به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم می‌پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَهُوَ الَّذِی یَتَوَفَّاکُمْ بِاللَّیْلِ وَیَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فِیهِ لِیُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ ثُمَّ یُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
و اوست خدایی که، چون شب (به خواب می‌روید) جان شما را برمی‌گیرد (و نزد خود می‌برد) و کردار شما را در روز می‌داند، و پس از آن (خواب) شما را بر می‌انگیزد تا اجلی که در قضا و قدر او معین است به پایان رسد، سپس (هنگام مرگ) به سوی او باز می‌گردید آن گاه به نتیجه آنچه کرده‌اید شما را آگاه گرداند.
فایل صوتی تلاوت آیه ۶۰ سوره انعام
اینکه فرمود: (یتوفیکم مى گیرد شما را) و نفرمود: (یتوفى روحکم مى گیرد جان شما را) دلالت دارد بر اینکه حقیقت انسانى که ما از آن به کلمه (من) تعبیر مى کنیم، همان روح انسانى است و بس، و چنان نیست که ما خیال مى کنیم که روح جزئى از انسان است و یا صفت و یا هیاتى است که عارض بر انسان مى شود، و در این دلالت آیه (و قالوا ء اذا ضللنا فى الارض ائنا لفى خلق جدید بل هم بلقاء ربهم کافرون، قل یتوفیکم ملک الموت الذى وکل بکم ثم الى ربکم ترجعون)
بیشتربخوانید
از آیه مورد بحث روشن تر است، براى اینکه مى رساند که انکار و استبعاد کفار از این رو بوده است که خیال مى کردند حقیقت انسان همان تن خاکى او است و بس؛ به همین جهت به نظرشان بعید مى آمده است که این تن خاکى بعد از متلاشى شدن و از دست دادن ترکیب مخصوصى که دارد، دوباره جمع گشته و به صورت نخست برگردد. جوابى هم که در آیه مزبور است، مبنى بر این است که حقیقت آدمى تن خاکى او نیست، بلکه روح او است، و بنابراین با قبض روح کردن ملک الموت، چیزى از این حقیقت گم نمى شود.
«جَرَحْتُمْ» از «جارحه» به معنای عضو است، عضوی که با آن کار و کسب می‌شود و سپس به خودِ کار و عمل گفته شده است.
با اینکه خداوند به هنگام خواب روح انسان را می‌گیرد، ولی می‌فرماید:ما شما را می‌گیریم، پس معلوم می‌شود روح انسان تمام حقیقت اوست.
۱-خواب، یک مرگ موقتی است و هربیداری نوعی رستاخیز. «یَتَوَفّاکُمْ، یَبْعَثُکُمْ»
۲-قانون طبیعی آن است که شب برای خواب و روز برای کار باشد. «یَتَوَفّاکُمْ بِاللَّیْلِ، جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ»
۳-زندگی ما، تاریخ و برنامه و مدّت معیّن دارد. «أَجَلٌ مُسَمًّی»
۴-خود را برای پاسخگویی قیامت آماده کنیم. «إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ»
۵-خداوند با این که کار بد ما را می‌داند، ولی باز هم به ما مهلت داده و روح گرفته را به بدن برمی گرداند. «یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ»
۶-قیامت، روز روشن شدن حقیقت اعمال است. «یُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»
انتهای پیام/