از بانویی که در سفر به سوریه به دنبال پیکر همسر شهیدش بود تا جهادگری که زندگی معتادان را سامان داد +فیلم

لیلا بیگلری همسر شهید مدافع حرم سعید انصاری گفت: من و همسرم در دانشگاه علامه طباطبایی همکلاسی بودیم، او در دانشگاه مسئول بسیج دانشجویان بود.

وی افزود: یک روز با من تماس گرفت و از من خواست که همدیگر را ببینیم و قرار ما مزار شهید آرایشی در بهشت زهرا (س) بود. آنجا با یک حیای خاصی موضوع خواستگاری را مطرح کرد و من هم انتظارش نداشتم و شوکه شدم.

وی عنوان کرد: زمانی که با خواهرم قضیه را مطرح کردم و او گفت چه اصراری روی این خواستگار داری؟! اولین جمله‌ای که به زبانم آمد این بود که گفتم این آخرش شهید می‌شود. بعد از خبر شهادت خواهرم به من گفت دیدی همانی شد که می‌گفتی!

همسر شهید انصاری اظهار کرد: ما آن روز‌ها نمی‌دانستیم که همسرم شهید شده یا اسیر. ما پیکر شهید را ندیدیم تا زمانی که واقعیت را به چشم نبینیم آن چشم انتظاری را داریم. برادر همسرم با من تماس گرفت و با بغض گفت که همسرم مجروح شده، اما من می‌دانستم که شهید شده است. شهید انصاری به حضرت زهرا (س) ارادت خاصی داشت حتی برای توسل همیشه نماز حضرت زهرا (س) را می‌خواند. اسم‌های دخترهایمان را هم زهرا و فاطمه زهرا انتخاب کردیم.

بیگلری اظهار کرد: در لحظه شهادت به گفته یکی از دوستانش زمانی که تیر به پهلوی شهید اصابت کرد، سه بار اسم حضرت زهرا (س) را آورده است. 

همسر شهید انصاری عنوان کرد: ما نشانه‌ای از شهادت همسرم نداشتیم. گروه النصره برای اینکه ما را نگران کنند فیلم گرفته بودند و به شهدای ما بی حرمتی می‌کردند. ما فقط آن فیلم را بعد از شهادت دیدیم. زمانی که برای اولین بار بعد از شهادت همسرم به سوریه رفتیم، می‌دانستم عزیزم آنجا است، اما نمی‌دانستم کجا باید دنبالش بگردم. خیلی سخت بود.

اما بعد از سه سال که پیکر شهید برگشت نمی‌گذاشتند من ببینم می‌گفتند پیکر کامل نیامده است. برای من خیلی سخت بود. بعد از دیدن پیکر همسرم در کنار بچه‌ها، فقط به یاد خرابه شام و شهادت حضرت رقیه (س) افتادم.

مهمان دوم برنامه «یار هفتاد و سوم» هم یک نیروی جهادی بود که پس از ترک دادن معتادان آن‌ها را به کار‌های جهادی در مناطق محروم دعوت کرده و زندگی آن‌ها را سامان داده است.

این جهادگر گفت: ما کسانی را به زندگی بر می‌گردانیم که هیچ چیزی برای از دست دادن ندارند. کسی که به عنوان هنجار اجتماعی و کارتن خواب از او نام می‌بریم اما گروه جهادی ما آن شخص را به زندگی بر می‌گرداند. در اردو‌های اجباری آن‌ها ترک می‌کنند و بعد از ترک آدم‌های ریز بین و حساس و با حوصله می شوند. این مددجویان بعد از ترک، خودشان کار‌های جهادی می‌کنند و به دیگران کمک می‌کنند.

انتهای پیام/