به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، طولانی شدن زمان قرنطینه خانگی برای بسیاری از مردم که اهل معاشرت و تفریح هستند روز‌های سختی را رقم زده و کم تحرکی نیز سبب خستگی شده است، اما می‌توان این قرنطینه اجباری را با انجام ورزش‌های سرگرم کننده چند نفره در خانه به روز‌هایی متنوع تبدیل کرد.
استان مازندران به دلیل طبیعت خاص و تاریخ غنی سرشار از آیین‌ها و سنت‌ها و بازی‌های محلی است که علاوه بر محیط‌های باز در محیط‌های خانگی نیز قابل اجرا است که می‌توان با انجام این بازی‌های خانگی خود و فرزندانمان را به انجام فعالیت‌های بدنی متنوع روزانه تشویق کرده و با ایجاد نشاط در خانه و تقویت قوای جسمی، ذهنی و حرکتی، هم خطر ابتلا به بیماری کرونا را کاهش داد و هم سبب نشاط در خانواده شد.
علی حسن نژاد کارشناس فرهنگ و آداب و رسوم مازندران در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، گفت: بیش از ۱۴۰ بازی محلی در مازندران شناسایی شده است که برخی از آن‌ها در محیط‌های باز و برخی‌ها در خانه هم قابل انجام است.
او افزود: بورده بودره، لال بازی، مال کاه، پلنگ لاش، انکرا ونکرو، مرده بازی، آغوزکاه، میچکا پرتیکاپر، اینک را اونک را، مرغنه جنگی، یک چک دو چک و چرخک کا از جمله بازی‌های بومی و محلی مازندران هستند که برخی از آن‌ها به دلیل گسترش زندگی شهرنشینی در حال فراموشی است.
این کارشناس فرهنگی ادامه داد: بازی‌های بومی مازندران اکنون به صورت محدود تنها در قالب جشنواره‌ها برگزار می‌شود، اما می‌توان در روز‌های قرنطینگی خانگی هم هیجان و سرگرمی برای افراد ایجاد کرد و هم برای احیای این سنت در حال فراموشی تلاش کرد.
لال بازی
یکی از باز‌های پر طرفدار در گذشته نه چندان دور نزد جوانان مازندرانی «لال بازی» بود که معمولا در عروسی‌ها و شب نشینی‌ها صورت می‌پذیرفت برای اجرای این بازی ابتدا شخصی را به عنوان رئیس (لال مار) انتخاب می‌کردند سپس بازیکنان به صورت دایره وار می‌نشستند و هیچ کس حق نداشت حرف بزند یا چیزی بخورد و یا بخندد.
رئیس یا همان لال مار حرکات گوناگونی انجام می‌داد مثلا گوش بغل دستی اش را تلنگر می‌زد یا شکلک خاصی در می‌آورد و افراد دیگر موظف بودند همان حرکت را تکرار کنند چنانچه شخصی قادر نبود همان حرکت را انجام دهد یا نادرست انجام می‌داد یا می‌خندید و حرفی می‌زد با اشاره رئیس دروسط دایره می‌نشست و کمرش را خم می‌کرد و دیگر بازیکنان دست‌ها را روی هم قرار می‌دادند و سه الی پنج بار به پشتش ضربه می‌زدند.
رئیس (لال مار) در حالی که دستش بالاتر از دست دیگر بازیکنان قرار داشت، دستش را به شکل قیچی، مشت یا سوزن در می‌آورد و شخص تنبیه شونده اگر نوع آن را تشخیص می‌داد درجای خود می‌نشست و بازی از اول شروع می‌شد درغیراین صورت دوباره تنبیه می‌شد.
دراین بازی چنانچه شخصی اعتراض داشت از طریق ایما و اشاره رئیس (لال مار) را متوجه می‌کرد و به هیچ عنوان حق اعتراض نداشت.
شال کِتِک کا
برای انجام این بازی ابتدا به وسیله پارچه یا حوله یا طناب شلاق (کِتِک) درست می‌کنند و پس از انتخاب یک نفر به عنوان شروع کننده بازی، همه بازیکنان به صورت دایره وار و زانوی خمیده دور هم می‌نشینند و شخص انتخاب شده در وسط قرار می‌گیرد افرادی که به صورت دایره وار نشستند پارچه‌ای که شبیه شلاق شده را از زیر زانوی خمیده به حرکت در می‌آورند و عبارت بورده بورده (رفت رفت) را تکرار می‌کنند تا طرف را کلافه کنند و از غفلت او استفاده کرده و با آن پارچه ضربه‌ای به پشت او بزنند.
سپس کتک را از زیر زانو رد می‌کنند و به شخص دیگری می‌سپارند اگر شخص ضربه خورنده کتک را از دست کسی بگیرد آن شخص بایستی در وسط قرار بگیرد و بازی از اول تکرار می‌شود.
قوانین بازی
۱-کتک (شلاق) فقط باید به قسمت پشت شخص بر خورد کند.
۲- کتک باید از زیر زانوی افراد رد شود و به نفر بعدی سپرده شود.
۳-چنانچه شخصی بر خلاف موارد ۱ و ۲ عمل کند به عنوان جریمه به جای شخصی که در وسط است قرار می‌گیرد.
انتهای پیام/ م