روش‌های درمان آنفلوانزا بر تسکین علائم بیماری تا زمان اتمام دوره بیماری متمرکز هستند. برای بیشتر افراد دوره بیماری آنفلوانزا هفت تا ۱۰ روز طول می‌کشد. افراد می‌توانند برای تسکین سردرد، سرفه و استفراغ دارو‌های تجویزی و بدون نسخه را مصرف کنند.
عوارض خفیف آنفلوانزا مانند بدن درد، کم آبی بدن و استفراغ شایع هستند، اما خطرات سلامت جدی‌تری نیز می‌توانند شکل بگیرند. کودکان و افراد پیر در معرض بیشترین خطر قرار دارند، زیرا سیستم ایمنی آن‌ها به طور کامل شکل نگرفته یا ضعیف است. دریافت سالانه واکسن بهترین اقدام برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوانزا است.
آنفلوانزا می‌تواند حتی افراد سالم را نیز بسیار ناخوش سازد. از این رو، لزوما نباید فردی ضعیف یا مبتلا به بیماری‌های دیگر باشید تا با عوارض شدید آنفلوانزا مواجه شوید. این بیماری می‌تواند جان افراد سالم را نیز بگیرد. در ادامه با برخی عوارض آنفلوانزا بیشتر آشنا می‌شویم.
شعله‌ور شدن آسم
شعله‌ور شدن بیماری آسم در افراد مبتلا به آنفلوانزا بسیار شایع است. افراد مبتلا به آسم با تورم و حساسیت مسیر‌های هوایی مواجه هستند و ویروس آنفلوانزا می‌تواند التهاب هرچه بیشتر را موجب شود. عفونت آنفلوانزا می‌تواند موجب یک حمله آسم یا تشدید علائم این بیماری تنفسی شود. افراد مبتلا به آسم در صورت ابتلا به آنفلوانزا باید با پزشک خود درباره افزایش دوز داروی آسم خود صحبت کنند.
سینه پهلو
سینه پهلو یک عفونت جدی است که به واسطه التهاب کیسه‌های هوایی در ریه‌ها شکل می‌گیرد و این شرایط می‌تواند به واسطه ابتلا به آنفلوانزا رخ دهد. اگر ویروس منشا سینه پهلو است باید دوره بیماری طی شود.
موارد شدید سینه پهلو می‌توانند مرگبار باشند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، دریافت واکسن سینه پهلو یا پنوموکوک برای کمک به پیشگیری از ابتلا به این بیماری برای تمام بزرگسالان ۶۵ ساله و پیرتر و همچنین دیگر گروه‌های در معرض خطر را توصیه کرده است.
تشنج
همانند عفونت‌های دیگر، آنفلوانزا می‌تواند به مغز نفوذ کرده و موجب مننژیت یا تشنج شود، اما این شرایط بسیار نادر است. کودکان مبتلا به آنفلوانزا و با دمای بدن بیش از ۳۸ درجه سلسیوس ممکن است تشنج ناشی از تب را تجربه کنند. تشنج در بزرگسالان شایع نیستند.
زایمان زودرس
زایمان زودرس خطری برای زنان باردار است که نه تنها به واسطه یک ویروس خاص، بلکه به هر دلیل دیگری بیمار شده اند. به طور کلی، سیستم ایمنی زنان باردار ضعیف‌تر است و در مبارزه با بیماری هرچه بیشتر تضعیف می‌شود. واکسیناسیون موثرترین روش برای پیشگیری از بیماری شدید است.
حمله قلبی
اگر به بیماری قلبی مبتلا باشید، سیستم ایمنی شما به طور معمول ضعیف‌تر از افراد سالم بوده و آنفلوانزا همه چیز را بدتر خواهد کرد. مطالعات نشان داده اند احتمال حملات قلبی در هفته نخست پس از تشخیص آنفلوانزا افزایش می‌یابد. استرس بیشتر روی قلب به واسطه عفونت به معنای آن است که این اندام باید برای پمپاژ خون سخت‌تر کار کند. همچنین، افزایش التهاب به واسطه آنفلوانزا می‌تواند احتمال لخته شدن خون را افزایش دهد. افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی و آن‌هایی که یک سکته مغزی را تجربه کرده اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض جدی ناشی از آنفلوانزا قرار دارند.
تشدید دیابت
دیابت می‌تواند کارایی سیستم ایمنی را برای مقابله با عفونت‌ها کاهش دهد و آنفلوانزا می‌تواند کنترل قند خون را هرچه بیشتر دشوار سازد. همچنین، بی اشتهایی ناشی از آنفلوانزا می‌تواند در فواصل منظم غذا خوردن افراد مبتلا به دیابت اختلال ایجاد کند. غذا نخوردن می‌تواند موجب افت سطوح قند خون شود. هیپوگلیسمی یا افت قند خون می‌تواند موجب سردرد، لرزش پاها، سردرگمی، و حتی تشنج شود و باید فورا درمان شود.
التهاب عضلات
میوزیت یا التهاب عضله شرایطی جدی است. التهاب عضله می‌تواند حرکت و لمس هر چیزی با دست‌ها یا پاها را دردناک کند. ایبوپروفن دارویی است که می‌تواند به تسکین این شرایط کمک کند. زمانی که ویروس وارد بافت عضله می‌شود، موادی را ترشح می‌کند که به فیبر‌های عضله آسیب می‌رسانند. میوزیت ویروسی حاد نادر است و طی مرحله ریکاوری یک بیماری، بیشتر آنفلوانزا، رخ می‌دهد. پژوهش‌ها نشان داده اند که التهاب عضله در کودکان شایع‌تر است.
برونشیت
برونشیت یکی دیگر از بیماری‌هایی است که به واسطه التهاب در لوله‌های برنش یا نایژه‌ها در ریه‌ها رخ می‌دهد. نایژه‌ها امکان انتقال هوا از و به ریه‌ها را فراهم می‌کنند. درمان دارویی خاصی برای برونشیت وجود ندارد و دوره بیماری باید طی شود. گزینه‌های درمان بر تسکین علائم مانند سرفه که می‌تواند برای چند هفته ادامه یابد، متمرکز هستند. برونشیت حاد معمولا به واسطه یک عفونت ویروسی مانند آنفلوانزا رخ می‌دهد.
استفراغ شدید
استفراغ و اسهال ناشی از آنفلوانزا در کودکان بیشتر از بزرگسالان شایع هستند. استفراغ شدید و پایدار یک نشانه هشدار دهنده است. بدن بیمار ممکن است در مبارزه با عفونت آنفلوانزا آب زیادی از دست بدهد و به شدت دهیدارته شود که این شرایط به توجه پزشکی نیاز دارد. اگر همراه با استفراغ، تنگی نفس و ناتوانی در راه رفتن را تجربه می‌کنید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
عفونت‌های سینوس و گوش
عفونت‌های سینوس و گوش شرایطی شایع هستند، اما بسیار جدی نبوده و با یک دوره مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان هستند. ترشح اضافی در مسیر هوایی فوقانی بدن می‌تواند موجب مسدود شدن شیپور استاش شود که به تخلیه مایعات کمک می‌کند. همچنین، شیپور استاش گوش میانی را به قسمت بالایی دستگاه تنفسی متصل می‌کند. بر همین اساس است که میکروب‌های حاضر در بینی و حفره‌های سینوس می‌توانند به گوش راه یافته و تکثیر شوند. سینوس‌ها با هوا پر شده اند، اما زمانی که با مایع مسدود می‌شوند، باکتری‌ها می‌توانند رشد کرده و موجب یک عفونت شوند.
منبع: عصر ایران
انتهای پیام/