سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

خطر سیل هنوز مردم لرستان را تهدید می‌کند/ وعده هایی که محقق نشد

پس از سیل سال گذشته در لرستان هنوز مسیر دسترسی برخی روستاها به جاده اصلی خاکی است و با هر بارش باران غیرقابل تردد می‌شود.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان  از لرستان، ۲۱ ماه از غم‌ها و درد‌های سیلی که شیرینی بهار ۹۸ را به کام مردم لرستان به ویژه پلدختری‌ها تلخ کرد می‌گذرد، بعد از گذشت ۲۱ ماه از کابوس سیل با وجود تلاش‌های انجام گرفته، ولی دولت در بخش‌های مختلف به وعده‌های خود به صورت نصفه و نیمه عمل کرده و هنوز برخی مشکلات در حوزه‌های راه و پل‌های روستایی، جاده پلدختر به خرم‌آباد، دایک حفاظتی معمولان، دیواره ساحلی شهر پلدختر، اجرای خیابان‌های ساحلی در شهر پلدختر، کشاورزان سیل‌زده، خودرو‌های خسارت دیده از سیل وجود دارد که نیازمند توجه بیشتر مسئولان کشوری است.

برخی از پل‌های ارتباطی مناطق سیل‌زده پلدختر باگذشت بیش از ۲۰ ماه از سیل ویرانگر فروردین‌ماه ۹۸ هنوز بازسازی نشده و روستاییان در فصل زمستان از راه‌های ناایمن و پرخطر تردد می‌کنند.

 به دلیل موقعیت جغرافیایی کوه در لرستان، دره و رود جزء جدانشدنی زندگی مردم است و پراکندگی روستا‌ها در نزدیکی دره‌ها و رود‌ها سبب شده تا برای عبور و مرور مردم جاده‌سازی متناسب با مناطق کوهستانی انجام گیرد که یکی از اصلی‌ترین الزامات این نوع ایجاد زیرساخت و جاده‌سازی‌ها پل‌هاست.

در استان لرستان تنها راه دسترسی و عبور از رودخانه‌های پر آب و دره‌ها پل‌های فلزی و بتنی است که بر روی رودخانه‌ها احداث ‌شده‌اند، شهر‌ها و روستا‌های زیادی در استان هم در امتداد رودخانه‌ها قرار دارند که شهرستان پلدختر هم از این قضیه مستثنی نیست و شهر‌های پلدختر و معمولان و روستا‌های این شهرستان از چم حیدر به‌عنوان نخستین روستا تا آخرین نقطه در پایین‌دست پلدختر در امتداد و همجواری رودخانه خروشان کشکان قرار دارند که راه ارتباطی و عبور آن‌ها از رودخانه خروشان کشکان پل‌هاست، پل‌هایی که به دلیل عدم مطالعه درست، عدم جانمایی مناسب و عدم استحکام کافی همزمان با طغیان رودخانه کشکان در سیلاب فروردین ۹۸ یکی پس از دیگری تخریب شدند و به کشکان ریختند تا ضمن قطع شدن راه روستا‌ها و شهر‌ها اوضاع شهر‌های سیل‌زده پلدختر و معمولان را بحرانی‌تر کنند.

در جایی دیگر پنج روستای منطقه «کورشورآب» بخش معمولان از توابع شهرستان پلدختر هنوز راه دسترسی مناسبی ندارند و با هر بارندگی راه ارتباطی آن‌ها قطع می‌شود، اهالی این روستا‌ها در فصل سرما با هر بارندگی به ناچار باید مشکلات ناشی از نبود راه ارتباطی را با مشقت بپذیرند و آن را به قیمت آسیب‌هایی که ممکن است به آن‌ها وارد شود تحمل کنند؛ جاده خاکی در بارندگی غیر قابل تردد می‌شود.

جاده خاکی و معضل تردد در بارندگی‌ها

ملک محمد عباسی یکی از اهالی روستای «دوست محمد» اظهار داشت: با هر بارندگی آن هم در فصل سرما و زمستان مسیر دسترسی ما به آسفالت و جاده اصلی به شدت نامناسب و غیر قابل تردد می‌شود و این امر مشکلات عدیده‌ای برای ساکنان و اهالی در پی دارد.

دسترسی برخی از اهالی  از جاده  عبور از عرض رودخانه است که هنگام بالا آمدن آب در مواقع بارندگی این راه نامناسب نیز به کلی مسدود می‌شود و اهالی دیگر به هیچ عنوان نمی‌توانند حتی مایحتاج روزمره خود را تهیه کنند و یا اگر کسی خریدی داشته باشد طعمه رودخانه می‌شود.

در مواقع بارندگی جاده خاکی و مسیر تردد این روستا‌ها به هیچ عنوان قابل تردد نیست و اگر کسی بیمار شود نمی‌توان او را به مراکز درمانی رساند و باید به امان خدا رها شود.

همچنین هنگام بارندگی که راه ارتباطی این روستا‌ها قطع می‌شود اهالی دیگر نمی‌توانند تا مدت‌ها مایحتاج و خوراکی روزانه خود را تأمین و تهیه کنند و با توجه به اینکه شغل اهالی دامداری و کشاورزی است، برای تهیه و انتقال خوراک دام‌های خود نیز با مشکل اساسی مواجه می‌شوند و به هیچ وجه نمی‌توانند عبور و مرور به شهر داشته باشند.

در فصل زمستان و سرما چنانچه سوخت و سهمیه یک ماهه نفت اهالی تمام شود، هنگام بارندگی و انسداد راه دسترسی دیگر نمی‌توانند سوخت مورد نیاز خود را تهیه کنند.

در چنین مواقعی اهالی به ناچار برای گرم کردن منازل خود دست به دامان طبیعت و قطع درختان می‌شوند و از شاخ و برگ درختان برای گرم کردن منازل خود استفاده می‌کنند که این امر موجب آسیب به منابع طبیعی است.

ایرج زارعی عضو شورا و از اهالی روستای «زمگه سوخته آقا محمد» بخش معمولان پلدختر، اظهار داشت: پنج روستای بخش معمولان به دلیل هفت کیلومتر جاده خاکی تا دسترسی به جاده آسفالت برای ارتباط با شهر، با کمترین میزان بارندگی با قطعی راه ارتباطی مواجه می‌شوند و در چنین شرایطی برای تأمین مایحتاج روزمره خود دچار مشکلات عدیده‌ای می‌شوند.

او افزود: با کمترین بارندگی، راه ارتباطی این روستا‌ها مسدود می‌شود و اهالی از تأمین گاز، سوخت و مواد غذایی مورد نیاز خود عاجزند و باید هفت کیلومتر مسیر نامناسب را به سختی، پیاده و با کول کردن وسایل خود تا منزل بپیمایند.

وعده راهداری برای احداث پل و بهسازی راه

سید حبیب الله موسوی بخشدار معمولان گفت: راه ارتباطی پنج روستای «زمگه سوخته»، «زق برفی»، «چالاب نادعلی»، «آقا محمد» و «دوست محمد» این بخش با ۱۲۰ خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت با هر بار بارندگی و افزایش سطح رواناب‌ها به علت نداشتن پل ارتباطی قطع می‌شود و مشکلات ناشی از این امر تا فروکش کردن آب ادامه دارد.

او اظهار داشت: راهداری لرستان برای احداث یک دستگاه پل ارتباطی و بهسازی پنج کیلومتر راه دسترسی این روستا‌ها مبلغ هشت میلیارد ریال اعتبار از محل استانی و ملی پیش‌بینی کرده و مقرر شد طی چند روز آینده این پروژه برای آغاز عملیات اجرایی به پیمانکار واگذار شود.

بخشدار معمولان افزود: در بارندگی‌های گذشته که راه ارتباطی اهالی این روستا‌ها مسدود شده بود ۱۲۰ بسته خوراکی با هماهنگی جمعیت هلال احمر و ستاد اجرایی فرمان حضرت امام (ره) بین آن‌ها توزیع شد.

موسوی گفت: همچنین مسئولان در قالب یک برنامه دهگردشی از نزدیک مشکلات این روستا‌ها را بازدید کرده و مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند.

پلدختر ۲۱ ماه پس از سیل/ تحقق «نصفه و نیمه» وعده‌های دولت

پس از سیل ویرانگری که بیش از ۵۰۰۰ هزار میلیارد تومان خسارت به زیرساخت‌های شهرستان پلدختر وارد کرد می‌گذرد و  بیشتر از ۵۰ درصد سیل زدگان در منازل خود مستقر شدند و مابقی منازل هم بالای ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد، بوستان خبرنگار در سایت چهار هکتاری به بهره‌برداری رسیده و ۹۵ درصد خیابان‌های این سایت آسفالت شده است، مشکلی که در سایت چهار هکتاری وجود دارد کانال خاکی کنار سایت است که سیل‌زدگان بهار ۹۸ را دوباره در معرض آبگرفتگی قرار داده و باید در اسرع وقت این مشکل برطرف شود.

بلاتکلیفی خیابان‌های ساحلی شهر پلدختر

در شهرستان پلدختر و روند خوب بازسازی در حوزه‌های مختلف شهری عمده‌ترین مشکل بازسازی در شهر پلدختر اجرای خیابان‌های ساحلی شرقی و غربی در شهر است و مصوبه شورای برنامه‌ریزی استان در بحث رفع معارضان ارگان‌های دولتی و غیردولتی در خیابان ساحلی هنوز اجرا نشده است.

با اتمام ساخت دیواره ساحلی در دو ضلع شرقی و غربی شهر، نقاط حادثه خیزی در انتهای خیابان معلم جنوبی سازمانی ها، مناطق انتهای خیابان هفت تیر و کوچه‌های رسالت ۱۱ تا ۱۴ به عنوان آخرین نقطه انتهایی شهر باقی مانده است از آنجا که این نقاط در سیلاب سال گذشته دچار آبگرفتگی صدرصدی شدند انتظار می‌رود با تامین اعتبار از سوی دولت توسط سامان محیط احداث شود تا با احداث آن ضلع غربی شهر پلدختر از هر نظر در برابر سیلاب‌های احتمالی ایمن شود.

در حوزه بازسازی پل‌های روستایی دولت ضعیف عمل کرده و پل ارتباطی برخی روستا‌های پلدختر از جمله پران پرویز، بابازید، تودار شاکرمی، دارباغه، دو پل نیله چولهول، مونه بن لار، برگلان سوخته و ابراهیم آباد معمولان هنوز بازسازی نشده تا روستائیان نگران‌تر از همیشه باران باران را تماشا کنند که نکند راه ارتباطی موقت و امدادی آن‌ها با بارش‌های زمستانه مسدود شود.

سایت‌های سیل ‌زدگان در روستا‌های چم مهر و بابازید مشکلاتی دارند و برخی سیل زدگان هنوز نتوانستند در منازلشان مستقر شدند، ولی دایک حفاظتی در این دو روستا تکمیل شده و در صورت بارش شدید باران و وقوع سیل خطری این روستا‌ها را تهدید نمی‌کند.

لزوم دایک حفاظتی در روستا‌های همجوار کشکان

روستا‌های سیل زده چم گرداب، خرسدر و چم گز به سبب همجواری با رودخانه کشکان و خسارت سیلاب سال گذشته به این روستا‌ها نیاز به دایک حفاظتی دارند، ولی تاکنون اقدام خاصی برای آن‌ها انجام نشده است.

در بخش معمولان سیل زدگان سایت ۱۰ هکتاری این شهر هنوز نتوانستند منازل خود را تکمیل کنند و بعد گذشت ۲۱ ماه از سیل بیشتر منازل مسکونی این سایت بین ۵۰ تا ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارند و سیل زدگان برای تکمیل منازل خود نیازمند نگاه خیرین و دولت هستند.

دایک حفاظتی یک هزار و ۸۰۰ متری این شهر هم فقط ۸۵۰ متر آن احداث شده و بعد از حدود سه ماه تعطیلی به سبب نبود اعتبار طی هفته گذشته با بازدید و پیگیری مدیر کل مدیریت بحران استانداری شروع به کار کرده، ولی روند آن بسیار کند است و ساکنان ضلع غربی شهر معمولان همچنان در خطر سیلاب قرار دارد.

با اولین بارش‌های زمستانه راه ارتباطی روستا‌های پلدختر قطع خواهد شد و در صورت بارندگی شدید احتمال ورود آب به داخل شهر‌های پلدختر و معمولان و برخی روستا‌های بخش مرکزی پلدختر به سبب اجرا نشدن دایک حفاظتی وجود دارد.

جاده پلدختر به خرم‌آباد بعد گذشت بیش از  بیست ماه از سیل یک جاده موقتی است و با هر بار بارندگی این جاده دچار آبگرفتگی شده و مسدود می‌شود، به سبب خالی شدن زیر آسفالت، نزدیکی به رودخانه کشکان، عدم اجرای دیوار حائل تردد در این جاده ایمنی لازم را ندارد و به گفته مسئولان راهداری یک جاده محلی برای تردد مردم است و مابقی رانندگان باید از جاده‌های جایگزین دهلیج آزادراه و یا چولهول تردد کنند که جاده چولهول هم دارای مشکلات زیادی است و تردد در آزاده راه خرم‌آباد پل زال هم داری عوارض زیادی برای رانندگان است.

حدود ۷۰۰ خودرو سبک وسنگین بر اثر سیل ۹۸ پلدختر خسارت دیدند که شاید با توجه به حجم خسارت پنج میلیارد تومانی زیرساخت‌ها کمتر به چشم بیاید، اما برخی از صاحبان این وسایل نقلیه از خودرو‌های خود برای امرار معاش استفاده می‌کردند که بعد گذشت ۲۱ ماه از سیل هنوز بلاتکلیف هستند و گویا دولت هیچ برنامه‌ای برای کمک به صاحبان این خودرو‌ها ندارد.

شروع ساماندهی خیابان‌های ساحلی پلدختر

غلامرضا نصیری رئیس شورای شهر پلدختر با بیان اینکه کار ساماندهی خیابان‌های ساحلی شرقی و غربی شهر در دستور کار شهرداری قرار گرفته اظهار داشت: این اقدام مستلزم همکاری ادارات راه و شهرسازی و بنیاد مسکن در رابطه با رفع مشکل معارضان باقی مانده است.

وی افزود: نیاز است اداره آبفا کار ساماندهی شبکه آب و فاضلاب را در خیابان‌های ساحلی شرقی و غربی انجام دهد. بنا داریم بعد از بازسازی منطقه سازمانی‌ها که مراحل پایانی خود را طی می‌کند کار ساماندهی شبکه معابر را در مناطق کوی بسیجیان و کوی هواشناسی انجام دهیم.

رئیس شورای شهر پلدختر با اشاره به اینکه کماکان مشکل دفع آب‌های سطحی را در کوی بسیجیان و سایت چهار هکتاری داریم که نیازمند تخصیص اعتبار است که انتظار داریم در این رابطه همکاری‌های لازم صورت بگیرد عنوان کرد: سه پارک در سطح شهر احداث کردیم و جهت توسعه و افزایش فضای سبز شهری نیازمند همکاری هستیم.

تکمیل دایک حفاظتی چم مهر

بابک امرایی بخشدار مرکزی پلدختر اظهار داشت: عمده‌ترین مشکل روستای سیل‌زده چم مهر جداول داخل این روستاست، برخی جداول تخریب شده هنوز بازسازی نشده و برخی به سبب کار عمرانی پُر شده و پل‌های داخل روستا هم هنوز بازسازی نشده است، به دلیل همکاری نکردن مردم روستا اجازه نمی‌دهند که جدول بزنیم تا آب‌های سطحی را به رودخانه هدایت کنیم.

او با اشاره به اینکه ساخت دایک حفاظتی روستای چم مهر به اتمام رسیده افزود: خوشبختانه با احداث دایک حفاطتی مشکلی از لحاظ آبگرفتگی در این روستا وجود ندارد. مگر سیلابی یک ونیم برابر سیل سال ۹۸ رخ بدهد که سیل وارد روستای چم مهر شود.

بخشدار مرکزی پلدختر با بیان اینکه در روستای سیل‌زده بابازید مردم تسهیلات و بلاعوض‌ها را گرفته، ولی همراهی نمی‌کنند و برخی زمین‌های دولتی را تصاحب کردند عنوان کرد: در روستای بابازید اختلاف بین بنیاد مسکن و راهداری برای تعیین حریم جاده وجود دارد که فعلا برطرف نشده است.

عدم تکمیل روشنایی روستای بابازید

او بیان کرد: با توجه به اینکه روستای بابازید در مسیر جاده اصلی قرار دارد هنوز روشنایی داخل روستا تعمیر نشده و اداره راه که باید بخشی از هزینه آن را تامین کند می‌گوید اعتبار ندارد.

امرایی با اشاره به اینکه آنچه تعهد دولت، بنیاد مسکن و خیرین بوده انجام شده گفت: سایت سیل ‌زدگان روستای بابازید تکمیل شده و برای سیل زدگان در منازل خود مستقر شدند.

او تصریح کرد: دایک حفاظتی روستای بابازید تکمیل شده است و پل این روستا هم یکی از بهترین و فعال‌ترین پیمانکاران را دارد که با قدرت تمام در حال فعالیت و کار است و اگر با این روند ادامه داشته باشد تا دو ماه آینده به بهره‌برداری می‌رسد.

بخشدار مرکزی پلدختر با بیان اینکه در صورت بارندگی مشکل خاصی برای روستای بابازید به وجود نمی‌آید خاطر نشان کرد: راهداری در انجام کار‌های پل پران پرویز خلف وعده کرده و خوب کار نکرده است، بارندگی‌ها شروع شده، ولی پل هنوز تکمیل نشده است.

او افزود: طبق گفته مسئولان راهداری عرشه پل پران پرویز که ۷۰ درصد کار این پروژه آماده است، ولی ما می‌گوییم پایه‌های پل را آماده کنید تا ما خیالمان راحت شود.

بخشدار مرکزی پلدختر با اشاره به اینکه با اولین بارش باران راه ارتباطی روستای هزار و ۲۰۰ نفری پران پرویز قطع می‌شود که این از دغدغه مهم ما است عنوان کرد: روستا‌های چم گرداب، خرسدر و چم گز در جوار رودخانه کشکان قرار دارند که نیاز به دایک حفاظتی دارند که ما بنیاد علوی را پای کار آورده و قرار است دایک حفاظتی برای این روستا‌ها زده شود.

لزوم رفع مشکل جاده روستای میدان بزرگ و چم مهر

او افزود: جاده پلدختر به روستای میدان بزرگ و چم مهر که یک جاده پدافندی است مشکل دارد که پیگیر هستیم مشکل این جاده هم برطرف شود.

امرایی درباره آخرین وضعیت روستای ملاوی افزود: بنیاد مسکن آمادگی واگذاری زمین به اهالی ملاوی را دارد، مردم باید مالکیت زمین‌های ملاوی را به بنیاد مسکن داده و زمین در روستای سراب حمام تحویل بگیرند.

بخشدار مرکزی پلدختر با بیان اینکه سایت جدید سیل‌زدگان چم مهر مشکلی ندارد و فقط کانال کنار آن در صورت بارندگی شدید ممکن است به داخل جداول روستا سرریز شود عنوان کرد: در قسمت قدیمی روستا طی بارندگی هفته‌های گذشته شاهد آبگرفتگی معابر بودیم که سیل‌زدگانی که در منازل قدیم مستقر هستند تسهیلات و زمین معوض گرفته و منازلشان در سایت سیل زدگان است و باید به سایت جدید منتقل شوند تا واحد‌های قدیمی که در متعلق به بنیاد مسکن و امور آب است تخریب شود تا بنیاد مسکن مشکلات را برطرف کند.

تردد موقت اهالی برگلان سوخته

نادیا امرایی معاون عمرانی فرمانداری پلدختر با بیان اینکه کوله‌های پل طاق عباسعلی به پایان رسیده و عرشه پل بر روی کوله‌ها مستقر و اتصالات در حال اجرا هستند اظهار داشت: روند ساخت پل طاق عباسعلی نسبت به قبل بهتر شده و مشکلی در راستای عملیات پروژه عمرانی در این پل وجود ندارد.

او با اشاره به اینکه کوله غربی پل پران پرویز ۹۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و حدود دو سوم بتن ریزی پایه میانی اجرا شده است ، افزود: در صورت مساعد بودن هوا این هفته مابقی بتن پایه میانی ریخته خواهد شد همچنین تاکنون دو محموله از قطعات عرشه پل پران پرویز به محل پروژه منتقل شده است.

معاون عمرانی فرمانداری پلدختر درباره آخرین وضعیت بازسازی پل بابازید عنوان کرد: پل بابازید دارای سه کوله است که بتن ریزی هر سه کوله انجام و نمای سنگی و قالب سازه‌های قوسی هم همزمان در حال اجراست.

او بیان کرد: پل بابازید پیشرفت فیزیکی نسبتا مناسبی دارد و انتظار داریم با توجه محل قرارگیری پروژه در جوار رودخانه و احتمال سیلابی شدن آن سرعت اجرا افزایش یابد.

امرایی با بیان اینکه برای اجرای کوله‌های پل برگلان سوخته تاکنون کار خاصی صورت نگرفته و تردد مردم به صورت موقت برقرار است گفت: علی‌رغم پیگیری‌های زیاد، اقدام خاصی توسط پیمانکار اداره راهداری صورت نگرفته است.

عدم بازسازی برخی پل‌های پلدختر

او تصریح کرد: پل‌های برگلان سوخته، مونه بن لار، نیله چولهول و تودار شاکرمی دارای اهمیت زیادی هستند، اما علی رغم پیگیری و مکاتبات فراوان تاکنون کاری برای آن‌ها صورت نگرفته است و عمدتا تردد به صورت موقت برقرار است.

معاون عمرانی فرمانداری پلدختر گفت: در صورت وقوع بارندگی و قطع راه ارتباطی موقت پران پرویز مجبور هستیم راه موقت از روستای تیمور آباد که ناایمن هم است را برای آن‌ها بازگشایی کنیم، البته راه موقت فعلی که از عرض کشکان می‌گذرد تاکنون چندین مرتبه دچار مشکل شده که توسط عوامل زحمتکش راهداری شهرستان رفع شده است.

او افزود: راهداری شهرستان پلدختر با وجود امکانات و تجهیزات کم، کار‌های قابل تقدیری انجام داده است و اداره کل نباید نسبت به راه‌های روستایی از جمله راه‌های چولهول، واشیان و آمیران کوشکی بی توجه باشد.

روستای کلک بیشه پلدختر نیازمند توجه بیشتر مسئولان

 ۲۰۰ خانوار روستای کلک بیشه از توابع بخش مرکزی پلدختر طی سال‌های گذشته مهاجرت کرده‌اند و ۴۰ خانواری که اکنون در منطقه مانده‌اند مشکلات راه دسترسی، شبکه آبرسانی و حتی استحمام دارند.

روستای کلک بیشه علیا ۲۵ کیلومتر با جاده قدیم خرم آباد - پلدختر فاصله دارد که به گفته اهالی، لوله کشی آب آشامیدنی روستا که اوایل انقلاب اجرا شده بود اکنون فرسوده شده و نیازمند بازسازی است، مشکل راه دسترسی ایمن و و آنتن دهی تلفن همراه نیز موجب نارضایتی مردم ولایی این منطقه شده است.

روستای کلک بیشه دهیار ندارد و تنها رابط آن مسئول پیگیری مشکلات و مسایل اداری اهالی است.

رابط روستای کلک بیشه علیا نیز اظهار داشت: تا کنون حدود ۲۰۰ خانوار از این روستا به دلیل نبود امکانات اولیه به شهر مهاجرت کردند و هم اکنون ۴۰ خانواده روستا با حدود ۱۴۰ نفر جمعیت مشکل راه دسترسی، آب آشامیدنی و آنتن دهی تلفن همراه دارند.

او افزود: در این صورت اداره آب وفاضلاب نسبت به حفر چاه جهت آبرسانی به اهالی اقدام ومشکل قطعی آب آشامیدنی در روستای کلک بیشه رابرطرف می‌کند.

در سیل سال گذشته خسارت فراوانی به این مسیر وارد شد که با پیگیری‌های مسئولان و تلاش اداره راهداری و حمل و نقل شهرستان ابنیه‌های آسیب دیده در این محور با اعتباری بیش از ۲۳ میلیارد ریال بازسازی و مرمت شد.

در این محور چند راه آنتنی (جاده باریک) برای ارتباط روستا‌ها وجود دارد که تنها ۲ راه دسترسی آنتنی در این محور به صورت رویه شنی و خاکی است که باوجود پیگیر‌های انجام شده، طول ۶ کیلومتری این ۲ مسیر در صورت تخصیص اعتبار بهسازی و آسفالت می‌شود.

روستای کلک بیشه علیا درمسیر روستای بادامک، پنج کیلومتر پایین‌تر از شرکت نفت آسار واقع شده که حدود سه کیلومتر راه دسترسی به آن از روستا تا جاده پلدختر-بادامک خاکی بود که تحت تاثیر سیل‌های گذشته نیز تخریب شده و بسیار نامناسب است.

 حسین پور به مشکلات راه دسترسی به این روستا اشاره کرد و گفت: مسیر کلک بیشه - گل گل به طول ۲۰ کیلومتر با روکش آسفالت، راه دسترسی و ارتباطی هفت روستا را به دیگرنقاط شهرستان برقرارمی کند.

 حسین پور افزود: باوجود افزایش مشکلات زیرساختی و کمبود امکانات در روستا، اما افراد و خانواده‌هایی که مهاجرت کرده‌اند به دلیل کار کشاورزی و دامداری و زمین‌های خود دوباره به روستا بازگشتند، اما کلک بیشته همچنان از داشتن راه دسترسی مناسب محروم است.

او اضافه کرد: مسافت روستای کلک بیشه علیا تا شهر پلدختر ۲۵ کیلومتر است که حدود سه کیلومتر آن تا مسیر روستای بادامک جاده خاکی و پر از چاله و ناهمواری و حتی در برخی نقاط بر اثر سیل‌های گذشته دچار تخریب جدی شده است.

رابط روستای کلک بیشه علیا گفت: مسیر کلک بیشه- گل گل ۴۰ کیلومتر تا شهر پلدختر فاصله دارد که اهالی از این مسیر تردد ندارند و نیاز است بنابراین راه دسترسی آن‌ها یعنی مسیر بادامک بازسازی و آسفالت شود.

اهالی برای استحمام به شهر می‌روند

او افزود: از طرفی منبع ذخیره آب روستا در فصول گرم سال خالی می‌شود و اهالی در طول سال تنها پنج ماه از آب آشامیدنی برخوردار هستند، بنابراین در فصل کم آب برای تهیه آب آشامیدنی و سایر مصارف مجبور به تامین و انتقال آب مورد نیاز خود به وسیله تانکر تا روستا هستند و برای استحمام و سایر مصارف به شهر می‌روند.

حسین پور یادآورشد: در مواقعی آب منبع هم به قدری کم که تنها دریک لوله می‌ریزد و پاسخگوی نیاز جمعیت روستا نیست و مواقعی موجب درگیری بین اهالی می‌شود.

او تصریح کرد: برای پیگیری و رفع هر کدام از این مشکلات به ویژه حوزه آب و راه بار‌ها به مسئولان مربوطه مراجعه شده، اما باوجود قول مساعد آنها، تاکنون هیچ گونه اقدام عملی صورت نگرفته است.

انتهای پیام/پ

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۱۵:۴۵ ۱۴ دی ۱۳۹۹
شما نگرانید که خطر سیل تهدیدتون میکنه خوزستان با این همه منابع هنوز زیر آبه کسی به دادش نمیرسه فقط دارن ثروتش رو چپاول میکنند می ریزند تو حلق یه عده بی خاصیت
ناشناس
۱۲:۳۱ ۱۴ دی ۱۳۹۹
عدم استفاده از فارغ التحصیلان کارآزموده در راس کار و به کار گماردن نیروهای غیر متخصص و صرفا بر اساس رابطه نتیجه ای جز این نخواهد داشت
ناشناس
۱۲:۰۷ ۱۴ دی ۱۳۹۹
پس این همه مهندس که هر سال از دانشگاه ها فارغ التحصیل می شوند چه کار می کنند؟! قاعدتاً دلیل درس خواندن دانشجویان مهندسی همین است که اینگونه ساخت و سازها را به صورت علمی و دقیق انجام بدهند تا مشکلات کشور رفع شود و اینطور حوادثی پیش نیاید.
اما وقتی بدون برنامه ریزی این همه دانشجو وارد دانشگاه می شوند و در دانشگاه هم فقط مشغول نوشتن مقاله برای ارتقای اساتید هستند و سرانجام هم بیسواد از دانشگاه خارج می شوند، دو مشکل به وجود می آید:
1- ساختمان های آسیب پذیر در برابر سیل و زلزله
2- سیل دانشجویان بیکار