به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، نسل‌کشی، قتل، تجاوز و استعمار تنها بهره کشور‌های آفریقایی از دورانی است که اروپایی‌ها پا به این قاره پر از ثروت گذاشتند. جنایات و حوادثی که در این زمان در آفریقا اتفاق افتاد باورنکردنی بوده و تبعات آن همچنان در این قاره نمایان است.
به تازگی آلمان و فرانسه به ارتکاب نسل‌کشی در آفریقا اذعان کرده‌اند.
«امپراتوری رایش» آلمان از سال ۱۸۸۴ تا ۱۹۱۵ کشور «نامیبیا»، واقع در جنوب قاره آفریقا، را تحت سلطه و استعمار خود درآورد. آلمان‌ها در این کشور هر جنایاتی را مرتکب شدند که خشم مردم این کشور را برانگیخت. در سال ۱۹۰۴ مردم قبیله «هرِرو» برای مبارزه با وحشیگری آلمان‌ها قیام کردند تا حداقل زمین‌هایشان را که با زور تصاحب شده بود را پس بگیرند، اما قیام این مردم بطور وحشتناکی بدست ارتش آلمان سرکوب شد.
وقتی برلین متوجه شد مردم این قبیله برای دفاع از حق خود به پا خواسته‌اند به خون‌ریز‌ترین ژنرال خود «لوتار فون تروتای» دستور داد قیام این مردم را سرکوب کند به همین خاطر مورخان اعلام کردند حداقل ۶۵ هزار نفر از جمعیت ۸۰ هزار نفری مردم هرِرو بدست نظامیان استعمارگر آلمان کشته شدند.
تنها یک سال بعد از وقوع تراژدی قتل‌عام قبیله هرِرو، مردم «ناما» برای رهایی از ظلم بی‌اندازه استعمارگران آلمانی قیام کردند که متاسفانه بازهم حادثه قبلی تکرار شد و طبق گفته مورخان بیش از ۱۰ هزار نفر از جمعیت ۲۰ هزار نفری قبیله ناما بدست ارتش آلمان جان خودشان را از دست دادند.
اما جمعه گذشته، بعد از حدود ۶ سال مذاکره نامیبیا با آلمان، «هایکو ماس»، وزیر خارجه این کشور بطور رسمی اعلام کرد که آلمان در خلال حضورش در کشور نامیبیا نسل‌کشی انجام داده‌است و حاضر به پرداخت غرامت ۱ میلیارد یورویی به مردم این قبایل می‌باشد تا بازماندگان این حادثه بتوانند با این پول مزارع و خانه‌های خود را بازسازی کنند.
انتظار می‌رود «والتر اشتاین مایر»، رئیس جمهور آلمان در خلال مراسمی رسمی در پارلمان نامیبیا حاضر شود و ضمن اعتراف به جنایات این کشور از مردم و بازماندگان نسل‌کشی هرِرو و ناما عذرخواهی نماید.
در خلال ماه‌ها آوریل و ژوئیه سال ۱۹۹۴ بیش از ۸۰۰ هزار نفر در کشور «رواندا» به دست نظامیان استعمارگر فرانسه گردن زده شدند که از این تعداد بیشتر جمعیت کشته شدگان را قبیله «توتسی» و اقلیتی را نیز قبیله «هوتو» تشکیل می‌دادند.
پنجشنبه گذشته و یک روز قبل از اینکه آلمان به نسل‌کشی در نامیبیا اعتراف کند، «امانوئل مکرون»، به «کیگالی»، پایتخت رواندا سفر کرد و در خلال سخنرانی مقابل ۱۵۰ تن از مقامات این کشور گفت: «فرانسه برای مدت طولانی سکوت را بر نگاه کردن به حقیقت ترجیح می‌داد». با اینکه دست ارتش فرانسه در گردن زدن مردم رواندا به خون آلوده است رئیس جمهور این کشور ادعا کرد فرانسه در این جنایات تقصیری ندارد مگر اینکه در کنار رژیم حاکم ایستاده است! او حتی بطور واضح از مردم این کشور عذرخواهی نکرد و خود را ناراحت هم نشان نداد!
با این وجود، دکتر «ترامور کیمینور»، استاد دانشگاه‌های «پاریس» و «سیرجی» اعلام کرد نسل‌کشی که در رواندا اتفاق افتاد به دلیل حضور نظامیان فرانسه در این کشور بوده است و فرانسه مسئولیت جدی در قبال این جنایت دارد.
مکرون در ادامه صحبت‌های خود تاکید کرد که به رسمیت شناختن این مسئله اقدامی برای تحقق عدالت است، او قصد داشت با این سخنان نمادین ۲۷ سال از تلخ‌ترین سال‌های رواندا در زمان اشغالش بدست متجاوزان فرانسوی، را پاک کند.
«ناصر زهیر»، نویسنده سیاسی و کارشناس روابط بین‌المللی و اقتصاد سیاسی در فرانسه در مصاحبه با شبکه الجزیره گفت: اقرار رئیس جمهور فرانسه به نسل‌کشی در رواندا بوسیله استعمارگران این کشور نشانه بیداری وجدان نیست بلکه گامی است که مقامات فرانسه در چارچوب اصلاح سیاست استعماری فرانسه قدیم برداشته‌اند.
امانوئل مکرون چندی پیش نیز به کشتار و سرکوب مردم الجزایر در زمان استعمار فرانسه در این کشور اقرار کرده بود، اما بازهم بی‌شرمانه موضع‌گیری نموده و از مردم این کشور عذرخواهی نکرد. در طول جنگ استقلال الجزایر که از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۲ به طول انجامید نزدیک به ۶۰ هزار نفر از اعضای جبهه آزادی بخش میهنی الجزایر و یک میلیون غیر نظامی این کشور توسط اشغالگران فرانسوی کشته شدند.
اسم «لئوپولد دوم» برای ساکنان آفریقا و مخصوصا کشور‌های «کنگو»، «رواندا» و «بروندی» همیشه با ترس همراه بوده است و مردم این مناطق لئوپولد را همانند «آدولف هیتلر»، دیکتاتور آلمانی می‌دانند.
در خلال سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۹۰۹ نزدیک به ۱۰ میلیون نفر از مردم کنگو به خاطر کشتار اشغالگران بلژیکی یا گرسنگی ناشی از نابودی زمین‌هایشان، جان خود را از دست دادند. مورخان و تاریخ‌شناسان می‌گویند در زمان حکومت لئوپولد دوم جمعیت کنگو به نصف رسید چرا که قبل از استعمار جمعیت این کشور ۲۰ میلیون نفر تخمین زده شده بود، ولی در سرشماری سال ۱۹۲۴ جمعیت کنگو به ۱۰ میلیون نفر کاهش پیدا کرده بود.
لئوپولد دوم برای تفریح خودش و مردم سفیدپوست باغ وحش‌های انسانی را نیز خلق کرد. او در سال ۱۸۹۷ دستور داد در شرق «بروکسل»، پایتخت بلژیک یک باغ وحش تاسیس شود، ولی قرار نبود در این باغ وحش از حیوانات نگهداری شود بلکه در این باغ‌وحش ۶۶۰ انسان سیاه پوست آفریقا را در قفس در معرض دید عموم گذاشتند.
مردم بلژیک نیز روزانه برای بازدید به این باغ وحش می‌رفتند و به کودکان، زنان و مردان سیاه پوست در قفس خوراکی می‌دادند و مانند حیوانات با آنها برخورد می‌کردند.
کشور‌های غربی دیگر نیز برای اضافه کردن این جنایات به کارنامه سیاه خود در شهر‌هایی مثل «لندن»، «پاریس»، «هامبورگ»، «نیویورک» و دیگر شهر‌های اروپایی دست به ساختن این باغ وحش‌ها زدند و از انسان‌ها در آن نگهداری کردند با این فرق که آنها فقط سیاه پوستان را در قفس نگه نمی‌داشتند و از مردم آسیا و آمریکای جنوبی نیز استفاده می‌کردند، در آمریکا این باغ وحش‌ها پر از فیلیپینی‌هایی بود که توسط مقامات و تجار آمریکایی ربوده شده و به این کشور آورده شده بودند.
مقامات بلژیک هیچ وقت از این نسل‌کشی‌ها صحبت نکردند و به تبع عذرخواهی نیز انجام نگرفت فقط در سال ۲۰۱۹ «شارل میشل»، نخست وزیر وقت بلژیک در پارلمان این کشور از این جنایات صحبت کرد و گفت: این جنایات بخشی از تاریخ خونین کشورمان در کشور‌های کنگو، رواندا و بروندی است و باید این جنایات را بپذیریم؛ که آن هم بعد‌ها مجبور شد به دلایل مختلف از سمت خود کناره گیری کند.
سخن پایانی
اروپایی‌ها از این دست جنایات و نسل‌کشی‌ها، در کارنامه خود کم ندارند علاوه بر آلمان، فرانسه و بلژیک کشور‌هایی مانند انگلیس، پرتغال، اسپانیا و ایتالیا هم از جمله استعمارگرانی بودند که به قاره آفریقا پا گذاشتند و منابع آن را غارت، مردم آن را سرکوب و محیط زیستش را نابود کردند.
در حال حاضر هم اگر این کشور‌ها اقدام به اعتراف به این نسل‌کشی‌ها میکنند تنها به دنبال منافع جدیدی هستند که در قاره آفریقا بوجود آمده است، وگرنه خوی استعمارگری همچنان در این کشور‌ها وجود دارد که حتی می‌توان آن را در صحبت‌های رئیس‌جمهور فرانسه مشاهده کرد.
کشور‌های اروپایی فهمیده‌اند تنها راه رسیدن به روابط عادی با کشور‌های آفریقایی و استفاده از آنها، اقرار کردن به جنایاتی است که در گذشته مرتکب آن شده‌اند ولی همچنان از آن پشیمان نیستند مانند امانوئل مکرون که برای بدست آوردن رای چندین میلیون فرانسوی الجزایری تبار در انتخابات آینده فرانسه، نیاز دارد که به نسل‌کشی در این کشور اقرار کند. او برای ارتباط برقرار کردن با رواندا که به دلیل پیشرفت صنعتی و گردشگری در آن به «سنگاپور» آفریقا معروف شده است نیاز دارد اعلام کند فرانسه در گذشته جنایات فراوانی را در این کشور انجام داده است. مطمئنا اگر در این اعتراف‌ها سودی حاصل کشور‌های اروپایی نمی‌شد هیچ‌گاه به نسل‌کشی در آفریقا اقرار نمی‌کردند.
انتهای پیام/
حالا برن تو دریا طعمه کوسه ها بشن تا برسن اروپا
نگو اینا فیلماشونو از واقعیت تاریخی کثیفشون میسازن
چاقو دسته خودش را نمی‌برد.