کوچه پس کوچه های محله قدیمی مرا یاد خاطراتی انداخت که گاهی پدر از دوران کودکیاش برایم تعریف میکند، کوچههای باریک که جوی آبی کوچک از وسط آنها گذر کرده بود، خانه ها اکثرا قدیمی بودند، هنوز بساز و بفروشها به جان این محله نیفتاده بودند.
به خانه ای که در آدرس گفته شده بود رسیدم، قدیمی اما دوستداشتنی بود، زندگی در آن شاید رویای افرادی مثل من باشد که از زندگی در آپارتمانهای قوطی کبریتی فراریاند.
درب خانه که باز شد با دو فرد که هردو نشستن روی صندلی چرخدار از جمله نقاط مشترکشان بود روبه رو شدم، با مهربانی به داخل خانه دعوت شدم و با همان صندلیهای چرخدار بدون حتی گرفتن کمکی از من که فقط کمی از نظر جسمانی از آنها تواناتر بودم از من پذیرایی کردند.
بعد از پذیرایی که بدون هیچ مشکلی انجام شد، زوج دارای معلولیتی که من به دیدارشان رفته بودم روبه روی من نشستند و برایم از نحوه آشناییشان با یکدیگر گفتند.
علت معلولیت هر دو مادرزادی بود از زمان تولد پاهایشان، صندلی چرخدار شده بود و همین صندلی زمینه آشنایی، ازدواج و حال خوب فعلیشان شده بود.
هردو در یک تولیدی لباس با یکدیگر آشنا شدند و این آشنایی شروع یک زندگی عاشقانه را برایشان رقم زد، حالا هم صاحب یک فرزند شده بودند که مانند پدر و مادرش از لحاظ جسمی کم توان نبود، چراکه به لطف آزمایشهای مختلف و اقدامات پزشکی سالم متولد شده بود و سرنوشتی متفاوت از سرنوشت پدر و مادرش داشت.
زندگی آقای سعیدی و همسرش هرچند ساده بود، اما عشق میان این دو نفر آن را از زندگی هایی که اطرافمان میبینیم متفاوت کرده بود؛ این زوج با تمام مشکلات، بالا و پایینهای زندگی همچنان با علاقه در کنار هم زندگی میکنند و مشکلات را قسمت جدا نشدنی از زندگی میدانند.
این زوج هرچند با مشکلات زندگی کنار آمده بودند، اما دلیل بر این نمیشد که گله از مسئولانی که بخشی از وظایفشان حمایت از افراد دارای معلولیت است نداشته باشند.
آقای سعیدی برایم از مشکلاتشان برای تردد در شهر گفت: من و همسرم هر دو با ویلچر در شهر تردد داریم، هر دو توانایی عبور از قسمتهایی از شهر که برای ما مناسب نیست را نداریم و به دلیل اینکه وضعیت ما مشابه است نمیتوانیم به یکدیگر کمک کنیم، حتی شده گاهی صندلی چرخدارمان گیر کرده و نتوانستیم خودمان را رها کنیم تا اینکه مردم به کمک ما آمدند.
آقای سعیدی گفت: این شهر برای ما ساخته نشده است.
اما این تنها مشکل این زوج دارای معلولیت نبود، اجاره سنگین خانهای که در آن مستأجر بودند از جمله دغدغه هایشان بود، چراکه به گفته خودشان هرماه مجبور هستند بخش زیادی از درآمد خود را به صاحب خانه بدهند.
آقای سعیدی گفت: خدا به آقا رضا خیر دهد( آقا رضا صاحب خانهیشان است) به دلیل شرایط فیزیکی ما با ملایمت رفتار میکند، اما بنده خدا گناهی نکرده، اجاره خانه اش را میخواهد.
خانم سعیدی در ادامه صحبتهای همسرش گفت: جدا از اجاره خانه، گرانی هم قوز بالا قوز شده، همه چیز گران شده است، اما حقوق و مستمری ما همچنان همان است و تغییری نکرده و در بعضی از ماهها واقعا تحت فشار هستیم، بالاخره پسرمان هم دارد بزرگ میشود و هزینههای او هم بالاتر میرود.
خانم سعیدی گله کرد از کم بودن میزان مستمریهایی که ماهانه برایشان واریز میشود که حتی گاهی آنقدر این مستمری دیر پرداخت میشود که تمام حساب و کتاب هایشان را برهم میریزد.
او گفت: مسئولان سالی یکبار آن هم روز معلول به یاد ما میافتند و باقی سال هرچه گله میکنیم، کسی جوابگو نیست.
بخش بزرگی از مشکلاتِ نه تنها این زوج بلکه تمام افراد دارای معلولیت به عدم مناسب سازی شهر و حمایت کم سازمان بهزیستی کشور مربوط میشود.
آقای سعیدی و همسرشان با وجود ناتوانی جسمانی که نسبت به دیگر افراد جامعه دارند زندگی ای را تشکیل دادند که برخی از جوانان امروز با دارا بودن سلامت جسمی کافی از آن فرار میکنند.
حال تنها با نگاه ویژه مسئولان کمی از مشکلاتشان رفع میشود، چراکه این حمایت میتواند مرهمی باشد بر معلولیتشان که مشکل اساسی زندگی آنها است.
اما در این میان خبرهای خوشی از سوی سازمان بهزیستی کشور به مناسبت هفته معلولان به گوش میرسد، خبرهایی مانند تحویل ۱۰۵۷ واحد مسکونی در ۲۶ استان به طور همزمان به مددجویان که ۳۶۳ واحد به خانوارهای دارای بیش از دو معلول و ۶۹۴ واحد نیز به خانوارهای دارای یک فرزند معلول یا زنان سرپرست خانوار تحویل داده شده است.
پیروز حناچی شهردار تهران هم قول داده که به طور قطع دستورالعملهای مربوط به ساخت و ساز و مناسب سازی برای معلولان رعایت شود.
رئیس سازمان بهزیستی کشور همچنین خبر خوشی دیگری هم برای افراد دارای معلولیت در زمینه اختصاص سهمیه بنزین داشت که در این هفته جزئیات آن گفته خواهد شد.
محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز به مناسبت هفته معلولان درباره قانون حمایت از افراد دارای معلولیت بیان کرد: برای اجرای کامل قانون حمایت از افراد دارای معلولیت نزدیک به ۱۵ هزار میلیارد تومان منابع بودجه نیاز است که تا به امروز تنها ۱ هزار میلیارد آن محقق شده است.
او با بیان اینکه در آستانه تصویب بودجه سال ٩٩ هستیم، افزود: از همکاران و نمایندگان مجلس شورای اسلامی میخواهیم که توجه ویژهای به حقوق و مزایای معلولان داشته باشند و این توجه نیازمند منابع است.
حالا امید است که امسال مانند سالهای گذشته نباشد و مسئولان به تمام وعدههایی که در این هفته دادهاند عمل کنند، مناسب سازی شهر و اجرای تمام بندهای قانون حمایت از افراد دارای معلولیت میتواند بخشی از مشکلات این قشر جامعه را برطرف کند.
گزارش از فرناز عبدالمحمدزاده
انتهای پیام/
مسئولان لطفا بوظیفه انسانی خود در قبال این عزیزان عمل کنید و قانون حمایت را درست اجرا کنید بخصوص در مورد معلولان شدید وبخصوص در مورد پرداخت مستمری قانون کار باین عزیزان.باسپاس
بامید اینکه مسئولان درد این قشر محروم را درک کرده و به صورت واقعی نه نمایشی به آنها رسیدگی کنند و یک نگاهی بکنند ببینند تو دنیا برای معلولانشون چه خدمات ارزنده ای انجام میشه و یکم یاد بگیرند،باتشکر
روزجهانی معلولان رو به تمامی معلولان جسمی و حرکتی ،و ناشنوایان و نابینایان تبریک میگم
امیدوارم همیشه خندان لب باشید و همه مشکلاتتون زودتر برطرف بشه ...
من خودم یه فرد معلول هستم و بزرگترین خواسته من از دولتمردان و نمایندگان مجلس این است که به شغل و ایجاد کار و شرایط استخدامی برای ما اقدام کنند بخدا ما هم جزی از این جامعه هستیم و با تمام سختی ها رفتیم درس خوندیم و تخصص علمی کسب کردیم تا بتونیم آینده ای برای خودمون درست کنیم اما الان که به مرحله اشتغال رسیدیم اما هیچ اتفاقی نمیافته و ما همچنان با این معضل بزرگ درگیر هستیم و از دولت و نماینده ها میخواهیم که به این مسئله با اهیمت بیشتری نگاه کنند و سریعتر زمینه اشتغال و کار معلولان رو فراهم کنند...
به نظر من اگه شرایط کاری و اشتغال برای افراد معلول با توانایی و تخصص و تحصیل شون مهیا بشه خیلی از هزینه ها و مستمری ها از گردن بهزیستی برداشته میشه و اینجوری خود معلولان با درآمد میتونند زندگی خودشون رو اداره کنند
توووووووووو رو خدا به حقوق ما معلولان اهمیت بدید