انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
عالی بود تبارک الله احسن الخالقین
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ
و هم اوست خدایی که همه شما را از یک تن در آرامگاه (رحم) و ودیعتگاه (صلب) بیافرید. ما نیکو آیات خود را برای اهل بصیرت مفصل بیان نمودیم.
فایل صوتی تلاوت آیه ۹۸ سوره انعام
امام علی (ع) فرمودند: «مُسْتَقَرٌّ»؛ عبارت است از گروهی از مردم که ایمان به آنان داده می‌شود و در دلشان ثابت می گردد. و «مُسْتَوْدَعٌ»، کسانی هستند که ایمان به آنان داده می شود، ولی بعداً از آنان گرفته می‌شود. در تعبیر «أنشأ» دو نکته نهفته است:۱-ابتکار ۲-تربیت مستمر. در آفرینش انسان هم نوآوری و ابتکار است، هم تربیت مستمر. آفریدن تقلیدی یا آفریدن و رها کردن، چندان ارزشی ندارد.
بیشتر بخوانید
درباره تعبیر مستقر و مستودع، معانی دیگری هم گفته شده است، از جمله:شما دارای روح پایدار و جسم ناپایدارید، شما دارای ایمان پایدار و یا ناپایدارید، شما از نطفه زن که در رحم پایدار است و نطفه مرد که ناپایدار است پدید آمده اید، مستقر در زمین و ودیعه در قبر تا روز قیامت هستید، نعمت‌ها گاهی پایدار است و گاهی ناپایدار.
در دعایی از امام صادق (ع) نقل شده که پس از نماز عید غدیر، از خدا خواسته شود نعمت هایش را برای ما مستدام بدارد، چون خود فرموده است:فمستقر و مستودع.
۱-اصل و ریشه همه شما یکی است، پس این همه اختلاف و برتری طلبی و تبعیض چرا؟ «مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ»
۲-این همه تنوّع و نوآوری در خلقت انسان‌ها تنها از یک نفْس، نشانه عظمت خداوند است. «وَ هُوَ الَّذِی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ»
۳-همه داده‌ها پایدار نیست. تا نعمت و امکانات هست، بهترین استفاده و بهره را ببریم. «فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ»
۴-انسان تا اهل «فهم» نباشد، از معارف بهره نمی‌برد. «قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ»
انتهای پیام/