ویژگی یک قرارداد خوب نفتی چیست؟

حسین شیروانی، کارشناس حوزه انرژی در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره مشخصات یک قرارداد خوب نفتی توضیح داد: مشخصات یک قرارداد خوب نفتی این است که بتوانیم، ثروت موجود در دل زمین را بیرون بیاوریم و اولویت کشوری مانند کشور ما این است که بتواند این ثروت را از زیر زمین بیرون بیاورد.

او ادامه داد: نفت و گاز مانند غول چراغ جادوست که باید آن را بیرون بیاوریم وقتی که بیرون آمد، می‌توانیم از آن استفاده کنیم. بزرگترین ایراد اغلب مدل‌های موجود برای قرارداد‌های نفتی این است که نمی‌توانند نفت را از دل زمین بیرون بیاورند.

این کارشناس حوزه انرژی اظهار کرد: اگر یک مدل قراردادی، توانایی این را داشته باشد که سرمایه گذار را جذب کند و آن سرمایه گذار بتواند سرمایه گذاری کند، بهترین مدل قراردادی است. باید میان باری که بر روی دوش سرمایه گذار و آورده‌ای که به او می‌دهیم، تعادل ایجاد کنیم. به عنوان مثال در قرارداد‌های بیع متقابل و تا حدودی در قرارداد‌های IPC این گونه است که تعداد ریسک‌های منتقل شده به پیمانکار، متناسب با پاداشی که به او می‌دهیم نیست.

بیشتر بخوانید

• توسعه میدان نفتی چنگوله در قالب IPC؛ ضرورت یا دستاوردسازی؟

او در ادامه گفت: به طور مثال، گاهی به طرف قرارداد می‌گوییم که تنها در صورت به نتیجه رسیدن کار، پولت را می‌دهیم؛ در حالی که، اجرای پروژه‌ها در ایران با مشکلات متعددی روبرو است. مثلاً یک دسته از این مشکلات مربوط به معارضان است یعنی کسانی که احساس می‌کنند اجرای آن پروژه خاص به ضررشان تمام می‌شود یا افرادی در مناطق توسعه نیافته انتظار دارند که بخشی از سرمایه مورد استفاده در پروژه برای توسعه آن مناطق به کار گرفته شود.

شیروانی همچنین بیان کرد: این قبیل مشکلات سبب می‌شود که سرمایه‌گذار نتواند به موقع پروژه را به اتمام برساند و این یعنی سرمایه گذار نمی‌تواند به موقع، سرمایه اش را برگرداند. در حقیقت، مسئولیتی را بر روی دوش او گذاشته ایم که بر عهده او نیست.

او در پایان گفت: به طور کلی باید ریسک‌های یک قرارداد را را به صورت همه جانبه در نظر گرفت و مقایسه کرد که آیا با توجه به سودی که به سرمایه گذار می‌رسد، برای او صرفه دارد که در پروژه‌های ما سرمایه گذاری کند یا خیر؟ متاسفانه در ایران، در بسیاری از مواقع، قرارداد‌ها به صورت یک طرفه نوشته می‌شود؛ یعنی، کارفرما خودش به جای پیمانکار تصمیم می‌گیرد و این دلیلی است که سبب شده، در بسیاری از قرارداد‌های نفتی به بن بست برسیم.

انتهای پیام/