به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، بیست و هفتم اردیبهشت ماه متعلق به شاغلان یک حرفه نیست بلکه ویژه تمام کسانی است که به اخلاق حسنه ستوده اند و خداوند نعمت پاسخگویی خوش رویانه به همنوعان را به آنان عطا کرده است. ما معتقدیم که روابط عمومی یک شغل نیست، یک ویژگی اخلاقی است که هرکسی باید خویش را به آن مزین سازد و آنکه در صف اول مراوده با هموطنان قرار دارد به این مهم اولی‌تر است.
بی‌جهت نیست که مرحوم دکتر نطقی بنیان‌گذار علم روابط عمومی در ایران می‌گوید:روابط عمومی یک شغل اداری نیست بلکه یک شوق اداری است، چراکه تمامی فعالان در این حوزه با عشق، شور و نشاط، بهره‌گیری از تکنولوژی روز و ایده‌های نو و همچنین تزریق هنر و تفکر خلاق در حوزهٔ اداری گام برمی‌دارند و روحشان با ایستایی و سکون منافات دارد.
اهمیت جایگاه روابط عمومی
نوع کار روابط عمومی و مسئولیت‌هایی که بر عهده این بخش قرار داده‌شده سبب شد تا حرفه روابط عمومی، ششمین شغل پراسترس در جهان شناخته شود و سبب رونق تولید در عرصه‌های مختلف شود. زیرا مدیران روابط عمومی‌ها افراد متخصص در زمینه کنترل آسیب‌ها هستند و بنابراین نیازمند توانایی تفکر و عمل سریع در شرایط پراسترس و تنش‌زا هستند.
کار روابط عمومی کار دل است. اولین شرط برای داشتن یک ارتباط خوب، سخن گفتن از روی علم، آگاهی و اطلاع است. مراسمی که برپا می‌شود وقتی همه آرام روی صندلی‌هایشان به چیزی جز برنامه‌ها توجهی ندارند، قلب آن‌هاست که با سرعتی مضاعف در سینه می‌تپد و نگران لحظه‌لحظه اجرای برنامه هستند، وقتی همه در حال ترک محل برگزاری برنامه هستند، آن‌ها هستند که در ذهنشان نقاط ضعف را یادآوری می‌کنند؛ داشتن دغدغه برگزاری گردهمایی‌ها، شرکت در نمایشگاه و یا برپایی مراسم مختلف، مرور کنداکتور یا همان سین برنامه، استرس دریافت به‌موقع بروشور‌های چاپی، بنر و استند و نصب به‌موقع در محل مناسب مراسم، پیگیری‌های تلفنی ایاب و ذهاب میهمانان، تنظیم صورت‌جلسات گزارش‌های مدیریتی، تولید و ارسال به‌موقع خبر و دریافت بازتاب آن‌ها، به‌روزرسانی وب‌سایت و رصد ایمیل‌ها، شرکت در مراسم سوگواری یا خوشحالی از دریافت خبری خوش و بسیاری نمونه‌های دیگر از این دست است که روابط عمومی‌ها سکان‌داری آن را بر عهده دارند.
اینجاست که اگر عشق به کار نباشد نمی‌توان در این حوزه وارد شد.
امروزه نقش روابط عمومی‌ها در کمک به تصمیم‌گیری‌های مدیریتی و استراتژیک یک سازمان نقشی قابل‌توجه است. نقش روابط عمومی به‌عنوان ابزار مدیریتی برای فعالیت‌های حرفه‌ای، علمی و الکترونیکی، از مشخصه‌های جدید روابط عمومی در عصر ارتباطات است.
بنابراین، از نقاط برجسته و ممتاز در مدیریت استراتژیک، تأکید بر محیط برون‌سازمانی و حتی جهانی است و درواقع، منظور از وظایف استراتژیک روابط عمومی، دخالت در روند تصمیم‌گیری سازمان است.
بیشتر بخوانید
روابط عمومی مدون و برنامه ریزی شده یکی از ابزار‌های قوی مدیریت افکار است، روابط عمومی به‌عنوان اصلی‌ترین حلقه ارتباط بین مدیران و کارکنان، مسئولیت خطیری در فرآیند دسترسی مدیران و افکار جمعی کارکنان دارند به همین دلیل توجه ویژه به روابط عمومی، به‌عنوان نهادی که می‌تواند به‌صورت نظام‌مند، برنامه ریزی شده و سنجیده در جهت ایجاد، حفظ و گسترش تعامل و تفاهم مدیران با کارکنان اقدام کند، بسیار حائز اهمیت است. آنچه اهمیت دارد این است که کار روابط عمومی تسهیل و خدمت به مدیریت است نه مدیر. برای آنکه محور اساسی کار روابط عمومی کسب منافع برای کل سازمان است نه برای شخصی که در رأس هرم سازمانی قرار گرفته است؛ بنابراین باید به روابط عمومی و کارکرد‌های آن، بهتر و منطقی‌تر نگاه کرد. در این صورت است که روابط عمومی می‌تواند در سازمان موفق عمل کند.
درواقع می‌توان گفت روز ملی ارتباطات و روابط عمومی می‌تواند نقطه عطفی را در توسعه و تحول واحد‌های روابط عمومی در ایران ایجاد نماید. بی‌شک این روز تداعی‌گر اهمیت و نقش روزافزون صنعت روابط عمومی در دنیای ارتباطات است که امروزه به قلب تپنده مجموعه‌های مختلف تبدیل شده است.
از ابتدای تاریخ بشر تا کنون همواره افراد هوشمندی بوده اند، که این شناخت را در جهت ارتقای خود با دیگران بکار گرفته اند و نوعی روابط عمومی را در کارهایشان اعمال کرده اند. در تمامی دوره‌های دموکراسی از جمله از جمهوری روم گرفته تا نظام کنونی، رساله ها، مقاله ها، سخنرانی‌ها و دیگر قالب‌های خطابه به قصد سلطه به افکار عمومی بکار گرفته شده اند.
البته کشور‌ها و نهاد‌های غیر دموکراتیک هم، این ابزار‌ها رابه خدمت گرفته اند، اما در جاییکه امکان بحث و انتقاد وجود ندارد، امکان تعالی به سوی گفت و شنود نیز که ما آنرا وظیفه روابط عمومی در مسئولانه‌ترین و جامع‌ترین شکل اجتماعی اش مرتبط می‌دانیم، نمی‌تواند وجود داشته باشد.
بطور مسلم فعالیت‌های روابط عمومی همیشه دو طرفه است، اما در جامعه دموکراتیک افراد درتغییر، تفسیر و بحث درباره پیام‌هایی که دریافت می‌دارند، آزادانه می‌توانند درصورت تمایل با پیام‌های دریافتی مخالفت کرده و عکس العمل دلخواه خودرا نشان دهد.
از اواسط دهه‌ی چهل، دو واقعه موجب اشتهار و رسمیت یافتن روابط عمومی شد. ابتدا سازمان امور اداری و استخدامی کشور روابط عمومی را در طرح‌ها و برنامه‌های تشکیلاتی خود برای سازمان‌های دولتی منظور و ملحوظ نمود و دیگر تاسیس دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی و گشایش رشته روابط عمومی بود که این دو رخداد موجب رسمیت یافتن دفاتر و واحد‌های روابط عمومی در تشکیلات اداری سازمان‌های مختلف کشور و اشتهار و عمومیت این عنوان شد و امور جاری روابط عمومی ها، با تهیه و تدارک ابزار فنی و هنری جدید، جدی‌تر دنبال گردید و طولی نکشید که کارایی‌ها و نفس وجودی ان‌ها در همه‌ی جا بعنوان یک ضرورت احساس شد.
در آخرین روز‌های سال ۱۳۸۴، معاون امور مطبوعاتی و تبلیغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به پیشنهاد مدیرکل دفتر تبلیغات و اطلاع رسانی طی درخواستی از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواست تا با عنایت به لزوم توجه خاص به روابط عمومی در ایران و ضرورت توجه به این مقوله از طریق نامگذاری یک روز خاص به این نام، روزی به نام روز روابط عمومی نامگذاری شود.
در پاسخ به این درخواست مدیر کل دبیرخانه شورای فرهنگی عمومی طی نامه شماره ۱۵۵۵/الف مورخ ۸۵/۹/۱۹ اعلام کرد: در خصوص پیشنهاد نامگذاری یک روز به عنوان «روز روابط عمومی» برابر مصوبه جلسه ۵۹۰ مورخ ۸۵/۶/۲۸ شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ۲۷ اردیبهشت به عنوان «روز ارتباطات و روابط عمومی» تعیین و اعلام می‌گردد.
آیین‌نامه بزرگداشت «روز روابط عمومی» در ۵ فصل و ۱۱ ماده از سوی دبیرخانه شورای اطلاع‌رسانی دولت در مورخه ۸۵/۱۲/۱۳ تصویب و ابلاغ شد؛ و اینگونه روابط عمومی پس از ۵۶ سال، روزی را به نام خودش ثبت کرد.
روابط عمومی درایران علیرغم همه مشکلات پیش رو که طبیعت یک جامعه بالنده و در مسیر توسعه و پیشرفت است، خوشبختانه به سوی ایفای نقش حرفه‌ای خود و اثر گذاری بیشتر در مناسبات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و بین المللی گام بر می‌دارد.
تاکیدات مقام معظم رهبری بر نقش و جایگاه روابط عمومی و بیان این نکته که روابط عمومی بهترین نمایانگر اوضاع داخلی یک نهاد از یک سو و از سوی دیگر منعکس کننده چگونگی مسایلی است که در آن نهاد می‌گذرد می‌باشد، نویدی بر نقش آفرینی بیشتر روابط عمومی در آینده پیش روی کشور جمهوری اسلامی ایران است.
از سویی دیگر ایشان اعتقاد دارند روابط عمومی‌ها می‌توانند فعالیت نهادها را ارزیابی و منعکس کنند و مشخص‌کننده روش‌ها و نقص‌های دستگاه مربوط خود باشند. که چنین نگاهی به روابط عمومی نیز نشان دهنده نقش و جایگاه والای روابط عمومی در مسیر ارزیابی و مراقبت مسئولانه برای حرکت صحیح و موثر دستگاه‌های سیاست گذاری و اجرایی کشور در سطوح گوناگون است.
شاید بتوان گفت توجه به این مشکلات و عنایت به نکات مثبتی که مایه امید و موتور محرکه روابط عمومی ایران برای نقش آفرینی بیشتر در جایگاه شایسته آن است و توجه به جایگاه روابط عمومی در کشور با اجرایی شدن این توجهات می‌تواند گام‌های بلندی را در حرکت روبه رشد نظام ارتباطی و روابط عمومی در کشور بردارد و این حرفه و فن تخصصی را در جایگاه و مرتبه و منزلت واقعی خویش قرار دهد.
در واقع می‌توان گفت اگر این مسائل و موضوعات در روزملی ارتباطات و روابط عمومی بیشتر مورد توجه قرار گیرد می‌تواند نقطه عطفی را در توسعه و تحول واحد‌های روابط عمومی در ایران ایجاد نماید.
روز ارتباطات و روابط عمومی بهانه‌ای است تا بار دیگر به همدیگر یادآوری کنیم، نماد‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه در گرو ساز و کار‌هایی هایی همچون توزیع عادلانه اطلاعات، روشن‌گری افکارعمومی، مردم مداری و احترام به حقوق انسان‌ها به منظور افزایش سطح مشارکت مردمی است که بدون هیج شک و مجامله‌ای ماموریت انجام آن به عهده مدیریت روابط عمومی سازمان‌ها، نهادها، شرکت‌ها و دیگر مراکز اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و مجموعه سازمان‌های دولتی و خصوصی است.
روز ۲۷ اردیبهشت، تداعی کننده اهمیت و نقش روز افزون این بخش از دانش بشری است که با به خدمت گرفتن انواع هنرها، به قلب تپنده مجموعه‌های مختلف تبدیل شده و امروزه تصور فعالیت هیچ نهاد و سازمانی بدون فعالیت‌های این بخش، اعم از ارزیابی قدرت و ضعف سازمان‌ها تا شکل دهی افکار عمومی و برقراری ارتباطات درون و برون سازمانی، بیش از پیش دور از ذهن می‌نماید.
این روز فرصتی است تا نقش و جایگاه روابط عمومی را بعنوان هنر هشتم مرور کنیم. بنا بر این، از نقاط برجسته و ممتاز در مدیریت استراتژیک، تأکید بر محیط برون سازمانی و حتی جهانی است ودر واقع، منظور از وظایف استراتژیک روابط عمومی، دخالت در روند تصمیم گیری سازمان است.
انتهای پیام/ش