به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دیوید پاتریک در نیویورک‌تایمز نوشت: چهل سال پیش، اواخر فصل پاییز، یک جت گلف استریم سفید روی فرودگاه شهر فورت لادردیل در ایالت فلوریدا فرود آمد. این هواپیما حامل مسافر سلطنتی مریض حالی بود که هیچ کس انتظارش را نداشت.
مسافران جت شامل یک عامل اطلاعاتی حزب جمهوری خواه آمریکا، گروهی از افسران ارتش ایران، چهار سگ بدبو و همچنین محمدرضا پهلوی، شاه فراری ایران بودند.
اما در زمان فرود هواپیما تنها یکی از مدیران ارشد بانک «چیس» منهتن، منتظر شاه خلع شده ایران بود. او نه تنها برای پناه دادن به شاه فراری با مقامات کاخ سفید مذاکره کرد، بلکه از هفته‌ها قبل اقدامات لازم را برای تایید ویزای همراهان محمدرضا، پیدا کردن ویلا و مدارس خصوصی برای خانواده شاه و اعزام جت گلف استریم، انجام داده بود. اما ورود شاه فراری ایران به آمریکا، موجب خشم بسیاری از ایرانی‌ها شد. محمدرضا پهلوی، از دولت آمریکا درخواست پناهندگی کرد. با این حال، جیمی کارتر، رئیس‌جمهور آمریکا، نگران امنیت کشورش بود.
به همین دلیل، شاه طی ۱۰ ماه اول دوران تبعید خود، نتوانست مجوز ورود به آمریکا را دریافت کند. در نهایت، کاخ سفید به رغم میل خود، به محمدرضا پهلوی اجازه داد برای درمان بیماری‌اش به آمریکا برود. اسناد به دست آمده از دفتر رئیس بانک چیس منهتن، نشان می‌دهند که راکفلر چگونه از نفوذ خود برای قانع کردن کاخ سفید استفاده کرد.
محمدرضا یکی از مهم‌ترین مشتری‌های این بانک محسوب می‌شد. تیم راکفلر برای رسیدن به هدف خود، شبکه‌ای قدرتمند از منابع نزدیک به کاخ سفید، شامل هنری کیسینجر، وزیر خارجه سابق آمریکا و عضو هیئت مدیره بانک و آرچیبالد روزولت، افسر سابق سیا و یکی از مدیران بانک را به کار گرفت. در شروع سال ۱۹۷۹ به نظر می‌رسید که حکومت شاه برای مدت زیادی دوام نخواهد آورد. تیم راکفلر تلاش‌های خود را برای خارج کردن شاه از ایران شروع کرد. اما دولتمردان کاخ سفید، از نفرت عمومی از محمدرضا پهلوی بیمناک بودند. به این ترتیب، خدمات بانک چیس منهتن به محمدرضا نیز، نتوانست مانع سرنوشت شوم او شود.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/