انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
خیلی ممنون از اطلاعات عمومی تون.
به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، دانستن واقعیت‌های فضایی همیشه جالب بوده است. گذشت زمان و پیشرفت فناوری باعث شده که ما شاهد کشف شگفتی‌های زیادی در خصوص فضا باشیم. اکتشافاتی که در همین سال‌های اخیر درباره فضا انجام شده حاصل تلاش‌ها و کاوش‌های دانشمندانی است تمام عمر خود را صرف کشف آن‌ها کرده‌اند که در ادامه به تعدادی از آن‌ها برای علاقه‌مندان این حوزه اشاره شده است؛
درمجموع ۱۷۶ قمر تأیید شده در مدار سیارات در منظومه شمسی وجود دارد که برخی از آن‌ها بزرگتر از خود عطارد هستند! و عطارد و زهره دو سیاره کره زمین هستند که هیچ قمری ندارند.
به مدت ۲۰ سال تیمی از ستاره شناسان، ستاره‌ای را که در مرکز کهکشان ما در حال چرخش به دور یک سیاهچاله بود، رصد کردند؛ و حالا این ستاره به سیاه چاله نزدیک شده است تا "تغییر شکل گرانش" رخ دهد، جایی که نور ستاره با افزایش شدت گرانش سیاهچاله از بین می‌رود.
بیشتر مردم فکر می‌کنند که این می‌تواند جیوه باشد، زیرا نزدیکترین سیاره به خورشید است، با این حال زهره دارای گاز‌های زیادی در جو است که باعث ایجاد یک اثر گلخانه‌ای و دمای ثابت ۸۶۴ درجه فارنهایت (۴۶۲ درجه سانتیگراد) در همه جای سطح سیاره می‌شود.
به گفته محققان، خورشید به طور دقیق ۴میلیارد و ۵۷۱ میلیون سال قدمت دارد و دانشمندان تخمین می‌زنند زمانیکه خورشید به ۵ میلیارد سالگی خود برسد تبدیل به غول سرخ شده و زمین را درگیر خواهد کرد؛ بنابراین هنوز ۳۰ میلیون سال دیگر فرصت زندگی داریم.
از آنجا که سطح یخی انسلادوس به جای جذب، نور خورشید را منعکس می‌کند، درجه حرارت در این قمر به -۳۹۴ درجه فارنهایت (-۲۰۱ درجه سانتیگراد) می‌رسد.
کوه المپوس بلندترین کوه کشف شده در فضاست که ۲۵ کیلومتر ارتفاع دارد و تقریباً ۳ برابر کوه اورست است؛ و نه تنها ارتفاع زیادی دارد، بلکه پهنای آن هم به ۱۱۴ هزار متر مربع می‌رسد.
سحابی مارپیچ از خطوط طولانی ستاره و گاز تشکیل شده است و دارای غبار زیادی از فضاست. این بازو‌ها به عنوان کارخانه‌های تشکیل ستاره عمل کرده و با فشرده سازی گاز هیدروژن باعث ایجاد خوشه‌های ستاره‌ای جدید می‌شوند.
طبق استنباط و ارزیابی دانشمندان زمین با همه بزرگی‌اش می‌تواند در حدود ۱۳۰۰۰۰۰ بار در خورشید قرار بگیرد! در حقیقت خورشید آنقدر غول پیکر است که ۹۹.۸۵ ٪ از کل جرم منظومه شمسی را شامل می‌شود.
فضانوردان متوجه شدند که ردپای مانده روی ماه از بین نمی‌رود، زیرا هیچ بادی در آنجا وجود ندارد، اما اگر وزش بادی در آن وجود ندارد پس چرا پرچمی که بر سطح آن برافراشته شده، می‌وزد؟ پاسخ ساده است: در واقع موج شکنی که می‌بینید به دلیل وجود میله افقی تلسکوپی محکمی است که فضانوردان در تلاش بودند تا از قسمت بالایی پرچم خارج کنند.
به گفته فضانوردان وزن بدن در مریخ تقریبا به یک چهارم کاهش می‌یابد، بر اساس این واقعیت، دانشمندان طوری برنامه ریزی می‌کنند که فضانورد را با تجهیزات بیشتر و از مواد مستحکم‌تر راهی این سیاره کنند.
مشتری سیاره‌ای در منظومه شمسی ما با بیشترین قمر است؛ بزرگترین قمر منظومه شمسی به نام گانمید به قطر ۵.۲۶۲ کیلومتر نیز متعلق به این سیاره است که بزرگتر از سیاره عطارد بوده و با یک دوربین شکاری هم قابل مشاهده است.
از آنجا که مریخ نسبت به زمین با دور کندتری به گرد خورشید می‌چرخد، تعداد روز‌های سال در این سیاره بیشتر از زمین بوده و معادل ۶۸۷ روز است، پس این فرضیه که، چون سرعت گردش آن به دور خورشید کمتر است بنابراین باید روز‌های کمتری داشته باشد، درست نیست.
به گفته دانشمندان یک چرخش کامل خورشید ۲۵ تا ۳۵ روز زمان می‌برد، در صورتی که در تصور ما این چرخش تنها یک روز به نظر می‌رسد.
هیچ‌کس نمی‌داند که سیاره ما چرا زمین نامیده شده است و تنها چیز مشخص، این است که واژه «زمین» از ترکیب دو نام انگلیسی و آلمانی برای این سیاره مشتق شده است.
بیش از ۱۶۰۰ آتشفشان اصلی از جمله آتشفشانی به ارتفاع ۸ کیلومتر به نام مات مونز در سطح زهره وجود دارد، اما در حال حاضر هیچ یک از این آتشفشان‌ها فوران نمی‌کنند و احتمالاً بیشتر آن‌ها منقرض شده‌اند.
جو اورانوس از هیدروژن، هلیوم و متان تشکیل شده است. متان موجود در جو فوقانی اورانوس تمام نور قرمز خورشید را فیلتر می‌کند، اما نور آبی آن را به فضا بازتاب داده و باعث می‌شود این سیاره به رنگ آبی دیده شود.
در منظومه شمسی ما ۴ سیاره مشتری، کیوان، اورانوس و نپتون به عنوان غول‌های گازی شناخته می‌شوند. غول گازی یک سیاره بزرگ است که بیشتر از گاز‌هایی مانند هیدروژن و هلیوم ساخته شده و فقط یک هسته سنگی نسبتاً کوچک دارد.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/