سید شهرام علیزاده روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نحوه رفتار والدین با کودکانی که از کرونا ترسیده‌اند، اظهار کرد: ترس و نگرانی شیوع بالایی در بین کودکان دارد و همه ما در برهه‌ای از زندگی ترس و اضطراب را به عنوان هیجان‌های طبیعی تجربه کرده ایم.
علیزاده بیان کرد: باید به این نکته توجه کرد که محرک‌هایی که موجب ایجاد ترس و اضطراب می‌شوند در طول تحول تغییر می‌کنند و بسیاری از این ترس‌ها در یک سن خاص کاملا بهنجار هستند و تنها در صورتی نیازمند مداخله هستند که در زندگی کودک و اطرافیان او اخلال ایجاد کنند.
این روانشناس ادامه داد: کودکان در سن ۳سالگی از تاریکی، تنهایی و حیوانات می‌ترسند و در سن ۵سالگی، جدا شدن از مراقبان برای آن‌ها استرس زاست. آن‌ها در حدود ۷ تا ۸ سالگی از مردن خود و اطرافیان وحشت دارند و هر یک از این ترس‌ها در سنین ذکر شده طبیعی به شمار می‌آیند.
وی افزود: نکته قابل توجه در بروز و شیوع ترس‌ها این است که فرهنگ، پایگاه اجتماعی و حتی عوامل ژنتیکی در ترس‌ها دخیلند و حتی تفاوت‌های جنسیتی نیز در بحث ترس‌ها مطرح هستند. به طور خلاصه می‌توان گفت که ترس‌ها و نگرانی‌ها به خودی خود نگران کننده نیستند بلکه میزان تاثیر آنان بر کارایی شخصی و اجتماعی کودکان لزوم مداخله در ترس‌ها را مشخص می‌کند.
علیزاده با اشاره به اینکه والدین در کمک به کودکان مبتلا به ترس نقش مهمی دارند و این فرصت را دارند تا پاسخ‌های مناسب برای مواجهه با ترس‌ها را به کودکان بیاموزند، اضافه کرد: در صورتی که والدین ترس کودک را درک کنند می‌توانند راهکار‌های مناسبی را جهت مواجهه با این ترس به او پیشنهاد دهند. آن‌ها حتی می‌توانند نقش یک الگو را بازی کنند و در حضور کودک با موضوع ترس او (مثلا ترس از مگس) مواجه شوند.
این روانشناس با بیان اینکه باید به خاطر داشته باشیم که تنبیه نامناسب یا تقویت ترس کودک می‌تواند اوضاع را وخیم‌تر کند، اضافه کرد: اگر کودکی از یه مگس بترسد و مادر با مشاهده ترس کودک او را فرا بخواند و سریع او را در آغوش بگیرد به طور نامطلوبی او را برای ترسیدن تقویت کرده است.
وی ادامه داد: در صورتی که ترس کودک بیش از حد معمول بود حتما از یک روانشناس کودک کمک بگیرید تا از پیشرفت هر چه سریع تر این مساله جلوگیری شود. اشتباهی که برخی از والدین در زمینه ترس‌های کودک انجام می‌دهند این است که در هنگام تشدید ترس‌ها و اضطراب کودک سعی دارند تا کودک را به طور ناگهانی با موقعیت یا محرک ترسناک روبرو کنند و یا تمام تلاش خود را به کار بگیرند که کودک با محرک مورد نظر مواجه نشود که هر دوی این راهکار‌ها وخیم‌تر شدن اوضاع را به همراه خواهد داشت.
علیزاده خاطرنشان کرد: در نهایت فراموش نکنید که بسیاری از ترس‌های کودکان گذرا هستند و درک کودکان در این دوره کمک بسیار زیادی برای طی کردن مطلوب این برهه از تحول محسوب می‌شود.
انتهای پیام/