به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، هواپیمای بدون سرنشین رزمی Ushia’s Okhotnik (UCAV) برای اولین بار با موشک‌های هوا به هوا آزمایش پرواز انجام داده است. اگرچه جزئیات محدود هستند، اما در صورت صحت اخبار، این موضوع می‌تواند پیشرفت قابل توجهی برای «هواپیمای بدون سرنشین» باشد که روسیه امیدوار است بتواند از سال ۲۰۲۴ از آن‌ها استفاده کند.
بیشتر بخوانید
یک رسانه اعلام کرد که این آزمایشات در محدوده آموزش آشولوک در جنوب غربی روسیه انجام شده است. اوخوتنیک از منطقه هوایی فرودگاه نظامی مرکز آموزش رزمی نیرو‌های هوافضای روسیه در محدوده آموزشی آشولوک، چندین پرواز را با شبیه ساز‌های کاربردی موشک‌های هوا به هوا هدایت شده انجام داد.
گفته می‌شود که اوخوتنیک به موشک‌های شبیه سازی شده هوا به هوا (AAMs) مجهز شده است: سلاح‌های بی اثر با سر جستجوگر مادون قرمز و رادار بدون موتور و کلاهک. این نشان می‌دهد که این آزمایشات هیچ پرتاب موشکی مستقیمی نداشته است. در این گزارش همچنین ذکر نشده است که آیا از اهداف هوایی زنده یا شبیه سازی شده در آزمایش استفاده شده یا خیر و در این صورت، چگونه اطلاعات هدفگیری مناسب توسط Okhotnik بدست آمده است. با توجه به اینکه اوخوتنیک هنوز در مرحله اولیه ارزیابی خود قرار دارد، هر نوع تسلیحاتی موشکی احتمالاً شامل انواع موجودی یا موجودی حداقل در مرحله پیشرفته است.
در حال حاضر AAMهای اصلی روسیه از خانواده R-73 و R-74M هستند و این کشور همچنین در حال کار بر روی موشک جنگنده K-74M2 بوده که برای استقرار از محل‌های اسلحه داخلی پرتاب سریع Su- 57 جت جنگنده Felon. K-74M2، که دارای حالت قفل پس از پرتاب (LOAL) است.
از نظر AAMهای برد متوسط، روسیه در حال حاضر بر روی R-77 و R-77-1 بهبود یافته متمرکز است، در حالی که K-77M با توانایی بیشتری نیز تحت آزمایش است. K-77M سلاح دیگری است که برای حمل داخلی در هواپیمای Su-57 و شاید نیز Okhotnik بهینه شده است. پرواز‌های آزمایشی قبلی اوخوتنیک منحصراً بر کیفیت پرواز‌های آن و عملکرد سیستم‌های اصلی روی هواپیمای بدون سرنشین متمرکز بوده است.
خود این پهپاد تحت برنامه Udarno-Razvedyvatelnyi Bespilotnyi Kompleks (URBK) یا مجتمع بدون سرنشین Strike-Reconnaissance در حال ساخت است که سوخو را به عنوان سرپرست پروژه معرفی می‌کند.
وزارت دفاع روسیه پیش از این ادعا کرده بود که اوخوتنیک رادار [Su-57's]را گسترش می‌دهد و هدف از استفاده آن، برای سلاح‌های پرتاب است. در صورت صحت، این موضوع نشان می‌دهد که می‌توان از هواپیمای بدون سرنشین برای نشانه گیری تسلیحات با برد بیشتر علیه اهداف هوایی و زمینی به نمایندگی از Su-57 استفاده کرد. همچنین به معنای مجهز بودن آن به سنسور‌هایی است که به هواپیما امکان می‌دهد اهداف هوایی را شناسایی، ردیابی و درگیر کند. با در نظر گرفتن این موضوع، حمله پهپادی به اهداف هوایی با سلاح‌های خود نیز ممکن است.
با این حال، توانایی اوخوتنیک در حمل موشک به نوبه خود به عنوان یک حامل سلاح برای Su-57، افزایش زرادخانه موجود جنگنده و دور نگه داشتن جنگنده سرنشین دار از جنگنده‌های خصمانه و تهدید‌های دیگر، می‌تواند نقش خوبی در آینده داشته باشد.
همچنین مشخص نیست که موشک‌های هوا به هوا که در آخرین آزمایشات استفاده شده‌اند از خارج حمل شده‌اند یا در محوطه اسلحه داخلی اوخوتنیک هستند. در حالی که حمل اسلحه خارجی از ویژگی‌های کم نظیر اوخوتنیک است، حداقل در شکل فعلی اگر نقش آن فقط افزایش تعداد موشک‌های موجود برای این مسئله باشد، ممکن است این مسئله کمتر باشد. از طرف دیگر به نظر می‌رسد حمل داخلی سلاح‌های تهاجمی پیش شرط نقش ضربه‌ای است که قبلاً اوخوتنیک برای آن در نظر گرفته شده بود.
پیش از این، یوری بوریسف، معاون نخست وزیر روسیه گفته بود که اوخوتنیک آزمایش‌هایی را در یک پیکربندی مسلح بین سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ آغاز می‌کند، که نشان می‌دهد برنامه توسعه ممکن است اکنون تسریع شده باشد.
مسلح شدن هواپیمای بدون سرنشین با سلاح هوا به هوا با هدایت مادون قرمز ممکن است یک حرکت قابل توجه در روسیه باشد، اما خالی از سابقه نیست. در ایالات متحده، آزمایش این مدل هواپیما به سال ۲۰۰۳ باز می‌گردد.
در حالی که هواپیما‌های کند پرواز MQ-1 و MQ-9 در کلاس متفاوتی با Okhotnik قرار دارند، انتظار می‌رود این هواپیما بتواند با سرعتی در حدود ۵۴۰ گره پرواز کند.
در حالی که باید دید در نهایت اوخوتنیک چه نوع موشکی را حمل خواهد کرد و چگونه هواپیمای بدون سرنشین در نقش هوا به هوا مستقر خواهد شد، اما به نظر می‌رسد قطعی است که این برنامه در حال حاضر از اولویت بالایی برخوردار است، زیرا نیرو‌های هوافضای روسیه به طور فزاینده فن آوری‌های بدون سرنشین را در دستور کار خود دارند.
انتهای پیام/