به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، اشکال زیبای هندسی حسینیه در یکی از شهرک‌های شیراز توجه مرا به خود جلب کرد سراغ سازنده اش را گرفتم با کمال تعجب نام بانویی هنرمند را شنیدم، فاطمه سیرجانیان.
به سراغش رفتم در نگاهش طاقچه‌های تزیینی زیبایی را دیدم که با نظم و قاعده ساخته شده بود.
این بانوی هنرمند با آجر، گچ، کاشی، چوب و فلز اشکال هندسی را آن چنان زیبا در بنا‌ها ایجاد و آرایش می‌کند که آدمی را به تحسین وا می‌دارد.
مقرنس نوعی تزئین حجمی و تاقچه‌بندی آذینی است که در زیرگنبد‌ها یا نیم‌گنبد‌های روی ایوان‌ها و درگاه‌های ورودی، در زیر گلدسته‌های مناره‌ها، بالای ایوان مساجد، بالای محراب مساجد و دیگر بنا‌ها استفاده می‌شود.
در ساخت مقرنس از آجر، گچ، کاشی، چوب یا فلز استفاده می‌شود که در هر رده تاقچه‌ها از رده زیرین خود پیش می‌نشیند تا درگاه به هم آید.
در طاقچه‌ها برجستگی‌ها و تورفتگی‌هایی همراه با نگاره‌های گوناگون درآورده می‌شود.
فاطمه سیرجانیان معمار و هنرمند جوان متولد سال ۱۳۷۲در شهر شیراز است که رشته معماری را برای تحصیل انتخاب کرد و همواره به تحصیل اکتفا نکرد.
معماری سنتی و تزیینات را به صورت تجربی و عملی نزد پدرش استاد عبدالرسول سیرجانیان که از پیشکسوتان و فعالان تجربی در این حرفه است فرا گرفت.
اکنون این بانوی هنرمند در حاشیه فعالیت معماری خود مقرنس‌کاری را به عنوان حرفه تخصصی برگزیده و به پژوهش و بررسی در این زمینه پرداخته است.
علاوه بر این در زمینه طراحی و اجرای ابنیه‌های سنتی، کاربندی، گره چینی و معقل فعالیت دارد.
پای گفت و گوی بانوی چیره دست مقرنس کار شیرازی می نشینیم که این هنر را پیچیده ترین نوع تزیین در معماری می داند.
قبل از ورود به هنرستان معماری پدرم نقوش هندسی را به من یاده داد و در طراحی و ترسیمات طرح‌های خودش نیز مرا مشارکت داد که این خود مقدمه‌ای بود برای ورود من به حوزه معماری سنتی در سن ۱۴ سالگی.
اولین کار من اجرای طرح سر درب ورودی بیت الزهرا در سال ۸۶ بود که در طراحی و قالب گیری مقرنس ورودی با پدرم همراه بودم.
سبک مقرنس شیرازی یکی از بهترین و پیچیده‌ترین نمونه‌های مقرنس است که از نظر طراحی شاید شباهت‌هایی با بقیه سبک‌ها داشته باشه، اما از نظر اجرایی وارائه محصول نهایی تفاوت بسیار زیادی دارد که امروزه جایگاه این سبک با توجه به کم بودن تعداد استاد کار ماهر با کم توجهی کارفرما‌ها نسب به سبک‌های دیگر کمرنگ شده است.
چه کسانی مشوق شما در این راه بودند؟
پدرم بزرگترین استاد و راهنمای من بود که با حمایت او انگیزه بیشتری برای شروع و ادامه این کار در من بوجود آمد.
همان طور که گفتم این هنر رو از کار‌های پدرم شناختم و بهش علاقمند شدم و پیرو سبک‌های پدرم هستم، اما منابعی هم وجود دارد که برای بهره بردن به طور مثال نمونه کار‌هایی که از قبل در طول تاریخ اجرا شده است.
به جز حرفه مقرنس کاری به کار دیگری هم مشغول هستید؟
رشته تحصیلی من معماری است و من طرح‌های ساختمانی، مسکونی، تجاری، ویلا، طراحی نما و طراحی داخلی مقرنس را به صورت تخصصی دنبال می‌کنم.
توصیه شما به جوانان علاقمند به حرفه مقرنس کاری چیست؟
توصیه من به جوانان علاقمند به این حرفه این است که به این حرفه به عنوان برزخ هنر و معماری نگاه کرده و به خاطر سختی و موانع موجود در کار و کم لطفی‌هایی که به فعالان این حرفه می‌شود از علاقه و استعداد خود دست نکشند و با خلاقیت و پشتکار از موانع عبور کنند.
مقرنس رو باید در محل طرح و اجرا بسازند نیاز به کار کار گاه ندارد.
احمد بهمنی کارشناس توسعه و ترویج اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس نیز در گفت گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز،گفت: هنر معماری مقرنس از دوره‌های مختلف تاریخی به رشد و توسعه رسیده که مجموعه‌ای از هنرهای زیبا را در خود جای داده است.
او بیان کرد: قدمت این هنر به قبل از اسلام می‌رسد که در دوره هخامنشیان تحول پیدا کرد و در دوره اشکانیان توسعه یافت.
بهمنی تصریح کرد: در دوره زندیه هنر مقرنس کاری به اوج خود رسید که امروز ما نمونه بارز آن را در مسجد وکیل و بنای هفت تنان می‌بینیم.
کارشناس توسعه و ترویج اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان فارس ادامه داد: هنر مقرنس در دوران هخامنشی تحولی چشم‌گیر یافت و در دوران اشکانی به اوج خود رسید.
انتهای پیام/ت