مهرنوش قنبری کارشناس ارشد روانشناسی و درمانگر خانواده در تشریح تاب آوری در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: تاب‌آوری به معنای تمام شدن مشکل یا استرس مورد‌نظر نیست، بلکه به معنای بالا بردن سطح سازگاری آدم‌ها در شرایط گوناگون است.
او عواملی همچون برآورده نشدن نیاز‌های اولیه، ناکامی، مسائل اجتماعی و... از عمده‌ترین مؤلفه‌های تأثیرگذار بر بهداشت روان عنوان کرد و افزود: تاب‌آوری از جمله ویژگی‌های بسیار مهم است که می‌تواند در بالاترین سطح بهداشت روانی افراد تأثیر بسزایی داشته باشد.
قنبری اظهار داشت: شاید واژه تاب‌آوری را زیاد شنیده ایم و مفهوم آن را در زندگی خود و دیگران بار‌ها لمس کرده‌ایم، انسان‌ها از نظر مهارت تاب‌آوری با یکدیگر بسیار متفاوت هستند، برای مثال ۲ نفر را در نظر بگیرید که همزمان چشم‌شان به دلیل ضعف بینایی، عمل جراحی شده و هر دو یک درد مشترک را در یک زمان تحمل می‌کنند، اما آستانه تحمل هر یک با دیگری متفاوت است.
کارشناس ارشد روانشناسی ادامه داد: ۲ کودکی که والدین‌شان از هم طلاق گرفته‌اند را در نظر بگیرید، یکی با این مشکل به راحتی کنار می‌آید و می‌پذیرد، اما دیگری به دلیل نپذیرفتن و سازگار نشدن با این موضوع دچار اختلالات روانی می‌شود و شاید نتواند در مسائل دیگر هم راه درست را از راه غلط تشخیص دهد.
او با بیان اینکه از جمله مهم‌ترین روش‌های تاب‌آوری، باور داشتن به توانایی‌های خود و نوعی نگرش مثبت در شرایط سخت است، تصریح کرد: یک فرد تاب‌آور، استدلال و نگرش متفاوتی در مواجهه با شرایط ناگوار زندگی دارد و به جای فاجعه ساختن از مشکل، به اشتباهات خود پی می‌برد تا با استفاده از توانایی‌هایش به حل مشکل خویش بپردازد، این افراد معمولاً هنگام بروز مشکل خود را نمی‌بازند، دنبال مقصر نمی‌گردند، اشتباه خود را به عوامل بیرونی نظیر شانس و... ربط نمی‌دهند و به هنگام موفقیت نیز مغرور نمی‌شوند.
قنبری بیان داشت: در مقابل آنان افرادی هستند که تاب‌آوری پایینی دارند، به هنگام مشکل فاجعه‌انگاری کرده و به قول معروف از کاه، کوه می‌سازند، عامل شکست‌های خود را عوامل بیرونی دانسته و خود را به سرعت می‌بازند و در نهایت هم عامل موفقیت‌هایشان را به خود نسبت می‌دهند و به شدت مغرور می‌شوند.
انتهای پیام/گ