او ادامه داد: لازمه خروج از این معاهده پیمودن مسیری قانونی است، چراکه در ماده ۱۰ NPT مطرح شده است در صورتی که اعضا به این نتیجه برسند و استدلال کنند که این معاهده با منافع ملی آنها در تعارض است، این اختیار را دارند که از این معاهده خارج شوند.
کارشناس سیاست خارجی با بیان اینکه مقامات کشورمان چرا به این نتیجه رسیدند و چگونه بحث احتمال خروج از ان پی تی به عنوان یک گزینه مطرح می‌شود، افزود: اقدام اتحادیه اروپا در قبال برجام به خصوص پس از خروج آمریکا از این توافق هسته‌ای مبتنی برتاکتیک خرید زمان برعلیه ایران بود.
او افزود: تروئیکای اروپایی از یک سو زمان خریده و از طرفی با طرح واژگان و چارچوب‌های مبهم مانندspv و اینستکس سعی کردند به نوعی به بازی پارادوکسیکال و دو گانه خود در قبال برجام ادامه دهند. آنها از یک طرف به ایالات متحده آمریکا تعهد داده بودند که در راستای اعمال فشار حداکثری نهایت همکاری را با کاخ سفید داشته باشند؛ و از طرفی دیگر، می‌خواستند ظاهر برجام باقی بماند، به این معنا که ایران به تمام تعهدات خود کاملا عمل کند، ولی اتحادیه اروپا اقدامی در راستای تامین منافع ایران انجام ندهد.
غفاری اضافه کرد: در نهایت هم شاهد بودیم ان‌ها در یک بازی اشکار‌تر در زمین کاخ سفید مکانیزم ماشه را فعال کردند. فعال سازی این مکانیزم نیازمند پاسخی در خور و شایسته بود که این پاسخ همان اعلام رسمی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر احتمال خروج از ان پی تی است.
او افزود: طرف‌های اروپایی این موضوع را کاملا جدی گرفتند ودلیل هم دارد، چون در خصوص برداشته شدن گام‌های کاهنده تعهدات ایران شاهد بودیم که کشورمان همانطور که وعده داده بود در پنج گام کاهش تعهدات خود را در برجام طبق ماده ۲۶ توافق هسته‌ای در دستور کار خود قرارداد.
غفاری تصریح کرد: در حال حاضر تروئیکای اروپایی و اتحادیه اروپا دریافتند که جمهوری اسلامی ایران این موضوع را به عنوان صرفا جنگ روانی مطرح نکرده است. نوع رفتار اروپا درباره مکانیسم ماشه صورت معادله مشخص است همانطور که پیش‌تر ذکر شد اتحادیه اروپا دچار پارادوکس شده و این وضعیت در رفتار‌های دیپلماتیک آنها نیز کاملا نمایان است.
او عنوان کرد: اروپایی‌ها از یک طرف سعی می‌کنند برجام را به عنوان یک محصول دیپلماسی اروپایی حفظ کنند و از طرف دیگر به بازی خود در زمین کاخ سفید ادامه می‌دهند این یعنی رفتار دوگانه و تناقض در نوع بازی آنها باعث بروز تضاد در گفتار و رفتار آنان شده است.
کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: اخیرا جوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام کرد که مکانیسم ماشه لزوما در بازه زمانی دو ماهه اتفاق نمی‌افتد و اتحادیه اروپا هم قصد ندارد پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد، اما در عین حال ایران آگاه است که فعال سازی مکانیسم ماشه به معنی ابطال کامل برجام به صورت بالقوه و تا بالفعل شدن این پروسه هم عملا فاصله زیادی به لحاظ زمانی و مراحل عملیاتی باقی نمانده است.
او تاکید کرد: پس دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نباید به گفته جوزف بورل و وعده‌های دیگر مقامات اتحادیه اروپا که عنوان می‌کنند قصد ندارند تحریم‌های چند جانبه را با ارسال پرونده ایران به شورای امنیت توجه داشته باشند.
غفاری گفت: همچنین باید تمامی احتمالات را در نظر گرفته و برای مواجهه با تمام این موارد سناریو درستی را تهیه و اجرایی کنیم که در راستای هدایت صحیح کنش در مقابل اروپا عهد شکن زینه‌ای به نام خروج از NPT به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی مطرح است و ما کماکان باید بر روی آن متمرکز باشیم.
او با اشاره به اظهارات جوزف بورل در قبال عملکرد ایران خاطر نشان کرد: باید نکته‌ای را در خصوص بازی دیپلماسی اروپا در قبال ایران اشاره کنم این خصلت خاص بازیگران اروپایی است این خصلت خاص به گونه‌ای است که همیشه سعی می‌کنند طرف مقابل را بدهکار و خود را طلبکار جلوه دهند.
کارشناس سیاست خارجی ادامه داد: این موضوع در طول روابط بین الملل نیز بار‌ها مطرح شده و بازی خاصی است که خصوصا انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها در آن تبحر خاصی دارند. در حال حاضر نیز آنها سعی می‌کنند در برجام همین عملکرد را پیاده کنند و جالب است که در اینجا کدام حزب یا کدام جریان و جناح در اروپا اهمیت ندارد، از سوسیالیست‌های اروپا یا سوسیالیت دموکرات‌های اروپا و حتی محافظه کاران در پایبندی به این بازی و مقصر جلوه دادن طرف‌های مقابل دوره دیده بوده و سعی می‌کنند در توافقاتشان با کشور‌های دیگر آن را اعمال کنند.
او بیان کرد: بر همین اساس آنها کاملا منکر می‌شوند که در یک سال و نیم اخیر هیچ گونه اقدام موثری در قبال برجام انجام نداده‌اند و وقتی با سوال صریح خبرنگاران غربی در این خصوص مواجه می‌شوند به تعبیری سریعا آدرس اینستکس را می‌دهند در صورتی که اروپا می‌داند اینستکس یک سراب و طرح کاملا مبهم و غیر شفافی بوده که کاربردی هم در حفظ و تامین منافع جمهوری اسلامی ایران نداشته است.
غفاری یاد آور شد: اروپا از یک طرف انفعال خود را در راستای حفظ برجام و بازی مستقیم خودشان را در زمین کاخ سفید همچنین حمایتگری از سیاست‌های ایالات متحده را انکار می کند. پایبندی آنها به استراتژی فشار حداکثری علیه ایران کاملا با واشنگتن هماهنگ است ، اما اعلام می‌کنند که جمهوری اسلامی ایران در یک اقدام کنشگرایانه و به عنوان یک اقدام اولیه تعهدات برجامی خود را کاهش داده و این در حالی است که اقدام ایران واکنشی به بی تعهدی اروپایی‌ها بوده .
او در پایان خاطر نشان کرد: صورت مسئله کاملا مشخص است و وزارت امور خارجه و دستگاه دیپلماسی ایران باید در برهه فعلی باید این صورت مسئله را به صورت شفاف برای مردم ایران و جهان ترسیم کنند و اعلام کنند که اقدامات جمهوری اسلامی ایران در راستای کاهش تعهدات برجامی یک واکنش و نه کنش بوده است و پیش‌تر نیز این واکنش در توافق برجام پیش بینی شده بود پس دارای جنبه حقوقی است و فراتر از آن اتحادیه اروپا در این جا یک بدهکار مطلق به نظام و مردم ایران است و نه یک طلبکار و باید از این منظر با آنها برخورد کرد.
انتهای پیام/