تظاهرکنندگان که حدود ۱۰ هزار نفر بودند در میدان ایتالیا که به کانون جنبش تبدیل شده است، بار دیگر شعار می‌دادند: «شیلی بیدار شده است.»
سوزانا، حسابدار ۵۱ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: «من برای این به اینجا آمدم تا ماهی را به خاطر بیاورم که شیلی را برای همیشه تغییر داد. من فکر می‌کنم دولت می‌تواند تغییراتی را که ما می‌خواهیم سریع‌تر اعمال کند.»
فراخوانی برای پرداخت نکردن هزینه مترو ۱۸ اکتبر از سوی دانش‌آموزان دبیرستانی در سانتیاگو در پی افزایش قیمت بلیط در ساعات پر رفت و آمد مطرح شد که با موج خشونت همراه شد و بعد به بدترین بحران اجتماعی که این کشور آمریکای جنوبی به خود دیده است، تبدیل شد.
تا آن تاریخ، تأثیرات تغییرات آب و هوایی روی این کشور و آماده سازی کنفرانس بین‌المللی درباره آب و هوا موسوم به کوپ ۲۵ (که بعد لغو شد) بر بحث‌های سیاسی حاکم بود، اما در حال حاضر این کشور در مورد قانون اساسی جدید همچنین نحوه اصلاح نظام‌های سلامت، آموزش و بازنشستگی که همه تقریبا خصوصی شده‌اند، بحث می‌کند.
«سباستین پینه را» رئیس جمهور محافظه‌کار شیلی یکشنبه اعلام کرد: «در چهار هفته گذشته، شیلی تغییر کرد. مردم شیلی تغییر کردند، دولت تغییر کرد، ما همه تغییر کردیم.»
پارلمان نیز مجبور شد در برنامه سیاسی خود بازنگری کند. جمعه، احزاب سیاسی توافقی در مورد برگزاری همه پرسی در ماه آوریل سال ۲۰۲۰ برای تغییر قانون اساسی منعقد کردند.
اعتراضات در شیلی ۲۲ کشته بر جا گذاشت. بیشتر آن‌ها در آتش‌سوزی‌ها هنگام غارت و پنج نفر در پی مداخله نیرو‌های امنیتی کشته شدند. دو هزار نفر نیز زخمی شدند. حدود ۲۰۰ شیلیایی به ضرب گلوله‌های پلاستیکی که بر ضد تظاهرکنندگان مورد استفاده قرار گرفت، از ناحیه چشم مجروح شدند که در برخی از آن‌ها منجر به نابینایی شده است. چند سازمان غیردولتی این را نماد سرکوب پلیس دانستند و آن را محکوم کردند.
رئیس جمهور شیلی یکشنبه اذعان کرد نقض‌های حقوق بشر از جانب نیرو‌های امنیتی صورت گرفته است که سازمان ملل را مجبور کرد هیئتی را برای تحقیق به این کشور بفرستد.
پس از یک ماه بحران، مردم شیلی بین کسانی که خواهان بازگشت به وضعیت عادی هستند و کسانی که بر حفظ فشار بر دولت تأکید می‌کنند، تقسیم شده است.
انتهای پیام/