به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، اغلب غذا‌های محلی تایباد همراه با نان خورده می‌شوند که خود نشان می‌دهد که شغل اصلی مردم این دیار کشاورزی بوده و به کشت و زرع گندم می‌پرداخته اند.
عبدالرحیم تاج محمدی رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تایباد در گفت و گو با خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، گفت: چندین
غذای محلی در شهرستان وجود دارد که غلور شیر، غلور ترش، اشکنه و انواع آش از معروف‌ترین آنهاست.
او تصریح کرد: دو واحد اقامتگاه بومگردی در دو روستای تایباد موجود می‌باشند که طبخ غذا‌های محلی و سنتی برای مسافران می‌پردازند.
حال قصد داریم با توجه گرایش مردم به غذا‌های آماده (فست فود) برخی از معروف‌ترین غذا‌های محلی تایباد را به شما معرفی کنیم.
غلور تُروش (غلور ترش)
غلور ترش نوعی شوربا است که عموماً در میان مردم غرب افغانستان و شرق ایران مصرف می‌شود. غلور ترش را میتوان بر اساس نیاز مردم به صورت‌های مختلف تهیه کرد.
جهت تهیه پودر غلور ترش در ابتدا ماست را از صافی عبور داده و آب آن گرفته شده تا کمی سفت شود. به دنبال آن مقداری آرد را نیز از صافی رد کرده و آنها را با ماست مخلوط می‌کنند. پس از مخلوط کردن آرد و ماست یا ماست چکه آنها را با دست نرم کرده و در آفتاب قرار می‌دهند. پس از خشک شدن آنها را به صورت پودر درآورده و سپس در کیسه‌ای نگهداری می‌کنند. به این مواد غلور ترش می‌گویند.
جهت تهیه غلور ترش با گوشت تازه ابتدا مقداری گوشت را در دیگ انداخته و به دنبال آن چند عدد پیاز را همراه با نمک به آن اضافه می‌کنند. در مرحله بعد و با توجه به گوشت به مقدار مورد نیاز به آن آب اضافه می‌کنند و پس از آنکه گوشت نرم شد. غلور ترش را با آب مخلوط کرده و به شوربا اضافه می‌کنیم. در مرحله پایانی در ظرف مقداری نان ریز کرده و شوربای تهیه شده را به آن اضافه می‌کنند و در انتها به اندازه مورد نیاز به آن فلفل اضافه می‌شود.
غلور شیر (بلغور شیر)
بلغور شیر از غذا‌های سنتی استان خراسان محسوب که اغلب در فصل زمستان و هوای سرد میل می‌شود.
برای تهیه بلغور شیر ابتدا بلغور دانه ریز را می شورید و در صافی قرار می دهید سپس در قابلمه‌ای نسبتا بزرگ بریزید و شیر را نیز به آن بیفزایید، ترجیحا شیر را کم کم به بلغور اضافه کنید تا مقدار آنها با یکدیگر یکسان باشد و مایعی غلیظ داشته باشیم و نه شیر روان و اضافه. آنگاه حرارت قابلمه را ملایم کنید و زردچوبه را نیز بروی مایع به مقداری که تمایل دارید بپاشید و اجازه دهید تا شیر کاملا جذب بلغور و پخته شود.
پس از پخت بلغور آن را تکه تکه از یکدیگر جدا کنید و در مقابل نور مستقیم آفتاب قرار دهید تا کاملا خشک شود. (در فصل زمستان روی بخاری نیز میتوان گذاشت) سپس بلغور خشک شده را در خردکن بریزید تا خرد شود، و بر روی پارچه‌ای تمیز آنها را پهن کنید تا اگر رطوبتی دارد، گرفته و خشک شود.
در اینجا شما میتوانید اگر تمایل دارید اندکی زیره کوبیده نشده را به بلغور اضافه کنید.
پیاز را پوست بگیرید و بشورید و روی تخته نگینی خرد کنید. در تابه‌ای نسبتا بزرگ مقداری روغن مایع بریزید و حرارت را کم کنید تا روغن داغ شود پیاز را در تابه بریزید و تفت دهید کمی که طلایی شد گوشت چرخ کرده را به آن اضافه کنید تفت دادن ادامه دهید تا زمانی که رنگ گوشت کاملا تغییر کند و پس از آن ۲الی۳ لیوان آب سرد به همراه بلغور شیری که آماده کرده بودیم را به تابه بیفزایید. (اگر تمایل دارید میتوانید مقداری آب و مقداری شیر اضافه کنید)
در آخر اگر به شلغم تمایل دارید، آنها را پوست بگیرید و بشورید و روی تخته به اندازه‌ای که خودتان میپسندید خرد کنید و به آش بیفزایید و پس از ۱۵ الی ۲۰دقیقه بعد آش بلغور شیر شما آماده است. این آش را مانند سوپ شیر و سوپ جو می‌توانیم در کنار غذای اصلی سرو کنیم و به عنوان یک پیش غذای خوشمزه سرو کنید.
قروتی (کشک)
قروتی یک غذای خوشمزه هست که از غذا‌های سنتی به شمار می‌رود و همراه با نان (اغلب تفتان) صرف می‌شود.
ابتدا پیاز‌ها را خلالی ریز و سرخ می‌کنیم با مقداری خیلی کم زردچوبه (برای خوشرنگ شدن) و کمی نمک تاطلایی بشوند. سیر خلال شده یا ریزشده را هم به پیاز اضافه می‌کنیم تا طلایی بشود. پیاز و سیر را از قابلمه بیرون می‌کشیم و داخل ظرف مناسبی کنار می‌گذاریم. به روغنی که از پیازداغ باقی مانده، گردو خرد شده را اضافه می‌کنیم و کمی تفت می‌دهیم، سپس نعنا خشک اضافه می‌کنیم با مقدار کمی زردچوبه تفت می‌دهیم. باید توجه داشت برای اینکه نعنا نسوزد؛ کمی آب به آن اضافه کنیم. حالا کشک را که قبلا ساییده یا از بازار تهیه کرده بودیم به آب اضافه می کنیم و می گذاریم به جوش بیاید. بعد از اینکه چندی قُل زد؛ قروتی آماده است. پیاز داغ ها را هم همراه قروتی سرو می کنیم.این غذای خوشمزه را می توانید همراه ترشی و سبزی میل کنید.
نان چِلپَک
چلپک به معنی نانی است که آن را در میان روغن سرخ کنند و به آن نیز «چربک» می گویند.
خمیر مایه، نمک، شکر، سیاه دانه، شیر و آرد را با هم خمیر می کنیم. مدنظر قرار دهید که در خمیر از آب استفاده نمی کنیم و شیر را هم قبل از استفاده باید گرم کنیم به طوری که داغ نشود و قبل از سرد شدن با مواد مخلوط کنیم.
خمیر را برای یک و نیم ساعت مگذاریم تا پف کند (برسد). بعد از یک و نیم ساعت خمیر را به تکه (زباله) های کوچک تقسیم کرده با وردنه هموار می کنیم که نه بسیار نازک نه بسیار کافت باشد. بعد روغن را خوب داغ می کنیم و نان ها را در روغن سرخ می کنیم. بعد از اینکه نان ها پخته شد؛ به عنوان تزئینات روی آنها شکر یا پودر قند می پاشیم.
این غذاها اغلب بین مردم شرق خراسان و حتی نواحی دیگر استان رایج بوده که هر منطقه روش طبخ مخصوص به خود را دارد.
گزارشگر: امیرحسین چهاریاری
انتهای پیام// ا.چ