به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،شروع فصل تازه‌ای از موسیقی پاپ در ایران با نام هنرمندانی مانند خشایار اعتمادی گره خورده است؛ این خواننده ۴۹ ساله، از ۱۵ سالگی فعالیت خود را در موسیقی آغاز کرد و با خواندن آهنگ «بارون»، به شهرت رسید.اعتمادی تاکنون اجرا‌های زیادی در داخل و خارج از کشور داشته است؛ به همین بهانه با این خواننده که سال‌های زیادی را با چالش‌ها و فراز و نشیب‌های موسیقی گذرانده است، گفتگو کردیم.
موسیقی پاپ از سال ۹۵ ساکت است
خشایار اعتمادی معتقد است موسیقی پاپ نه تنها در این روزها، که از سال ۹۵ دچار سکون شده است. او در این‌باره می‌گوید: «اگر نظر واقعی من را می‌خواهید، موسیقی پاپ ما از سال ۹۵ به بعد ساکن است. یعنی این موسیقی که ما طی این سال‌ها می‌شنیدیم، به لحاظ برگزاری و محتوایی، موسیقی قابل‌توجهی نبوده، به نوعی سکوت و سکون بوده و به نوعی، جنب‌وجوش مردم در موسیقی بوده است. یکی از دلایلی که باعث شد من از موسیقی خداحافظی کنم، این بود که به این موسیقی پاپ که رایج شده بود، دیگر اعتقادی نداشتم.»
این خواننده درباره این نوع موسیقی این‌طور توضیح می‌دهد: «موسیقی و کار‌های هنری باید ساختاری برای فرهنگ‌سازی اجتماعی باشد، اما متاسفانه، به نظر من، این موسیقی که تولید می‌شود، نه فرهنگ‌ساز و اخلاق‌مدار است و نه به لحاظ آکادمیک چیزی را به داشته‌مان اضافه می‌کند.»
مردم از روی بیکاری سراغ کنسرت می‌روند!
خواننده «ای عشق» درباره وضعیت بعد از کرونا پیش‌بینی‌های جالبی دارد. او در این‌باره می‌گوید: «من فکر می‌کنم بعد از تمام‌شدن دوره کرونا، با یک وضع دیگری مواجه خواهیم بود. همه چیز تغییر خواهد کرد؛ باید هم این‌طور شود، چون به هر حال آن مسیر یک مسیر قدیمی و مندرس و ۱۸ ساله است که داریم آن را طی می‌کنیم. به نظرم باید در موسیقی تغییرات عمده‌ای صورت بگیرد؛ چه به لحاظ ساختار موسیقی و چه به لحاظ پرسوناژ‌هایی که باید روی استیج اجرا شود و تولیدات موسیقی. باید یک تغییرات کلی در معرفی، تبلیغات، ارائه و محتوای موسیقی صورت گیرد. حتی اگر کرونا هم بماند، اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، تنها از روی این است که مردم از روی بیکاری به سراغ کنسرت می‌روند.»
خواننده‌های پاپ از مخاطبان بیشتر شده‌اند!
خشایار اعتمادی می‌گوید که شاید تعداد خواننده‌هایی که در سال‌های قبل وارد موسیقی پاپ شده‌اند، از مخاطبان موسیقی پاپ بیشتر شده باشد. او درباره این موضوع این‌طور توضیح می‌دهد: «در میان این خواننده‌ها، اعتقاد دارم که صدای دو سه نفر قابلیت‌هایی دارد و اگر موزیک خوب برایشان ساخته شود و شعر‌های خوبی را انتخاب کنند، می‌توانند خیلی موفق‌تر باشند، اما فقط یک رویکرد و ریتمیک شش و هشت را که طربناک است، انتخاب می‌کنند. البته این طبیعی است، چون اصولاً هنر، جاذبه معکوس دارد. در جامعه‌ای که همه خوشحال هستند، موسیقی‌های محتوامحور انتخاب می‌شود و در جامعه‌ای که به خاطر چالش‌های اقتصادی، آن انرژی اجتماعی مقداری دچار فرسایش شده است، مردم سعی می‌کنند کمبود خودشان را با موسیقی‌های شادتر و بی‌محتواتر یا با فیلم‌های طنزآلود ولو اینکه بی‌محتوا باشد، جبران کنند. می‌بینید این اتفاق از سال ۹۵ دارد می‌افتد. موزیک‌ها به موزیک‌های شاد بی‌محتوا تبدیل شده، در فیلم‌ها باید حتما یک رفتار نه‌چندان مؤدبانه طنز باشد که بگیرد. اینکه می‌گویم، کلیت نیست و کار‌هایی هم هستند که کار‌های خوبی هستند، ولی کار‌های خوش‌ساخت هنری نسبت به تعداد هنرمندان و ذائقه‌های مختلف اجتماعی بسیار کم‌تعدادند.»
محتوای موسیقی لمپنی شده است
خشایار اعتمادی بر این عقیده است که فضای موجود در موسیقی از اواسط دهه هشتاد، قابل حدس بوده است. او می‌گوید: «از اواسط دهه هشتاد، من هشدار می‌دادم که موسیقی به سمت فضای ساده‌انگاری و محتوا هم به سمت لمپنی حرکت می‌کند. وقتی این‌ها خوراک گوش جامعه شود، سطح شنیداری مردم و فرهنگ و هوشمندی جامعه هم پایین می‌آید. در این حالت، وقتی مردم با کار سنگین به لحاظ ساختار مواجه شوند، فوری رد می‌کنند و آن را گوش نمی‌کنند. مثل این می‌ماند که جامعه را برای جنس مبتذل آماده و بعد آن را به آن‌ها قالب می‌کنند. در حوزه‌های دیگر هم این اتفاق افتاده است، مثلا مردم را با ماشین‌های ضعیف آشنا می‌کنند و کم‌کم همان را به خوردشان می‌دهند! با این حال، همان‌طور که گفتم، من فکر می‌کنم که بعد از پایان کرونا، این شرایط تغییر کند و از فضای لمپنی در محتوا فاصله بگیریم.»
موسیقی پاپ فعلی، کارنامه خوبی ندارد
این خواننده پرتجربه موسیقی پاپ، درباره مسیری که در موسیقی طی کرده است، صحبت‌هایی دارد و می‌گوید: «از حضورم در موسیقی پشیمان نیستم، به خاطر اینکه از کار‌هایی که کردم راضی‌ام. بیش از ۱۵۰ اجرا دارم و در جشنواره‌های مختلف داخلی و بین‌المللی شرکت کردم؛ بنابراین از کاری که برای خودم کردم، نه تنها پشیمان نیستم، بلکه بسیار خوشحالم؛ چون خاطرات بسیار خوبی برای خودم درست کردم. اگر بخواهید از لحاظ جریان‌محوری به این قضیه نگاه کنید، بعد از اینکه اولین مجوز اجرا و تولید آلبوم پاپ را در کشور گرفتم و حتی یک دهه بعد، آثار خوبی تولید می‌شد. ما جریانی را راه انداختیم که خوب پیش رفت، اما متاسفانه الان جَو را به سمتی برده‌اند که دل آدم برای موسیقی پاپ می‌سوزد. در حقیقت از کارنامه خودم در موسیقی راضی‌ام و از کارنامه موسیقی پاپ نه.»
منبع: خراسان
انتهای پیام