به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَأَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَاتٍ ۚ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
آیا از اینکه پیش از راز گفتن با رسول صدقه دهید (از فقر) ترسیدید؟ پس حال که اداء صدقه نکردید و خدا هم شما را بخشید اینک نماز به پا دارید و زکات بدهید و خدا و رسول او را اطاعت کنید، و خدا به هر چه کنید آگاه است.
فایل صوتی تلاوت آیه ۱۳ سوره مجادله
از على بـن ابـى طـالب (ع) روایـت کـرده انـد کـه فرمود: در کـتـاب خـدا آیـه اى اسـت کـه احـدى قـبل از من و بعد از من به آن آ یه عمل نکرده، و نمى کند، و آن آیه (یا ای‌ها الذین امنوا اذا نـاجـیـتـم الرسول فقدموا بین یدى نجویکم صدقه) است، که من یک دینار داشتم، آن را بـه ده درهـم فـروخـتـم، هـر بـار که با رسول خدا (ص) نجوى کـردم قـبـل از نـجـوى یک درهم صدقه دادم، و بعد از آن آیه نسخ شد، پس احدى به جز من بـه آن عـمـل نـکـرد، و آیـه شـریـفه (ءاشفقتم ان تقدموا بین یدى نجویکم صدقات...) نازل شد، و حکم صدقه را نسخ کرد.
بیشتر بخوانید
«اشفاق» به معنی دلهره و دل نگرانی به خاطر از دست دادن چیزی است.
این آیه نشان می‌دهد که پرداخت صدقه پیش از گفتگوی خصوصی با پیامبر از ابتدا فرمانی آزمایشی بود تا مؤمنان صادق و عاشق از دیگران بازشناخته شوند. نه آنکه، چون خداوند دید مردم عمل نمی‌کنند، عقب نشینی کرد.
در این آیه، برخی اصحاب پیامبر که به خاطر ترس از بذل مال به هر اندازه که باشد گفتگو با رسول اللّه (ص) را ترک کردند مورد عتاب الهی قرار گرفته اند.
۱- با آنکه نجوا با پیامبر، امری واجب یا مستحب نبود، ولی، چون بخل ورزیدند، مورد توبیخ قرار گرفتند. «أَ أَشْفَقْتُمْ»
۲- همه اصحاب پیامبر اکرم مطیع او نبودند. «فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا» (آنان به فرمان صریح «فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَهً» عمل نکردند).
۳- اگر مستحبّات را انجام نمی‌دهید، حدّاقل در انجام واجبات کوتاهی نکنید.خداوند به کسانی که حاضر به پرداخت صدقه نشدند، می‌فرماید:زکات بدهید. «أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا ... صَدَقاتٍ ... آتُوا الزَّکاهَ»
۴- توبیخ باید همراه با راه جبران باشد. «أَ أَشْفَقْتُمْ ... تابَ اللّهُ عَلَیْکُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلاهَ»
۵-از کسانی که نافرمانی می‌کنند مأیوس نشوید و با آنان برخورد عادلانه داشته باشید. خداوند از کسانی اطاعت می‌خواهد که در مورد فرمانی دیگر اطاعت نکردند. «لَمْ تَفْعَلُوا ... أَطِیعُوا اللّهَ»
۶- اهتمام به نماز و زکات، مصالح فوت شده را جبران کنید. «لَمْ تَفْعَلُوا ... فَأَقِیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ»
۷- دین، یک رابطه فردی و شخصی با خدا نیست، رسیدگی به فقرا و اطاعت از فرمان‌های حکومتی پیامبر نیز از احکام دینی است. «فَأَقِیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ وَ أَطِیعُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ»
۸-در چگونگی عمل خود دقّت کنیم که خداوند به همه اعمال آگاه است. «وَ اللّهُ خَبِیرٌ بِما تَعْمَلُونَ»
انتهای پیام/