به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از قدسنا، رژیم صهیونیستی در بدو ورود به جنگ و تجاوز سال ۲۰۱۴ به نوارغزه درصدد آن بود تا این بار، با بهره گیری از شرایط و تحولات سیاسی جدید منطقه، مقاومت را به زانو در آورد، ولی با وجود گذشت ۵۰ روز از جنگ یک بار دیگر دچاراشتباهات محاسباتی شد وسومین شکست پیدرپی را در کارنامه خود به ثبت رساند.
گویی میان سران آمریکایی برای دستیابی به مقام عالی مسابقات عربکشی مسابقه وجود دارد!
عمق این بخش از قصیده را میتوان در سرودههای نزار قبانی، شاعر پرآوازه سوری که قصاید کوبندهای در وصف استعمارگرانی، چون آمریکا و رژیم اشغالگر صهیونیستی و مدح مقاومت فلسطین نگاشته دریافت کرد.
در جنگ ۵۱ روزه صهیونیستها علیه نوارغزهِ بیدفاع که از هیچ حمایت خارجی گستردهای مانند حمایتهای واشنگتن و حتی برخی پایتختهای عربی برجسته از جمله ریاض و ابوظبی برخوردار نبود.
فردا ۸ جولای مصادف است با ششمین سالگرد جنگ ویرانگر، بیرحمانه، خونبار و غیرانسانی سال ۲۰۱۴ رژیم صهیونیستی علیه نوارغزه؛ جنگی که به عنوان یکی از برجستهترین جنایات صهیونیستی در روح و روان خانوادههای فلسطینی ثبت گردید و تاریخ آنان را با گرامیداشت هر ساله قربانیان این جنگ عجین کرد.
بیش از ۲۲۰۰ کشته و هزاران مجروح فلسطینی، یتیم شدن هزاران کودک، معلولیت همیشگی هزاران جوان، بیوه شدن صدها بانوی فلسطینی، تخریب صدها مهد کودک، مدرسه و مسجد و در نهایت آوارگی بسیاری از ساکنان بزرگترین زندان بیسقف جهان (لقب بین المللی نوارغزه)، یادگاریهای مقاومت باریکه غزه در مقابل اشغالگران صهیونیستی است.
تجاوز ساعت ۱ بامداد ۸ جولای تابستان ۲۰۱۴ توسط کلاغهای نیروی هوایی ارتش اشغالگر اسرائیل و با بمباران خانه «محمد العبادلة» در منطقه «القرارة» واقع در جنوب نوارغزه آغاز شد.
پیش از آنکه رژیم صهیونیستی به طور رسمی نام عملیات خود را به «الجرف الصامد» (صخره سخت) نامگذاری کند آن را بمباران گسترده اراضی نوارغزه عنوان کرده بود.
جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) و سربازان غیور و شجاع و بیباک فلسطینی به سرعت در مقابل این حمله گسترده و غیرانسانی واکنش نشان دادند. کارشناسان میگویند همزمان و پیش از اجرای این حمله، اقدامات شدید امنیتی در کرانه باختری صورت گرفت و محاصره نوارغزه نیز تنگتر شد.
جنگ با ترور شهید محمد سعید شعبان، فرمانده نیروهای کماندو دریایی گردانهای القسام آغاز شد و مقاومت فلسطین نیز به آن واکنش نشان داد.
گردانهای القدس شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی فلسطین نیز به این عملیات پاسخ داده و اجرای عملیات موسوم به «بنیان مرصوص» (الهام گرفتن از قرآن کریم) را آغاز کرد و طی آن شهرکها و شهرهای صهیونیستنشین به خصوص تل آویو را با شلیک دهها موشک پیشرفته هدف قرار داد و در اثر آن تعداد زیادی از شهرکنشینان کشته و یا زخمی شدند، پرواز هواپیماهای مسافربری از فرودگاه بن گورین و بالعکس نیز متوقف شد.
این رژیم در مرحله نخست از طریق بمباران، تخریب خانهها و قتل غیرنظامیان موفق نشد پاسخ مقاومت به این جنایتها را متوقف کند و پس از گذشت ۲ هفته از آغاز جنگ، وارد یک عملیات نظامی زمینی شد در حالی که در این جنگ آمادگی مقاومت فلسطین برای مقابله با تجاوزات رژیم صهیونیستی و حجم موشکها و تونلهای هجومی آن آشکار شد و صهیونیستها را غافلگیر کرد.
مقاومت فلسطین در این جنگ همچنین با بهکار بردن شیوههای پیشرفته مقاومت از طریق ارسال هواپیمای شناسایی به داخل اراضی اشغالی و علاوه بر آن همکاری و اجرای عملیاتهای مشترک بین گروههای مقاومت از جمله گردانهای القدس و القسام، صهیونیستها را بیش از پیش متحیر کرد.
در نخستین روزهای جنگ ارتش رژیم اشغالگر جنایتهای وحشیانه متعددی را مرتکب شد؛ جنایاتی که نزد بازماندگان فلسطینی در شهر خان یونس وحشتناکترین و غیر انسانیترین نوع جنایات شناخته میشوند.
برحسب آمارها در نخستین روز ۱۱ فلسطینی شهید و ۲۸ تن دیگر زخمی شدند. همچنین ارتش این رژیم ۱۴۴ تجاوز را به خانوادههای فلسطینی انجام داده که در مجموع از هر کدام از آنها ۳ عضو یا بیشتر را قربانی حملات خود کرده است.
براساس گزارشات وزارت بهداشت و منابع رسانهای و پزشکی فلسطین، نیروهای هوایی، زمینی و دریایی رژیم صهیونیستی با نزدیک به ۶۰ هزار ۶۶۴ موشک مناطق مختلفی از نوارغزه را هدف آماج حملات خود قرار دادند.
این جنگ در نهایت به رقمخوردن جنایت و کشتاری خیره کننده و شهادت ۲ هزار و ۳۲۲ فلسطینی از جمله ۵۷۸ کودک و نوجوان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله) و ۴۸۹ زن (۲۰ تا ۴۰ ساله) و ۱۰۲ فرد سالخورده (۵۰ تا ۸۰ ساله) انجامید.
براساس دیگر گزارشات تجاوز نظامی ارتش اشغالگر صهیونیستی علیه غزه به مجروحیت ۱۱ هزار فلسطینی از جمله ۳۰۲ زن و نابارورشدن دائمی ۱۰۰ زن دیگر و همچنین زخمی و عقیم شدن ۳ هزار و ۳۰۳ زن و مرد فلسطینی منجر شد.
براساس گزارش مسئولان بهزیستی فلسطین، نزدیک به یک هزار کودک در جریان این جنگ ناعادلانه والدین خود را از دست دادند.
در مقابل هم، مسئولان وزارتی رژیم اشغالگر اذعان کردند که در نتیجه این جنگی که خود باعث و بانی آن بوده اند ۶۸ نظامی و ۴ شهرکنشین از جمله یک گردشگر خارجی این رژیم به هلاکت رسیده اند.
علاوه براین، ۲ هزار و ۵۲۲ اسرائیلی از جمله ۷۴۰ نظامی که طبق ادعای رسانههای صهیونیستی به طور کل عقیم و نابارور شدند نیز از این جنگ متضرر شدند.
در ۲۶ آگوست ۲۰۱۴ در نهایت با وساطت مصر توافق آتشبس میان گروههای مقاومت در نوارغزه و رژیم صهیونیستی با شرط از سرگیری مذاکرات گروههای فلسطینی و رژیم اشغالگر در خلال یک ماه برقرار شد.
رژیم صهیونیستی در بدو ورود به جنگ با نوارغزه درصدد آن بود تا این بار، با بهرهگیری از شرایط و تحولات سیاسی جدید منطقه، مقاومت را به زانو در آورد، ولی با وجود گذشت ۵۰ روز از جنگ یک بار دیگر دچار اشتباهات محاسباتی شد وسومین شکست پیدرپی را در کارنامه خود به ثبت رساند.
با آغاز موج بیداری اسلامی، رژیم عربستان سعودی با همکاری امارات، اردن وکویت جبهه جدیدی را ضد جریان اخوان المسلمین در سطح منطقه تشکیل دادند واین تلاشها در مصر با کودتای نظامی به فرماندهی ژنرال "عبد الفتاح السیسی" موفق به سرنگونی دولت منتخب مردم و بازگشت نظامیان به قدرت گردید.
در روز پس از کودتا عربستان سعودی، امارات و کویت ۱۲ میلیارد دلار به کودتاگران کمک کردند؛ رژیم صهیونیستی با مشاهده این تحولات تصور کرد که زمان مناسب برای حمله به غزه و ریشهکن کردن مقاومت تحت عنوان سرکوب حماس فراهم شده که به عنوان بخشی از اخوان به شمار میآید. این رژیم تصور میکرد که اگر در این شرایط دست به چنین اقدامی بزند از حمایت منطقهای بهویژه از سوی محور عربستان، برخوردار خواهد بود.
در این فرایند مصر کاملا از حمله نظامی رژیم صهیونیستی حمایت کرد و در جریان گفتوگوهای آتشبس که در قاهره جریان داشت تلاش میکرد مقاومت بدون گرفتن هرگونه امتیاز با آتشبس موافقت کند.
عربستان سعودی نیز در برابر تجاوز رژیم صهیونیستی کاملا سکوت کرده بود تا اینکه نتانیاهو به صورت ضمنی به حمایت دولتهای عربی از اسرائیل اشاره کرد و این رابطه پنهان را گنج استراتژیک شمرد. آنگاه عربستان در روز ۲۶ جنگ از ترس واکنشهای احتمالی مردم خود بیانیه داد که از مردم غزه حمایت میکند بدون اینکه به جنایات گسترده رژیم اشغالگر قدس هیچگونه اشارهای داشته باشد.
مقاومت برای نخستینبار پدیده جنگزدگان را در جامعه صهیونیستی پدید آورد. در همه شهرهای بزرگ و کوچک اسرائیل پناهگاه در دسترس افراد قرار دارد و درهمه جنگهای گذشته مردم با وجود پناهگاهها نیازی به جابجایی نداشتند، ولی در جنگ اخیر غزه چریکهای مقاومت پس از چند عملیات نفوذ و حمله به شهرکهای صهیونیستی نزدیک به غزه، ترس و وحشت در دل صهیونیستها پدید آورند و در نتیجه رژیم صهیونیستی ناچار گردید بیش از ۳۰۰ هزار صهیونیست مقیم در نوار ده کیلومتری اطراف غزه را تخلیه کند و آنها را در جای دیگر اسکان دهد.
همچنین زمانی که رژیم صهیونیستی تصمیم گرفت حمله زمینی را بر ضد نوار غزه آغاز کند، مجاهدان فلسطینی از طریق تونلها به مرکز ستاد و فرماندهی واحدهای مهاجم دسترسی پیدا کرده و آنها را مورد حمله قرار دادند. در این عملیات مقر فرماندهی تیپ ویژه گولانی مورد حمله قرار گرفت و فرمانده آن ژنرال غسان به همراه ۱۵ نفر دیگر به قتل رسیدند؛ و زمانیکه تیپ ایگوز نیز از جای دیگری قصد حمله داشت علیرغم همه احتیاطها، در حملهای غافلگیر شد و فرمانده این تیپ نیز مجروح گردید و روانه بیمارستان شد. این حملات چنان ترس و رعبی را در دل نیروهای زمینی رژیم صهیونیستی پدید آورد که این نیروها از هرگونه پیشروی خودداری کرده و در طول ۵۱ روز جنگ تنها ۲۰۰ متر در داخل نوار غزه پیشروی داشتند.
موفقیت مقاومت در این درگیری، ادامه جنگ و پایان آن را به کابوسی برای این رژیم تبدیل کرد؛ اگر جنگ ادامه یابد، تل آویو برای جنگ فرسایشی آمادگی ندارد و ارتش متجاوز صهیونیستی تنها برای جنگهای برق آسا و سریع تربیت شده است و اگر جنگ پایان یابد باید پاسخگو باشد.
بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که آتشبس پایان بحران امنیتی در طرف فلسطینی است وجامعه غزه پس از آن باید با کمک جهان اسلام و آزادگان جهان به بازسازی و التیام زخمهای جامعه خود بپردازد در حالیکه با اعلام آتشبس در اسرائیل بحرانهای متعدد اقتصادی و سیاسی آغاز خواهد شد. تعطیلی چرخه اقتصادی در اسرائیل اکثر شرکتهای تولیدی را با بحران مواجه کرد و بدون کمک دولت قادر به پرداخت حقوق کارگران در مدت جنگ نیستند و این اقدام میزان کسری بودجه دولت را افزایش خواهد داد.
در ابعاد سیاسی بسیاری از اعضای کنیست (پارلمان) رژیم صهیونیستی خواهان تشکیل گروههای تحقیق و تفحص برای بررسی عملکرد سازمانهای امنیتی و نظامی و حتی سیاسی شدند. این نمایندگان میگویند سازمانهای امنیتی بویژه «شین بیت» و «امان» باید پاسخ دهند چگونه نیروهای مقاومت دهها کیلومتر تونل در غزه حفر کرده بودند، بدون اینکه این سازمانها با بودجههای هنگفت و یا صدها جاسوس به آن پی ببرند!
همچنین ارتش صهیونیستی باید پاسخ دهد با چه جمعبندی آمادگی خود را به مسولان سیاسی برای آغاز جنگ اعلام کرد. اگر از همان شروع حمله شکست را پیشبینی میکرد پس چرا دست به حمله زد و اگر شکست را پیشبینی نمیکرد چرا در جنگ شکست خورد، و اساسا چرا ارتش اسرائیل تصور دقیقی از توان عملیاتی مقاومت ندارد. این نمایندگان سوال دارند که چرا باید مقاومت در مدت ۵۰ روز سبک زندگی دلخواه خود را بر شهروندان صهیونیستی تحمیل کند و فرودگاه بن گوریون و مسافرتها را تعطیل نماید و ۵ میلیون نفر را زیر آتش قرار دهد و آنان را هرگاه که بخواهد روانه پناهگاه سازد.
این شرایط خفتبار از نگاه نمایندگان مجلس اسرائیل نتیجه تصمیمات نابخردانه مسولان سیاسی است که هیچ تصوری از توان حریف نداشتند و اگر اولمرت، نخستوزیر سابق به خاطر جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ ضد حزب الله پس از انتشار گزارش وینوگراد ناچار به استعفا شد و از سیاست به طور دائمی کنارهگیری کرد، تصور میرود که نتانیاهو، نخستوزیر کنونی رژیم صهیونیستی، آینده دردناکتر و تاریکتر در انتظارش خواهد بود.
در این جنگ نه تنها اسرائیل شکست نظامی را تجربه کرد که پایگاه اجتماعی آن در غرب به شدت آسیب دید. در اکثر کشورهای غربی که در طول ۶ دهه گذشته حامی رژیم صهیونیستی بودند دچار تظاهرات گستردهای شدند و در انگلیس حتی یک وزیر به عنوان اعتراض استعفا داد.
کشورهای انگلیس، فرانسه آمریکا شاهد گستردهترین تجمعهای اعتراضی در یک دهه اخیر بودند که عرصه رژیمهای حاکم را در ادامه حمایت از این رژیم کودککش را با چالش مواجه خواهد کرد.
خبرگزاری رویترز در گزارشی در تاریخ ۱۰ تیر ۹۹ اعلام کرد که دادگاه جنایی بین المللی (دادگاه لاهه) در روز چهارشنبه یکم جولای، رسیدگی به پرونده جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در جریان جنگ سوم علیه غزه موسوم به جنگ ۵۱ روزه را آغاز خواهد کرد.
گیدعون لوی، تحلیلگر اسرائیلی در یادداشتی در این باره برای روزنامه «هاآرتص» نوشت: دادگاه جنایی بین المللی در هفته جاری رسیدگی به پرونده جرایم اسرائیل در جریان جنگ علیه غزه در سال ۲۰۱۴ را آغاز خواهد کرد. در همین راستا دولت آمریکا با هماهنگی اسرائیل ماموریت یافته تا با آغاز جنگی همهجانبه علیه دادگاه لاهه، این نهاد قضایی بین المللی را از انجام وظایف خود در این زمینه باز دارد.
لوی با انتقاد از فعالیتهای آمریکا علیه دادگاه جنایی بین المللی نوشت: آمریکا اخیرا به شدت علیه دادستان دادگاه جنایی بین المللی موضعگیری کرده و هیات ژوری این دادگاه را به اجرای تحریمهای شدید تهدید نموده است.
وی در ادامه تاکید کرد: دادگاه جنایی بین المللی ممکن است که در هفته جاری دستور آغاز تحقیقات از اسرائیل درباره ارتکاب جنایات جنگی در جریان جنگ ۲۰۱۴ علیه غزه، را صادر نماید، همچنین این دادگاه ممکن درباره دو موضوع دیگر یعنی شهرکسازی و تیراندازی به تظاهرات کنندگان (تظاهرات بازگشت در مرزهای غزه) دستوراتی را صادر کند.
ستوننویس هاآرتض که از منتقدان کابینه رژیم صهیونیستی محسوب میشود در ادامه ضمن اعتراف به جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در جریان جنگ ۵۱ روزه تاکید میکند: اتهامات علیه اسرائیل بهویژه در زمینه جنگ ۲۰۱۴ علیه غزه، تا حد بیسابقهای اثبات شده و روشن است که خود اسرائیلیها به این مساله بهتر از دادستان دادگاه لاهه واقف هستند. به همین دلیل است که آمریکا با راهنمایی اسرائیل جنگ علیه این دادگاه را آغاز کرده، چون آنها فرصتی برای اسرائیل برای فرار از این اتهامات سنگین قائل نیستند.
وی افزود: چه کسی میتواند جنایات جنگی ارتش اسرائیل در جریان جنگ علیه غزه در سال ۲۰۱۴ را فراموش کند، این مساله به یک قاضی مشهور بین المللی نیاز ندارد، ارتش اسرائیل در روز جمعه سیاه در شهر رفح (جنوب نوارغزه) تنها در یک عملیات ۱۰۰ شهروند فلسطینی را تنها با هدف انتقام به قتل رساند. هر قاضی بین المللی میداند که قتل ۲۰۰ تظاهرکننده در اعتراضی مسالمتآمیز در مرزهای غزه و زخمی کردن ۸۰۰۰ نفر دیگر که هیچکدام از آنها مسلح نبوده اند، یک جنایت محسوب میشود. مسالهای که «هیلو غلزار» از اعضای یگان تکتیرانداز ارتش اسرائیل نیز به وقوع آن اعتراف کرده و جای هیچ شک و تردیدی را باقی نگذاشته است.
سال ۱۳۹۴ کمیته حقیقتیاب سازمان ملل با انتشار گزارش خود در مورد جنگ ۵۱ روزه رژیم صهیونیستی علیه باریکه غزه، این رژیم را به ارتکاب جنایتهای جنگی و ضد بشری علیه ساکنان این منطقه متهم کرد. سازمان ملل در این گزارش رژیم صهیونیستی را متهم کرد که باریکه غزه را تخریب کرده است که این مساله بر نسلهای آینده ساکنان فلسطین نیز تاثیرگذار خواهد بود.
بلافاصله پس از این اعلام، بنیامین نتانیاهو با ادعایی مضحک ویلیام شاباس، رئیس کمیته تحقیق سازمان ملل درباره جنگ ۵۱ روزه این رژیم علیه نوار غزه را به دریافت رشوه از فلسطینیها متهم کرد.
این اتهامات نخستوزیر رژیم صهیونیستی علیه کمیته حقیقتیاب در حالی مطرح شد که براساس اسناد و مدارک ثبت شده در دست کمیتههای حقوق بشری، در جنگ علیه نوارغزه اسرائیل از سلاحهای غیرقانونی و غیرمتعارف آمریکایی علیه غیرنظامیان فلسطینی استفاده شده است.
رژیم ظالم تنها در جریان جنگ ۲۰۰۹ غزه از فسفر سفید استفاده نکرد، بلکه در جنگهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ علیه مردم غزه، بارها از سلاح بیولوژیکی فسفر سفید بهره برد و خسارات بسیاری را برجای گذاشت.
فسفر سفید مادهای هواسوز است که وقتی در معرض هوا قرار میگیرد شروع به سوختن میکند. این ماده با آب خاموش نمیشود و در مجاورت با آب همچنان میسوزد. اگر این ماده روی اعضای بدن انسان بیفتد تا عمق بدن را سوزانده و خاموش نمیشود و حتی استخوانهای فرد را هم میسوزاند.
یواف گلانت، وزیر صهیونیست، اعتراف کرد که این رژیم از شکستدادن حماس در جنگ سال ۲۰۱۴ غزه ناتوان بوده است. گلانت در نشستی که در تل آویو برگزار شد به شدت از بنی گانتس، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش اسرائیل، انتقاد کرد. گلانت گفت: آمادهسازیها برای ورود به این جنگ ناقص و با اهمال صورت گرفته بود.
او تاکید کرد نظارت موشه یعلون، وزیر جنگ وقت، بر این جنگ نیز کافی نبوده است. وی مدعی شد: اگر گانتس و یعلون به خوبی برای جنگ آماده میشدند، اسرائیل میتوانست حماس را شکست دهد.
رادیو اسرائیل، از یک مقام سیاسی برجسته این رژیم که در دوران جنگ غزه وزیر بود، نیز نقل کرد که کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی در جریان جنگ غزه بدترین کابینه امنیتی دو دهه اخیر بوده است.
انتهای پیام/