انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
من نمی دانم این تئاتر چه سودی برای مملکت دارد که عده ای بهترین دوران عمر خود و پول مملکت را در آن تلف می کنند؟
مردم با شوق ایستاده بودند و روایت بازیگران «سرباز» از مراحل زندگی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی را تماشا می‌کردند. شاید دلگیر بودند و بعضاً در غم از دست دادن هم میهنان خود در یک حادثه دردناک؛ اما این ناراحتی‌ها ذره‌ای از ارادت آن‌ها به سردار شهیدشان کم نکرده است. آنان ایستاده نمایش را تماشا می‌کردند، فیلم می‌گرفتند و ثانیه به ثانیه اشک می‌ریختند. بله؛ یاد سردار هنوز هم در دل‌ها زنده است.
پژمان شاه وردی که کارگردان نمایش «سرباز» است و دو سال پیاپی هم به عنوان کارگردان برگزیده در جشنواره تئاتر فجر انتخاب شده است، درباره این اثر به خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: بعد از شهادت سردار سلیمانی از مرکز هنرهای نمایشی به من سفارش داده شد که یک کار با این موضوع تولید کنم.
وی افزود: از آنجا که همواره دغدغه خودم پرداخت به دفاع مقدس و شهداست، با جان و دل این سفارش را پذیرفتم. البته وقت خیلی تنگ بود. تصمیم درباره اینکه به چه شیوه‌ای کار کنیم تا خدایی نکرده خدشه‌ای به شأن سردار عزیزمان وارد نشود و حق مطلب را ادا کرده باشیم، کار دشواری بود. در نهایت با گروه شهر آشوب و با طرحی از امیرحسین شفیعی و تهیه کنندگی او کار را شروع کردیم و در مدت ده، دوازده روزه به اجرا رسیدیم.
این کارگردان با بیان اینکه خودم خواستم که هم در بخش مهمان باشم و هم در محوطه تئاتر شهر اجرا کنیم، گفت: متأسفانه سطح کار‌های امسال نسبت به سالیان گذشته بسیار ضعیف است. نمی دانم چرا پتانسیل اصلی تئاتر خیابانی ما روی صحنه نیست؟ امسال با کار‌هایی روبرو می‌شویم که بعضاً یا کارگردانی اولشان است یا تجربه زیادی در کار خیابانی ندارند و یا اینکه این آثار به تعداد انگشتان دست به جشنواره رفته و در فجر هم اجرا می شود که این سیستم مناسب تئاتر خیابانی فجر نیست.
وی ادامه داد: جشنواره تئاتر فجر ویترین نمایش‌های ایرانی است؛ مخاطبی که می‌آید آثار را ببیند، باید با یک اثر قابل قبول مواجه شود نه اثری که در حد جشنواره منطقه‌ای و استانی است. به نظرم مسئولان یا جشنواره را اینطور برگزار نکنند و یا در انتخاب‌ها، فراخوان و ... دقت کنند. نباید یک نفر برای تئاتر خیابانی تصمیم بگیرد؛ نتیجه این نوع تصمیم‌گیری به اینجا ختم می‌شود.
شاه وردی در پاسخ به اینکه حال کلی تئاتر را چطور می‌دانید، اظهار کرد: حال تئاتر مساعد نیست؛ بنیادی خراب است و برای اینکه بهتر شود باید بزرگانی همچون دکتر صادقی، خانم سیمین بزرگمهر یا خانم فریندخت زاهدی که اسطوره هستند در این رویداد‌ها حضور داشته باشند.
وی تاکید کرد: در اجرا‌های صحنه‌ای هم بعد از دیدن یکسری از آثار از خود پرسیدم که آیا این جشنواره منطقه‌ای است یا جشنواره بین المللی فجر؟ در انتخاب آثار بین الملل هم سوال دارم که این کار‌ها چطور پذیرفته شده اند؟ پول‌ها کجا می رود و آیا در کشور خودمان آثار فاخرتر وجود ندارد؟!
انتهای پیام/