عبدالمجید خشنود معاون مالی و اداری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حقوق اعضای هیئت علمی اظهار کرد: یک مصوبه‌ای در خصوص همسان سازی حقوق اعضای هیئت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اعضای هیئت علمی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ابلاغ شده بود.
او افزود: همسان سازی حقوق اعضای هیئت علمی وزارت علوم با وزارت بهداشت اتفاق خوبی بود و با پیگیری همکاران هیئت علمی و مسئولان وزارت علوم مصوب شد تا افزایشی در میزان حقوق اعضای هیئت علمی در نظر گرفته شود که این امر محقق شد، اما میزان آن زیاد نبود.
خشنود تصریح کرد: قانون همسان سازی حقوق اعضای هیئت علمی وزارت علوم با وزارت بهداشت دارای ۲ بخش است که بخش اولیه آن شامل تمامی اعضای هیئت علمی بوده و در اوایل خرداد همه دانشگاه‌ها این بخش را اجرا کردند، اما از آن جایی که بخش دوم آن دارای آئین نامه ویژه‌ای است؛ بنابراین شامل تمامی اعضای هیئت علمی نشده است.
معاون مالی و اداری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی ادامه داد: نوک پیکان تمامی فعالیت‌های مدیریتی حوزه علم و فناوری دانشگاه‌ها اعضای هیئت علمی هستند که در صورت کاهش حقوق آن‌ها تصمیم به مهاجرت می‌گیرند و طی سال‌های گذشته این امر بیش از پیش شده است.
خشنود اضافه کرد: همکاران اعضای هیئت علمی از وضعیت فعلی حقوق به هیچ عنوان رضایت نداشته اند و این امر باعث کاهش فعالیت و انگیزه آن‌ها و افزایش مهاجرت آن‌ها شده است.
معاون مالی و اداری دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی گفت: بایستی دولت آتی و وزارت علوم با نگرش بهتر مسائل معیشتی و رفاهی اعضای هیئت علمی را در اولویت قرار دهند تا به اینصورت آن‌ها هم با انگیزه بیشتری برای پیشرفت همه جانبه کشور تلاش کنند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
اولی دانشجو هست که ۹۹/۹ درصد زحمت‌ها روی دوش اون هست.
دومی استاد هست که گاهگاهی اگه میل مبارکشون مایل باشد، از فرایندِ جان کندنِ دانشجوها بازدید می نماید.
اون‌وقت زمانیکه پژوهش به نتیجه برسه، دقیقاً ۱۰۰ درصد امتیاز و ارتقا و افزایش حقوقش مال استاده و دانشجو اگه خوش‌شانس باشه بتونه یه نمره‌ای بگیره. دیگه حتی یه خسته نباشید هم به دانشجو نمیگن. پول و امتیاز و اینا که دیگه هیچی...
واقعاً نمی دونم چرا این بحث پروژهای عملی برای درس‌های تئوری، پیگیری نمیشه؟؟
این یه کار خلاف قانونه. چون برای درس های تئوری، سرفصل تعیین شده و زمانِ هر واحد تئوری متناسب با مطالبِ تعریف شده است، اما استادها برای اینکه زحمت درس دادن رو از دوش خودشون بردارند، پروژه های عملی میدن که حداقل نصف زمان درس‌ها توسط دانشجو پُر بشه و استادها فقط نقش تماشاچی رو داشته باشند.