به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دریای مرده علاوه بر اینکه نمکی‌ترین دریا در جهان است، همچنین پایین‌ترین ارتفاع در سطح زمین را دارد. این مخزن در ۴۲۳ متر زیر سطح دریا واقع شده است. عمق دریای مرده به اندازه ۳۷۷ متر است. این عمیق‌ترین دریاچه نمکی جهان است. شوری دریای مرده ۳۳.۷ ٪ است که تقریباً نه (۹) برابر شور‌تر از اقیانوس است. به ازای هر ۱ لیتر آب ۳۴۰ گرم نمک وجود دارد.
غلظت شدید نمک در شکوفایی هر نوع ارگانیسم آبزی دخالت می‌کند. ماهی و گیاه در دریای مرده وجود ندارد. فقط باکتری‌ها و میکروب‌ها در آنجا یافت می‌شوند. آب آنجا چنان متراکم است که غرق شدن به سادگی غیرممکن است.
آب‌های دریای مرده از آب‌های رودخانه اردن تغذیه می‌کند. هیچ راهی برای خروج این آب‌ها وجود ندارد. مقدار مشخصی به داخل خاک می‌رود و بقیه تبخیر می‌شوند. نمک انباشته شده طی قرن‌ها و به مرور زمان به آثار طبیعی و مکانی بی نظیر برای گردشگران و جاذبه گردشگری تبدیل شده است.
آب موجود در این دریا دارای خواص درمانی است، حاوی بسیاری از مواد معدنی مختلف است. منیزیم، کلسیم، پتاسیم، برم، ید و بسیاری دیگر، بیش از سی و پنج نوع مواد معدنی وجود دارد. یک فرایند شیمیایی جالب در شکل گیری مجسمه‌های بلوری از زیبایی خارق العاده در تالاب‌های کم عمق دریای مرده کمک می‌کند.
این سازه‌های نمکی با تمام طیف‌های رنگ در نور خورشید می‌درخشند و در نور مهتاب، زیباتر به نظر می‌رسد و سایه خاصی از رمز و راز و عاشقانه را به وجود می‌آورد. میلیارد‌ها اتم بار شده در سازه‌های هندسی پیچیده به آثار منحصر به فرد هنر بلوری تبدیل می‌شوند.
هر کس به اندازه کافی خوش شانس باشد که به ساحل دریای مرده برسد و این زیبایی نفس گیر را مشاهده کند، بدون شک تحت تأثیر "قارچ نمکی" قرار خواهد گرفت. این‌ها احتمالاً چشمگیرترین مجسمه‌ها هستند. آن‌ها روی ساقه‌های نمکی یا سنگی در نزدیکی ساحل تشکیل شده اند. هود‌های این قارچ‌ها گرد یا بیضوی هستند و کلاه می‌تواند به اندازه یک دیش ماهواره‌ای باشد.
دریای مرده یکی از بی نظیرترین مکان‌های سیاره زمین
از فاصله دور، این سازه‌های نمکی مانند قارچ‌های غول پیکر به نظر می‌رسند، گویی از آب در حال رشد هستند. هنگامی که به آن‌ها نزدیکتر شدید، می‌توانید حلقه‌های متحدالمرکز، متشکل از بلور‌های کوچک مسطح هالیت، پوشیده از لکه‌ها را در نظر بگیرید. ساقه این قارچ‌ها استالاگمیت هستند که از بلور‌های هرمی تشکیل شده اند.
برخی از کریستال‌ها مانند هرم وارونه به نظر می‌رسند، در حالی که برخی دیگر مانند ستون‌هایی به نظر می‌رسند، شکل آن با بلور‌های هالیت مستطیل پوشانده شده است. این‌ها تشکل‌های بسیار شکننده‌ای هستند. آن‌ها حتی می‌توانند با کمترین نسیم از بین بروند. هنگامی که این خوشه‌های ظریف کریستال‌ها شکسته می‌شوند، قسمت‌هایی از آن در آب غرق می‌شوند. کریستال‌ها به سنگریزه وصل شده اند، با هم رشد می‌کنند؛ بنابراین به تدریج ساقه شکل می‌گیرد. مدت زمان بسیار زیادی می‌گذرد و ساقه به سطح آب می‌رسد. طبیعت کار‌ها را با حوصله انجام می‌دهد - یک کلاه و یک هود ظاهر می‌شود.
دریای مرده در ترکیب یون‌ها و ایزوتوپ‌ها بسیار متنوع است. به همین دلیل مجسمه‌های زیادی وجود دارد و از نظر شکل و رنگ آن‌ها بسیار متفاوت است. پوسته‌های گچ (سولفات کلسیم هیدراته) با رنگ خاکستری روشن یا قهوه‌ای را می‌توان در صخره‌های ساحلی، کله قایق‌ها و طناب‌هایی که در آب مانده اند، مشاهده کرد.
یک فرایند طبیعی خیره کننده، چند ضلعی‌های بزرگ گچی مسطح را به خوشه‌های نسبتاً جامد کلسیت (کربنات کلسیم کلسیم) تبدیل می‌کند. این بلور‌ها به شکل سوزن دوتایی کوچک است. این بلور‌ها به صورت سازه‌هایی تشکیل می‌شوند که شبیه به گل‌های شقایق سفید در شکل هستند.
برای شکل گیری این مجسمه‌ها به شرایط ویژه احتیاج دارید. معمولاً این زمانی است که یک صبح خنک بعد از مدت طولانی گرما فرا می‌رسد، در طی آن آب بسیار شدید تبخیر می‌شود.
همه این‌ها به نظر می‌رسد فقط افسانه است. جلوه‌ای از برف سفید به این مجسمه‌ها داده می‌شود که افزایش شدید دما به ویژه در اواخر تابستان با بارش شدید انبوه همراه است. حرکت آسان امواج روند رسوب کریستال‌ها را به پایین طولانی می‌کند و این به آب‌های دریا جلوه‌ای خاص از سحابی خاص می‌بخشد.
بعضی اوقات حباب‌های هوا با هم ترکیب می‌شوند تا کف ایجاد کنند که شبیه گشت و گذار در اقیانوس است. در مواقع دیگر، بلور‌های ریز و درشت سطح زینت سطح آب را می‌پوشانند، و مانند پلاستر‌های سنگ‌های قیمتی می‌درخشند.
در سال‌های اخیر، دریای مرده به سرعت در حال محو شدن است. این در شرایطی است که بیشتر آب شیرین حاصل از نهر‌ها و رودخانه‌هایی که به داخل آن جاری می‌شوند گرفته شده است. مردم از این آب انبوه برای نیاز‌های کشاورزی و صنعت استفاده می‌کنند. چنین رفتار غیر منطقی از این ثروت طبیعی، دریای مرده را هر سال ۱ متر کوچکتر می‌کند. به عبارت ساده، دریای مرده در حال مرگ است.
متأسفانه، چنین اقداماتی می‌تواند به این واقعیت منجر شود که نه تنها سطح آب تغییر می‌کند، بلکه تمام خصوصیات محیطی منطقه نیز تغییر می‌کند. با گذشت زمان، مجسمه‌های طبیعی کوچکتر می‌شوند. اما این تنها نکته نیست. در حال حاضر، سرعت تبخیر آب بسیار بیشتر از سرعت ورود آن است. درنهایت، همه این‌ها منجر به این واقعیت خواهد شد که دریای مرده فقط به یک گودال کثیف تبدیل خواهد شد.
بیش از ده سال پیش، یک پروژه برای بازگرداندن و حفظ دریای مرده تهیه و اجرا شد. این پروژه برای خنثی سازی آب دریا از دریای سرخ و تأمین نیاز‌های آب شیرین اردن است. مانده نمکی این آب‌ها برای پر کردن کمبود به دریای مرده منتقل می‌شود. اما تا زمانی که سیاستمداران کشور‌های پیرامون بر سر اقدامات خود به توافق نرسند، دریا آرام آرام خواهد مرد.
در حال حاضر، این پروژه گران قیمت متوقف شده است و به طور کامل اجرا نمی‌شود. کشور‌های اطراف دریا نمی‌توانند در مورد اقدامات لازم به اجماع برسند. در میان چیز‌های دیگر، شرکت‌های بزرگ صنعتی واقع در منطقه علاقه‌ای به نجات دریای مرده ندارند. این امر باعث کاهش سود آن‌ها می‌شود.
به مدت ۱۰۰ سال، تلاش‌های بی شماری برای ایجاد همکاری بین کشور‌های ساحلی به دلیل حضور درگیری سیاسی منطقه‌ای با شکست روبرو شده است. این امر به طرفین اجازه نمی‌دهد حداقل در مورد استفاده از منابع آب به توافق برسند.
با توجه به بی ثباتی سیاسی فعلی، بعید است که دولت‌ها چنین اقداماتی را به ضرر اقتصاد خود انجام دهند. دانشمندان پیش بینی می‌کنند که پس از ۵۰ سال، دریای مرده واقعاً خواهد مرد. اما یک قشر تقریباً ۲ کیلومتری نمک باقی خواهد ماند. البته این امر باعث آلوده شدن کل منطقه با نمک و کاهش جهانگردی می‌شود و تفرجگاه بین المللی قربانی میلیارد‌ها خواهد شد. من می‌خواهم باور داشته باشم که بشریت به هوش خواهد آمد و تمام ثروت طبیعی بی نظیر نجات می‌یابد. دریای مرده متأسفانه تنها مکان توریستی نزدیک به انقراض نیست.
منبع: سیارک
انتهای پیام/