بانوی کارآفرین البرزی در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از البرز، با تشریح مسیر زندگی سخت خود گفت: در سن ۱۵ سالگی ازدواج کردم. همسرم راننده ماشین سنگین بود و از یک شرکت لیزینگ خورد یک دستگاه کامیون به‌صورت اقساطی خریداری کرده بود. تا زمانی که همسرم کار می‌کرد، اوضاع مالی خوبی داشتیم و خداوند به ما شش فرزند عطا کرد، تا اینکه متأسفانه همسرم در یک سانحه تصادف در جاده مهران از دنیا رفت. در آن مقطع از زندگی دو دخترم ازدواج‌کرده بودند و چهار فرزند دیگرم در منزل بودند. زندگی‌مان به‌سختی سپری می‌شد، ولی هرکز امیدم را از دست ندادم و به خدا توکل کردم.
او با اشاره به این که در سال‌های نخست زندگی در منزل نان پخت می‌کرده افزود: وقتی شرایط زندگی برایم سخت شد تصمیم گرفتم یکی از اتاق‌های خانه‌ام را بازسازی و تبدیل به نانوایی سنتی کنم. با پیشنهاد یکی از آشنایان به اداره کمیته امداد مراجعه کردم و با دریافت مبلغ چهل میلیون تومان وام اشتغال قرض‌الحسنه یک دستگاه خمیرگیر خریداری کردم. هم‌اکنون خودم هرروز صبح ساعت پنج خمیر را آماده می‌کنم و حدود سه ساعت بعد، هفت نفر از خانم‌ها که همگی سرپرست خانواده خود هستند در محل کار حاضر می‌شوند و تا ساعت شش غروب مشغول پخت، خشک‌کردن و بسته‌بندی نان سنتی سبوس‌دار می‌شوند.
بانوی روستایی پرتلاش البرزی گفت: به لطف خدا با گسترش کارم، نان‌های تولیدی را به شهر‌های تهران، کرج و قزوین ارسال و هفت نفر دیگر در کنار من مخارج زندگی‌شان را تأمین می‌کنند.
انتهای پیام/خ.خ