به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، آلودگی هوای مشهد همواره از مهم‌ترین معضلات زیست محیطی این کلان شهر محسوب می‌شود. در آلودگی هوای مشهد عوامل متعددی از جمله پدیده وارونگی، گرد و غبار‌های داخلی و خارجی، صنایع آلاینده و... موثر است، اما طبق نتایج سیاهه آلودگی هوای مشهد، منبع ۶۴ درصد این آلودگی مربوط به منابع آلاینده متحرک یا همان خودرو‌ها و موتورسیکلت هاست.
با علم به این موضوع سوال جدی شهروندان از مدیریت شهری و دیگر دستگاه‌های مرتبط این است که برای کاهش آلودگی هوا به خصوص استفاده کمتر از آلاینده‌های متحرک چه برنامه‌هایی مشخص و عملیاتی در دستور کار داشته اید؟ از سال گذشته همزمان با اوج گیری کرونا بسیاری از مردم که پیش از این ازوسایل نقلیه عمومیی استفاده می‌کردند، ترجیح دادند با وسایل شخصی خود در شهر تردد کنند، که این خود عاملی بر تشدید آلودگی هوای شهر شد.
وعده آقای شهردار عملی نشد!
«با توجه به تأمین ۲۰۰۰ دستگاه دوچرخه و ۲۰۰ عدد اسکوتر ظرف یکی دوماه آینده و در فاز اول زمینه استفاده شهروندان از این دوچرخه‌ها و اسکوتر‌ها از طریق نرم‌افزار شهر من باید فراهم شود.» آن چه خواندید وعده محمدرضا کلایی شهردار مشهد است که ۲۶ فروردین پارسال روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت. وعده‌ای که با گذشت یک سال هنوز به طور کامل محقق نشده است و تنها در اواسط اسفند سال گذشته دوچرخه‌های بایدو برای استفاده عموم رونمایی شد. دوچرخه‌هایی که تا امروز عددشان برای شهر مشهد با بیش از ۳ میلیون نفر جمعیت تنها به حدود ۲۵۰ دستگاه می‌رسد!
همچنین از دیگر وعده‌های داده شده مدیریت شهری برای حمل‌ونقل پاک، استفاده از اتوبوس‌های برقی بود. محمدهادی مهدی‌نیا عضو کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر پیش از این گفته بود اولین اتوبوس برقی تا پایان سال ۹۹ به شهرداری مشهد تحویل داده می‌شود.
عدد‌های عجیب و غریب!
طبق خبر یکی از رسانه‌های وابسته به شهرداری، در فروردین ۹۹ معاون شهردار از خرید ۶۰۰ دوچرخه آلمانی خبر داده بود: «به گفته خلیل‌ا... کاظمی در این زمینه تاکنون ۶۰۰ دستگاه دوچرخه از آلمان خریداری و وارد مرز باجگیران شده است و بقیه آن نیز توسط شرکت ایرانی دوچرخه‌سازی آساک تولید خواهد شد.
او افزود: علاوه بر این ۲۰۰ عدد اسکوتر، ۳۰ عدد موتور برقی و ۲۵۰ دستگاه دوچرخه برقی نیز خریداری شده است که قابلیت ثبت نام واستفاده از طریق نرم‌افزار شهرمن را دارد.»
هر چند از این اسکوتر‌ها و موتوربرقی‌های خریداری شده اکنون اثری در شهر نیست!
بیشتر بخوانید
ضد و نقیض‌های دوچرخه‌های اشتراکی؛ ایستگاه داریم یا نداریم؟
اما از وعده‌های محقق نشده که بگذریم، با چالش دیگری مواجه می‌شویم و آن هم دردسر‌های استفاده از دوچرخه‌های بایدو است. یکی از نقد‌های جدی شهروندان مشهد از دوچرخه‌های زردرنگ شهرداری که تا همین یکی دو سال پیش در اختیار آنان بود این بود که چرا ایستگاه؟! مردم خواهان این بودند که امروز مانند بسیاری از کشور‌های دنیا اولا دوچرخه به تعداد کافی در اختیار عموم باشد و ثانیا لازم نباشد دریافت و تحویل دوچرخه در ایستگاه‌ها انجام شود! اقدامی که بعد‌ها در شهر تهران و در دوچرخه‌های اشتراکی بی دود شاهدش بودیم.
به هنگام ثبت نام در اپلیکیشن مربوطه برای استفاده از دوچرخه‌های بایدو، نکاتی تحت عنوان قوانین به شما گوشزد می‌شود که مرور آن‌ها در تناقض با گفته‌های مدیر عامل تات است!
درباره موضوع ایستگاه، یکی از این قوانین که مشترک مجبور به رعایت آن در هنگام نصب اپلیکیشن است، آمده: «کاربر باید قفل وسیله نقلیه را فقط در ایستگاه باز و در پایان سفر در یکی از ایستگاه‌های فعال قفل کند.»
همچنین در قانون دیگری نوشته شده است: «کاربران نباید وسیله نقلیه را در محل‌های غیرمجاز مانند حیاط، درون منزل، زیرزمین، پارکینگ شخصی، پارکینگ عمومی، خیابان، میدان، اتوبان، مقابل در منازل و مغازه‌ها قفل کنند.» در حالی که اسدی مدیر عامل شرکت توسعه ارتباطات ترافیکی شهرداری مشهد در گفتگو با خراسان رضوی می گوید: اگر اپلیکیشن استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی در گوشی فرد نصب شود وی می‌تواند دوچرخه را در هر جایی که می‌خواهد بگذارد، ایستگاه به عنوان بهینه گاه دپوی دوچرخه است، در نسل چهارم دوچرخه‌های اشتراکی افراد بدون اپراتور دوچرخه را تحویل می‌گیرند و هزینه‌های آن نیز به صورت آنلاین پرداخت می‌شود.
از سوی دیگر ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که به هر حال حالا که مجدد به سمت ایستگاه دوچرخه رفته ایم، چرا از همان ایستگاه‌های قدیم استفاده نکردیم؟ که هم برای شهروندان جا افتاده و شناخته شده بود و هم حداقل سایبانی داشت که دوچرخه‌ها را از گزند آفتاب و برف و باران حفظ می‌کرد.
او در پاسخ به این موضوع هم می‌افزاید: البته نگاه ما ایجاد ایستگاه نیست، با این حال جا‌هایی که انتخاب می‌شود بیشتر آن‌ها زیر سایبان است، یعنی جا‌هایی هستند که بالای سر آن‌ها سایبان وجود دارد!
بالاخره خسارت با کیست؟
یکی دیگر از مشکلات و سوالات مهم شهروندان در استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی این است که در صورت معیوب بودن دوچرخه چه باید کرد؟ به خصوص اکنون که اپراتور‌ها از سیستم حذف شده‌اند و در هنگام تحویل دوچرخه امکان تست صحت دوچرخه توسط نیروی انسانی وجود ندارد.
در همان قوانین اپلیکیشن در این باره این طور نوشته شده است: «کاربر باید در زمان تحویل از سالم بودن وسیله نقلیه اطمینان حاصل کند. در صورت سرقت، آسیب و خرابی به سرعت به مرکز تماس اطلاع دهد. مسئولیت جبران خسارت برعهده آخرین کاربر استفاده کننده است.» در این باره نیز تناقضی وجود دارد، طوری که مدیر عامل شرکت توسعه ارتباطات ترافیکی شهرداری مشهد در پاسخ به این سوال که اگر دوچرخه عیبی داشته باشد و فرد دومی که قرار است از آن استفاده کند، بعد دقایقی استفاده متوجه عیوب آن می‌شود چه سازو کاری برای آن تعریف شده است؟ ادامه می دهد: زمانی که فرد دوچرخه را تحویل می‌گیرد اگر به عنوان مثال دنده یا ترمز آن خراب باشد به مدت دو دقیقه از طریق اپلیکیشن اعلام می‌کند تا از طریق پشتیبانی تعویض شود و هیچ هزینه‌ای هم از فرد دریافت نمی‌شود و فرد می‌تواند دوچرخه جدید دریافت کند.
او با بیان این که هزینه‌های خرابی دوچرخه با شرکت توسعه ارتباطات ترافیکی شهرداری مشهد است تصریح می‌کند: ما در ابتدا ۳۰ هزار تومان هزینه وثیقه دریافت می‌کنیم، اگر عیوب بر اثر ضربه باشد ما می‌توانیم از همان هزینه وثیقه برداریم و از زمان استفاده تاکنون چنین اتفاقی هم نیفتاده است، همچنین اگر به عنوان مثال ترمز یا دنده آن خراب بشود هزینه تعمیرات، باد لاستیک با شرکت است، ضمن این که ما همیشه به تعمیر دوچرخه‌ها به صورت مستمر اقدام می‌کنیم تا خرابی وجود نداشته باشد.
هر ۱۲ هزار مشهدی یک دوچرخه اشتراکی!
اگر چه در استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی مشهد قوانین سنی از جمله سن بالای ۱۸ سال وجود دارد، ولی اگر جمعیت مشهد را ۳ میلیون نفر در نظر بگیریم می‌توان گفت با اختصاص ۲۵۰ عدد دوچرخه تقریبا به ازای هر ۱۲ هزار نفر مشهدی یک دوچرخه باید وجود داشته باشد. عددی که نه با وعده‌های داده شده در سال قبل همخوانی دارد و نه با تعداد شهروندان.
مدیر عامل شرکت توسعه ارتباطات ترافیکی شهرداری مشهد تاکید می کند: به زودی این عدد به ۴۰۰ دوچرخه خواهد رسید، بیش از ۲ هزار کاربر داریم که فرایند ثبت نام استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی را انجام داده‌اند، همچنین روزانه ۱۰۰۰ سفر در مشهد با همین دوچرخه‌ها انجام می‌شود، یعنی روزانه از دوچرخه ۴ بار سفر انجام می‌شود که نرم بالایی است.
اسدی در پاسخ به این سوال که برای جمعیت ۳ میلیونی مشهد این تعداد دوچرخه کافی است؟ اظهار می‌کند: قطعا کافی نیست، برنامه‌ای که داریم می‌خواهیم در کوتاه مدت تعداد دوچرخه‌ها را در مشهد ۱۰ برابر کنیم و به ۲ هزار دوچرخه برسانیم، منتها در تامین سخت افزار دچار مشکلاتی هستیم و باید از منابع داخلی آن‌ها را تامین کنیم. مدیر عامل شرکت توسعه ارتباطات ترافیکی شهرداری مشهد در ادامه به تعهد نداشتن شرکت‌ها برای تامین سخت افزار‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: متاسفانه به رغم این که سه بار مناقصه برگزار کردیم، اما شرکت‌ها در تامین سخت افزار‌های دوچرخه به تعهدات خودشان عمل نکردند.
چه خبر از موتور برقی ها؟
علی باخرد رئیس سازمان مدیریت حمل و نقل بار درون شهری شهرداری مشهد نیز درباره تحویل موتورسیکلت‌های برقی که قرار بود تا آخر فروردین تحویل متقاضیان شود می‌گوید: این که قرار بود تا آخر فروردین تحویل داده شود مشکلات مالی باعث شد که به تاخیر بیفتد.
او با بیان این که مشکلات مالی با بانک عامل طرف قرارداد ایجاد شده است می‌افزاید: باید یک ارتباط مالی بین سازمان اقتصادی شهرداری و بانک ایجاد شود که این کار انجام نشده است، قول دادند یکی دو روز آینده حل شوند.
رئیس سازمان مدیریت حمل و نقل بار درون شهری شهرداری مشهد در توضیح بیشتر ایجاد این مشکل شهرداری و بانک عامل ادامه می دهد: باید یک پولی ودرصدی را شهرداری به عنوان وثیقه نزد بانک به ازای هر موتوری که در اختیار مردم قرار می‌دهیم بگذارد اگر این مشکل حل شود.
بانک از بابت تخصیص وام به متقاضیان وجود ندارد.
باخرد با بیان این که ۸۰ درصد قیمت موتور سیکلت برقی از طریق تسهیلات با سود ۴ درصد در اختیار جامعه هدف قرار می‌گیرد بیان می کند: بر طبق مصوبه شورا اولویت با ۱۰ هزار موتور برای افرادی است که موتورسیکلت به عنوان وسیله کار آن هاست، و بقیه افراد دیگر به مصوبه شورا نیاز ندارند و کمیسیون مربوط می‌تواند تصمیم گیری کند.
او با اشاره به این که ۵۰۰ نفر اکنون برای دریافت موتورسیکلت برقی ثبت نام کرده‌اند تصریح می کند: نوع موتور، مبلغ وام، معرفی نامه به بانک و اقدامات آن‌ها تکمیل شده است، اگر مشکل وثیقه شهرداری و بانک حل شود ۵۰۰ نفر می‌توانند برای دریافت تسهیلات اقدام کنند، ۶ شرکت برای تحویل موتور سیکلت برقی با ما قرار داد دارند و با دریافت تسهیلات افراد متقاضی می‌توانند موتور سیکلت را تحویل بگیرند.
رئیس سازمان مدیریت حمل و نقل بار درون شهری شهرداری مشهد قیمت موتور سیکلت برقی را از ۲۷ میلیون تا ۸۰ میلیون بیان می‌کند و تاکید می کند: فرد متقاضی ۲۰ درصد مبلغ را نقد و بقیه را از طریق تسهیلات پرداخت می‌کند، بازپرداخت تسهیلات نیز ۵ ساله است.
باخرد با بیان این که در شهر مشهد طبق پیش بینی‌ها ۲۰ هزار موتور کار وجود دارد اظهار می کند: قطعا همه آن‌ها خواهان موتور برقی نیستند، برای توزیع موتورسیکلت برای دیگر جامعه هدف کمیته نظارتی تصمیم می‌گیرند که چه زمانی به دیگر افراد تعلق می‌گیرد.
استفاده کنندگان موتور‌های برقی نیاز به گواهی نامه دارند.
او همچنین درباره این که افرادی که موتورسیکلت برقی استفاده می‌کنند نیاز به گواهی نامه دارند یا نه می افزاید: بله نیاز دارند، علاوه بر این، این موتورسیکلت‌ها باید دارای پلاک باشند و شرکت‌ها متعهد شده‌اند که موتور سیکت‌ها را پلاک شده تحویل بدهند.
منبع: خراسان
انتهای پیام//م.م