به گزارش حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، محمدرضا عباسی کومله، دانشجوی رشته مهندسی پزشکی بیومکانیک در مقطع کارشناسی ارشد و مجری پروژه «مدلسازی تثبیت شکستگی پروگزیمال بازو توسط پیچ و پلیت در عمل‌های جراحی» اظهار کرد: روش کار ما در این پروژه از طریق مدل سازی نرم افزاری با استفاده از داده‌های پزشکی بود.
عباسی با اشاره به روند کار در این پروژه افزود: در ابتدای کار روی پیچ و پلیت چند حالت را بررسی و تکنیک‌های جراحی را روی آن پیاده سازی کردیم که بدانیم از لحاظ مکانیکی تثبیت شکستگی استخوان بازو توسط پیچ و پلیت با چه شرایط و ویژگی‌هایی دارای استحکام بیشتری است.
او با بیان اینکه مدلسازی کمک می‌کند که جراحی با اطمینان و دقت بالاتری انجام شود، گفت: در حال حاضر بدون مدل سازی تمام جراحی‌ها از جمله بازو انجام می‌شود و تماما بر اساس تجربه و احتمالات پزشک صورت می‌گیرد.
فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه شکستگی در استخوان به صورت استاندارد نیست و می‌تواند شکل و زوایای مختلفی داشته باشد، تصریح کرد: با مدلسازی شرایط جراحی مختلف، پایگاه داده‌هایی بوجود می‌آید که پزشک بر اساس آن می‌تواند تثبیت شکستگی را با استفاده از نکات حاصل شده از مدلسازی‌های صورت گرفته بر روی شکستگی‌های مشابه، انجام دهد.
به گفته این محقق به صورت کلی، شکستگی را در این مدل سازی اختصاصا برای بازو طراحی کرده ایم که پزشک می‌تواند از دیتا‌های این مدل سازی بهره ببرند.
او افزود: پزشک وقتی شکستگی را تثبیت می‌کند انتخاب نوع پلیت و تعداد پیچ‌ها مهم‌ترین موضوع است که پزشکان بر اساس سی تی اسکن بیمار و تجربه پیچ و پلیت‌ها را انتخاب می‌کنند.
عباسی با اشاره به پارامتر‌هایی که با مدل سازی تحلیل می‌شوند و کار پزشک را آسانتر می‌کند، ادامه داد: تعداد پیچ، مکان پلیت، نوع پلیت و شرایط استخوان بیمار از جمله مواردی هستند که با این مدل سازی مورد بررسی قرار می‌گیرند.
او ادامه داد: مدل سازی را با استفاده از سی تی اسکن فرد سالم شبیه سازی می‌کنیم، سپس نرم افزار مدل سه بعدی بدست می‌آوریم و با اعمال شرایط مشابه در بدن بر روی آن، تثبیت شکستگی با شرایط مختلف، تحلیل می‌شود.
انتهای پیام/