به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره جمعه شصت و دومین سوره قرآن است و در جزء بیست و هشتم آن قرار دارد.
خداوند در این سوره به اهمیت نماز جمعه می‌پردازد و به مسلمانان دستور می‌دهد هنگام برپایی نماز جمعه از خرید و فروش دوری کنند. آیه پنجم درباره حمل‌کنندگان تورات و آیه نهم این سوره در بیان حکم نماز جمعه از آیات مشهور این سوره است.
سوره جمعه مسلمانان را برمی‌انگیزد که به نماز جمعه اهمیت دهند و مقدمات به پا داشتن آن را فراهم کنند؛ نماز جمعه از شعائر بزرگ خداست که بزرگ‌داشتن آن هم دنیای مردم و هم آخرتشان را اصلاح می‌کند.
این سوره با تسبیح خداوند آغاز می‌شود و بیان می‌کند که خداوند در میان مردمی اُمّی، پیامبری مبعوث کرده تا آنان را با اخلاق پاک تزکیه کند و به آنان کتاب و حکمت بیاموزد.
بر اساس روایات؛ خداوند به تلاوت‌کننده سوره جمعه، به ازای هر کسی که به نماز جمعه می‌آید یا نمی‌آید، ده حسنه پاداش می‌دهد یا اگر کسی این سوره را در هر شب جمعه بخواند، کفاره گناهان بین دو جمعه او خواهد بود.
خواندن سوره جمعه و منافقون در نماز صبح و ظهر و عصر روز جمعه مستحب است و وسوسه شیطان و ترس را انسان دور می‌کند.
فایل صوتی تلاوت سوره جمعه با صدای محمد صدیق منشاوی
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
یُسَبِّحُ لِلَّـهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْ‌ضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ ﴿١﴾
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است خدایى را که پادشاه پاک ارجمند فرزانه است تسبیح مى‌گویند (۱)
هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَ‌سُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ ﴿٢﴾
اوست آن کس که در میان بى‌سوادان فرستاده‌اى از خودشان برانگیخت تا آیات او را بر آنان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت بدیشان بیاموزد و آنان قطعا پیش از آن در گمراهى آشکارى بودند (۲)
وَ آخَرِ‌ینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٣﴾
و نیز بر جماعتهایى دیگر از ایشان که هنوز به آن‌ها نپیوسته‌اند و اوست ارجمند سنجیده‌کار (۳)
ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّـهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَ اللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٤﴾
این فضل خداست آن را به هر که بخواهد عطا مى‌کند و خدا داراى فضل بسیار است (۴)
مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُوا التَّوْرَ‌اةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ الْحِمَارِ یَحْمِلُ أَسْفَارً‌ا ۚ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِ اللَّـهِ ۚ وَ اللَّـهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿٥﴾
مثل کسانى که عمل به تورات بر آنان بار شد و بدان مکلف گردیدند آنگاه آن را به کار نبستند همچون مَثَل خرى است که کتابهایى را برپشت مى‌کشد. [وه]چه زشت است وصف آن قومى که آیات خدا را به دروغ گرفتند و خدا مردم ستمگر را راه نمى‌نماید (۵)
قُلْ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّکُمْ أَوْلِیَاءُ لِلَّـهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٦﴾
بگو: اى کسانى که یهودى شده‌اید اگر پندارید که شما دوستان خدایید نه مردم دیگر پس اگر راست مى‌گویید درخواست مرگ کنید (۶)
وَ لَا یَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ ۚ وَ اللَّـهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ ﴿٧﴾
ولى هرگز آن را به سبب آنچه از پیش به دست خویش کرده‌اند آرزو نخواهند کرد و خدا به حال ستمگران داناست (۷)
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِی تَفِرُّ‌ونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِیکُمْ ۖ ثُمَّ تُرَ‌دُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾
بگو: آن مرگى که از آن مى‌گریزید قطعا به سر وقت شما مى‌آید آنگاه به سوى داناى نهان و آشکار بازگردانیده خواهید شد و به آنچه در روى زمین مى‌کردید آگاهتان خواهد کرد (۸)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نُودِیَ لِلصَّلَاةِ مِن یَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِکْرِ اللَّـهِ وَ ذَرُ‌وا الْبَیْعَ ۚ ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٩﴾
اى کسانى که ایمان آورده‌اید، چون براى نماز جمعه ندا درداده شد به سوى ذکر خدا بشتابید، و داد و ستد را واگذارید. اگر بدانید این براى شما بهتر است. (۹)
فَإِذَا قُضِیَتِ الصَّلَاةُ فَانتَشِرُ‌وا فِی الْأَرْ‌ضِ وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّـهِ وَ اذْکُرُ‌وا اللَّـهَ کَثِیرً‌ا لَّعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ ﴿١٠﴾
و چون نماز گزارده شد، در روى زمین پراکنده گردید و فضل خدا را جویا شوید و خدا را بسیار یاد کنید باشد که شما رستگار گردید (۱۰)
وَ إِذَا رَ‌أَوْا تِجَارَ‌ةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَیْهَا وَ تَرَ‌کُوکَ قَائِمًا ۚ قُلْ مَا عِندَ اللَّـهِ خَیْرٌ مِّنَ اللَّـهْوِ وَ مِنَ التِّجَارَ‌ةِ ۚ وَ اللَّـهُ خَیْرُ الرَّ‌ازِقِینَ ﴿١١﴾
و چون داد و ستد یا سرگرمیى ببینند به سوى آن روى‌آور مى‌شوند و تو را در حالى که ایستاده‌اى ترک مى‌کنند. بگو: آنچه نزد خداست از سرگرمى و از داد و ستد بهتر است و خدا بهترین روزى دهندگان است (۱۱)
انتهای پیام/