او افزود: از دوران مِی جی که هم دوره با عصر قاجار ماست، هر دو به یک سوال رسیدیم و کشور‌هایی بودیم که جزء تمدن غرب نبودیم، اما با این تمدن مواجه شدیم و باید نسبت به آن عکس و العملی نشان می‌دادیم و آن را برای خود تبیین و تفسیر می‌کردیم.
سفیر سابق ایران در ژاپن ادامه داد: هر دو کشور ایران و ژاپن این دغدغه را داشتند که ما چگونه این موج مدرنیسم را بشناسیم و برای پیشرفت کشور از آن بهره ببریم.
او افزود: تقریبا می‌توان گفت که از دوران مِی جی که ژاپنی‌ها موفق شدند مسیری را شروع و ادامه دهند و بر اساس آن یک کشور آسیایی با استفاده از تجاربی که در تمدن غربی بود خود را به مرحله صنعتی شدن و توسعه اقتصادی برساند که شاید همان درگیری‌های که در جنگ جهانی اول و دوم شد هم ناشی از از این موضوع بود.
نظر آهاری گفت:هرچند کشور ما راهش را با ژاپن آغاز کرد امابه دلایل مختلف نتوانست مانند توکیو موفقیت آمیز این راه را ادامه دهد، چراکه موقعیت جغرافیایی ایران در شرایطی بود که همه کشور‌هایی غربی و حتی دیگران نسبت به مواضع سیاسی ایران حساس بودند.
او با بیان اینکه ایران در چهار راه منافع روسیه و کشور‌های امپریالیستی آن زمان قرار می‌گرفت، گفت: آنقدر دغدغه برای ایران ایجاد شد که از مسیر خود شاید منحرف شد. به عقیده برخی حتی وقوع انقلاب اسلامی ایران به این دلیل بود که ما توسعه خود را بدون وابستگی به راه بیاندازیم.
انتهای پیام/