرت ام البنین مادر حضرت ابوالفضل العباس(ع) می پردازیم.

در ادامه‌ی قسمت آخر این برنامه دو بانو مهمان ما هستند. یکی مادر شهید امیر علی محمدیان است که با گذشت پنج سال از شهادت فرزندش هنوز پیکر او به میهن بازنگشته است.

مهمان دوم خانم میربرایی است که با راه اندازی پویشی به نام زندان جای مادران نیست، اقدام به آزادی زنان زندانی جرائم غیر عمد می کند.

در ویدئو  زیر می توانید مشروح این برنامه را تماشا کنید.

در این برنامه؛ ابراهیمی مادر شهید امیرعلی محمدیان گفت: امیرعلی رفیق‌های زیادی داشت، بامرام بود و هر کسی کاری داشت پیش او می‌آمد و سعی می‌کرد کار‌های آن‌ها را انجام دهد. امیر علی مثل کوه پشت من بود.

وی ادامه داد: امیرعلی همیشه در تعزیه‌ها به خاطر هیکل درشتی که داشت نقش شمر بازی می‌کرد. سال ۹۴ بازی نکرد و دلیلش را اینگونه گفت که مامان امسال حسش را نداشتم.

این مادر شهید عنوان کرد: چند سالی بود که موضوع سوریه مطرح شد؛ از طرف محل کارش به او اجازه نمی‌دادند اما امیرعلی تلاش خودش را کرد و راهی سوریه شد.

وی افزود: زمانی که می‌خواست برود همه اتفاقات سوریه را تعریف می‌کرد. روز خداحافظی آشوبی در دل من بود و حس کردم این آخرین دیدار ما است. ۱۸ فروردین ۹۵ خبر شهادت پسرم را به ما گفتند. حضرت ام البنین چهار فرزند خودش را در یک روز از دست داد، من در مقابل آن‌ها ناچیزم و امیر پسرم رفت و فدای حضرت زینب (س) شد.

ابراهیمی گفت: خوشحال هستم که یادگاری‌های امیرعلی برایم مانده است. انگشتر‌هایی که در دستش می‌انداخت و ساعتی که داشت. وسایل زیادی دارد که در اتاقم نگه داشتم. صبح که بیدار می‌شوم و شب که می‌خوابم به عکس امیرعلی نگاه می‌کنم و می‌گویم یک دنیا دوستت دارم. حاضر هستم دنیا را بدهم فقط یک ثانیه صدایش را بشنوم.

میربرایی جهادگر هم در این برنامه گفت: من خودم، چون فرزند کوچک دارم، دغدغه ام بچه‌های کوچک هستند. از پنج سال پیش پیگیر خانم‌هایی شدم که مجبور شدند به خاطر بدهی همسرشان چک بدهند و چون چک‌ها پرداخت نشده بود، راهی زندان شدند.

وی ادامه داد: سال ۹۹ مسئولان از ندامتگاه مرکزی زندان زنان بازدید داشتند و با توضیحاتی که ارائه دادند. برخی از خانم‌ها باردار بودند و فرزندان خودشان را در زندان به دنیا آورده بودند و تلنگری برای ما بود که تصمیم گرفتیم در این حوزه کار کنیم. قرار شد خانم‌هایی که جرایم غیرعمد دارند و مادر هستند را آزاد کنیم.

انتهای پیام/