راشا تودی اعلام کرد یک هفته بعد از خشونت‌های مرگبار در بولیوی، نمایندگان پارلمان در این کشور به سوی برگزاری انتخابات جدید گام بر می‌دارند و این در حالی است که اوو مورالس را حتی از حضور در انتخابات نیز منع کرده اند. حامیان مورالس نیز با اعتراض‌های خود باعث اختلال جدی در پایتخت و دیگر شهر‌های بزرگ شده اند.
بیشتر بخوانید: ۱۴ نماینده آمریکایی، برکناری مورالس را کودتای نظامی خواندند
مورالس گفت: من از زندگی آموختم که شما هرگز مقامی را انتخاب نمی‌کنید، این مقام شما را می‌یابد. گزارش رسمی سازمان کشور‌های آمریکایی نشان می‌داد که من در دور اول انتخابات پیروز شدم. این گزارشی مفصل بود که می‌توانید هر زمان که خواستید آن را بررسی کنید، ولی در این میان موضوعی مهم باقی مانده بود. این توافق به دست آمده بود که سازمان کشور‌های آمریکایی باید گزارش رسمی خود را چهارشنبه گذشته ساعت ۲ بعد از ظهر منتشر کند، این هماهنگی صورت گرفته بود، ولی ناگهان صبح یکشنبه آن‌ها به ما خبر دادند که گزارش اولیه آماده شده است.
وی ادامه داد: ما این گزارش اولیه را خواندیم و به صورت کامل سردرگم شدیم. در بخشی از این گزارش آمده بود که من پیروز شده ام و کارلوس مسا دوم شده است، ولی این تایید نمی‌کرد که من در دور اول انتخابات پیروز شده ام. من دستور دادم که مرا به لوئیس آلماگرو وصل کنند، ولی این اتفاق نیفتاد.
مورالس تصریح کرد: گزارش صبح یکشنبه منتشر شد. من با نمایندگان کشور‌های آمریکایی صحبت کردم و از آن‌ها خواستم که گزارش خود را بازنگری کنند، زیرا باعث ناآرامی در بولیوی می‌شود و کسانی قربانی خواهند شد. سازمان کشور‌های آمریکایی در واقع با انتشار این گزارش، حمایت خود را از کودتا اعلام کرد. حال چه کسی مسئولیت‌ها را در کشور به دست دارد؟ افرادی از سوی آمریکا و خورخه توتو هوئیروگا و دنباله رو‌های بانزا که هفت سال بر بولیوی به عنوان دیکتاتور حکمرانی کرد. من، وی را یک حاکم خودکامه و دیکتاتور می‌خوانم، ولی اینطور نیست، وی واقعا یک دیکتاتور بود. نسل شما حال می‌تواند متوجه باشد که دیکتاتوری واقعی چه شکلی دارد.
بیشتر بخوانید: مکزیک به مورالس پناهندگی سیاسی داد
رئیس‌جمهور مستعفی بولیوی افزود: من می‌دانم آن گروه‌هایی که ثروت را در دست دارند ما را به خاطر ایجاد جنبش‌های اجتماعی، بخصوص در میان مردم بومی نمی‌بخشند، چیزی که باعث شد وجهه کشور زیبای ما تغییر کند. آن‌ها همچنین نمی‌توانند ما را به خاطر ملی کردن منابع مان و شرکت‌های راهبردی ببخشند، چیزی که باعث شد اوضاع اقتصادی بولیوی بهبود یابد. برای مثال در خصوص منابع لیتیوم، من و آقای آلبارو بهای جهانی لیتیوم را تعیین می‌کردیم و من این را درک کردم که برخی کشور‌های صنعتی از رقابت کردن هراس دارد، زیرا بیم گسترش صنعتی کشور ما را داشتند و از سوی دیگر نمی‌خواستند کشور‌های دیگر نیز از الگوی اقتصادی ما پیروی کنند، چیزی که براساس سوسیالیسم بود.
مورالس درباره ارتش کشورش گفت: این منازعه بین طبقات اجتماعی است. من به نیرو‌های مسلح کشورم ایمان داشتم، زیرا باور داشتم کسانی در ارتش هستند که میهن پرست و ضد امپریالیست هستند، ولی برخی ژنرال‌ها اینطور نبودند و این باعث تعجب من شد. من روابطی بسیار خوب با همه سران ارتش داشتم، شکی نیست که سربازان و فرماندهان خوبی در ارتش هست، ولی وقتی صحبت از منازعه طبقات پیش می‌آید، برخی موضع گیری عقیدتی و میهن پرستی خود را فراموش می‌کنند. نتیجه اینکه به منافع کشورمان آسیب وارد می‌شود، آن‌ها هم بخشی از قدرت خود را از دست داده بودند و ما را برای این موضوع نمی‌بخشیدند. موضوع اصلی ربطی به بومی بودن یا نبودن ندارد.
بولیوی پس از ۲۰ اکتبر که در آن انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار شد و مورالس در دور اول برای چهارمین بار به پیروزی رسید دچار بحران شد. گروه‌های مخالف از پذیرش نتیجه قانونی این انتخابات سرباز زدند و ادعا‌هایی مانند بی‌نظمی در روند شمارش آرا، که بعدا از سوی سازمان کشور‌های آمریکایی مورد تایید واقع شد، مطرح ساختند. در ۱۰ نوامبر، ارتش بولیوی از مورالس خواست به منظور حفظ ثبات در کشور از مقام خود کناره‌گیری کند. به این ترتیب، مورالس از مقام خود استعفا داد و پس از دریافت پناهندگی سیاسی راهی مکزیک شد. به دنبال استعفای رئیس‌جمهور، بیشتر وزرای کابینه‌اش نیز استعفا کردند.
انتهای پیام/