به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease) یا PD را به نام فلج لرزان نامیده اند، اما در اصل تمامی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون لرزش ندارند.
گفته شده است که بیماری پارکینسون از رایج‌ترین بیماری‌های مخرب اعصاب به شمار می‌رود و در بیماری پارکینسون، سلول‌ها در جسم سیاه، ساخت دوپامین (یعنی ماده‌ی شیمیایی که در مغز به ارتباط سلول‌های عصبی کمک می‌کند) را متوقف می‌کنند و در نتیجه دوپامین کم می‌شود.
با از بین رفتن سلول‌هایی که ترشح دوپامین را به عهده دارند مغز پیام‌های لازم در مورد چگونگی حرکت و زمان حرکت را دریافت نمی‌کند و این امر باعث از بین رفتن تدریجی کنترل عضلات می‌شود، به همین خاطر در این بیماران ممکن است حرکاتی مانند: حرف زدن، نوشتن، کارکردن، لباس پوشیدن و حتی پلک زدن به کندی انجام گیرد.
بیماری پارکینسون در واقع یک اختلال مغزی پیشرونده است به این معنا که تغییرات در داخل مغز در طول زمان ادامه دارند.
علائم و نشانه‌های بیماری پارکینسون در ابتدا خیلی کم هستند و گاهی اوقات ممکن است نادیده گرفته شوند و به تدریج با پیشرفت سیر بیماری علائم بسیار تشدید می‌شوند.
نشانه‌های این بیماری معمولا از ۵۵ تا ۶۰ سالگی به بعد پدیدار می‌شوند، اما احتمال بروز در افراد جوان‌تر هم وجود دارد. همینطور داشتن یک عضو از خانواده که مبتلا به پارکینسون هستند، اندکی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
بیشتر بخوانید: اختلال در راه رفتن نشانه چیست؟
باید بدانید که مردان نسبت به زنان بیشتر احتمال دارد به بیماری پارکینسون مبتلا شوند.
نکته مهم در این بیماری این است که امید به زندگی در افراد دارای پارکینسون همچون افراد سالم است.
گفتنی است؛ لرزش یا ترمور(در حین استراحت)، کندی حرکت و سفتی یا رژیدیتی و خشکی اندام ها از مهمترین نشانه های بیماری پارکینسون به شمار می رود.
دلایل اصلی مبتلا شدن به این بیماری هنوز ناشناخته است، اما در سال‌های اخیربررسی‌های مختلفی نشان داده است که فاکتور‌هایی از جمله ژنتیک، عوامل محیطی و عادات تغذیه‌ای رو آن تاثیر گذار است.
همچنین محققان متوجه شده اند که جهش‌های ژنتیک خاص می‌تواند باعث ابتلای فرد به بیماری پارکینسون شود و قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا فاکتور‌های محیطی می‌تواند ریسک مبتلا شدن به بیماری پارکینسون را افزایش دهد، اما این ریسک نیز به نسبت کم و ناچیز است.
البته به نظر می‌رسد حشره کش‌ها خطر ابتلا به این بیماری را بسیار بالا می‌برد و احتمال مبتلا شدن به این بیماری در افراد مبتلا به دیابت نوع دو بیشتر است.
اگر چه رژیم غذایی مدیترانه‌ای که شامل انواع سبزی، میوه و حبوبات است خطر ابتلا به بیماری پارکسیون را کم می‌کند اما گفته شده مصرف زیاد چربی‌های حیوانی می تواند یکی از عوامل خطر ساز برای مبتلا شدن به بیماری پارکینسون باشد، در صورتی که حبوبات، آجیل، سیب زمینی، سبزیجات و گوجه این امکان را کمتر می‌سازد.
برای ارزیابی و تشخیص بیماری پارکینسون نکات بسیاری از جمله ضربه به انگشت دست و انگشت شست با هم و یا ضربه به پا برای بررسی کُندی حرکت مراجع، شل کردن دست برای مشاهده لرزش در حین استراحت، شل کردن عضلات حین حرکت گردن بازو‌ها و ساق پا به منظور بررسی سفتی اندام‌ها و حفظ تعادل ایستادن حین هل دادن آرام مورد بررسی قرار می گیرند.
در پایان برای درمان بیماری پارکینسون از روش‌های درمانی مختلفی استفاده می‌شود و به علت پیشرونده بودن سیر بیماری و کم شدن تدریجی عملکرد فرد توانبخشی این بیماران و به خصوص کاردرمانی به عنوان عضوی از تیم درمان حائز اهمیت است.
انتهای پیام/