علاوه بر کار با کارگردان‌های بزرگ تلویزیون و سینما، کسب رتبه نخست، تندیس و لوح هفتمین جشنواره فیلم شهر برای فیلم «متری شیش‌و‌نیم»، کسب دیپلم افتخار از چهارمین جشن عکاسان سینمای ایران برای فیلم «اتاق تاریک»، تقدیرشده در نهمین جشن تصویر سال، کاندید دریافت سیمرغ بلورین در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر و کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر در لیست افتخارات هنری شجاعی به چشم می خورد.
گفت و گوی ما با این هنرمند مستعد و خوش ذوق را می‌خوانید:
آقای شجاعی عکاسی را از چه زمان به صورت حرفه‌ای دنبال کردید؟
عکاسی را از سریال وضعیت سفید آغاز کردم. آن زمان مشغول تدوین بودم و آقای حمید نعمت الله می‌خواستند یک تله فیلم بسازند. از او خواستم که در آن پروژه دستیارشان باشم. بر حسب اتفاق، چند روز برای عکاسمان کار پیش آمد و من از صحنه‌ها عکاسی کردم. خوشبختانه آقای نعمت الله از عکس‌ها خوششان آمد و به من گفتند که اگر می خواهم فعالیتی در تلویزیون یا سینما داشته باشم؛ بهتر است کار عکاسی انجام دهم.
از طرفی با توجه به اینکه در آن ایام دانشجو بودم، عکاسی تنها کاری بود که به من اجازه می داد هم به دنبال درس و دانشگاه باشم و هم چند روز در هفته سر صحنه حاضر شوم. در کل از اینکه در حرفه عکاسی هم می توانی تنبل باشی و هم خوش بگذرانی، خوشم می‌آید.
کمی هم از دلایل علاقه مندی خود به این هنر بگویید.
راستش هنوز خودم هم نمی دانم که به این هنر علاقه‌مند هستم یا خیر؛ زیرا واقعاً وقتی که باید برای بهتر شدن کارم در طول روز صرف کنم بسیار کم و حتی بعضاً صفر است؛ بنابراین نمی‌توانم مطمئنا بگویم که به این کار علاقه‌مند هستم یا خیر.
چه شد که ژانر کاری خود را سینما انتخاب کردید؟ آیا در بخش‌های دیگر هم عکاسی هم فعالیت می‌کنید؟
قبل از اینکه عکاسی کنم دوست داشتم فیلم بسازم و از همان ابتدا به سینما علاقه‌مند بودم؛ بنابراین چه کاری بهتر از عکاسی فیلم‌های سینمایی که با انجام آن، هم بتوانم مشغول کار باشم، هم درسم را بخوانم و هم با افراد مختلف کار کنم؟!
البته علاقه من عکاسی فاین آرت و لنداسکیپ است. اولین نمایشگاه انفرادی ام در این زمینه بود و آثار نمایشگاه بعدی هم در همین قالب خواهد بود.
شما را به عنوان دستیار کارگردان هم می‌شناسند، آیا هنوز هم در این حوزه فعال هستید؟
من فقط در تله فیلم آقای نعمت الله دستیار کارگردان بودم که اصلاً هم این کار را بلد نبودم و در این حوزه هم دیگر فعال نیستم.
به عنوان طراحی که پوستر فیلم‌های پرفروش را طراحی کرده اید، کیفیت فعلی پوستر فیلم‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟ به نظر شما چند درصد این پوستر‌ها معرف خوبی برای فیلم‌ها هستند؟
فکر نمی‌کنم در حال حاضر کسی از کیفیت پوستر فیلم‌ها راضی باشد؛ اما چاره‌ای هم نیست؛ زیرا پخش کنندگان با یک پوستر‌هایی نتیجه گرفته اند که ریسک آن‌ها را برای پذیرش پوستری که تجاری و متشکل از کله سه بازیگر نباشد پایین می‌آورد. البته من هم به آنان حق می دهم.
به نظرم پوستر هم باید تجاری باشد و هم هنری؛ یعنی بتواند هر دو سلیقه را ارضا کند. البته خودم هم تاکنون به فرمول این موفقیت دست نیافته ام؛ بنابراین از طرفی به توزیع کنندگان حق میدهم. زیرا آن‌ها با پوستر‌هایی که ما دوست داریم نتیجه نمی‌گیرند، از یک طرف هم به خودمان حق می دهم زیرا پخش کننده راحت‌ترین کار را انتخاب می‌کند.
آقای شجاعی با توجه به سابقه‌ای که دارید، آیا نقد طراحان به اعمال نظر سازندگان و توزیع کنندگان فیلم‌ها را در روند طراحی پوستر قبول دارید؟ به نظر شما تهیه کنندگان سود مالی را به تولید اثری فاخر ترجیح می‌دهند؟
قطعاً نقد به کار آن‌ها وارد است، اما همانطور که عرض کردم، یک پوستر خوب هم باید نیاز توزیع کنندگان را تامین کند و هم به سلیقه افرادی بپردازد که معتقدند پوستر نباید صرفا تجاری باشد. اگر یک پوستر بتواند به طور همزمان هر دوی این موارد را برطرف کند، یک کار هنری موفق به شمار می‌آید.
از حس و حال خود بعد از دریافت اولین سیمرغ برایمان بگویید. این جوایز تا چه حد در شناخته شدن شما و ارائه پیشنهاد‌های کاری جدید تاثیر داشت؟
جایزه سیمرغ طبیعتا خوشحال کننده است، اما دقیقا نمی دانم تا چه حد در شناخته شدن و ادامه مسیر کاری من موثر بود؛ زیرا من قبل از سیمرغ هم پروژه‌هایی را که دوست داشتم، دست می‌گرفتم و انجام می دادم. بعد از این جوایز هم همچنان با افرادی که دوست داشتم کار کردم. اما در بخش ارائه پیشنهاد‌های کار‌های جدید تاثیر داشت و پس از آن پروژه‌های بسیاری پیشنهاد شد.
برنامه خاصی برای عکسهایتان دارید؟ چاپ کتاب، برپایی نمایشگاه و...؟
نمایشگاه اول من که دو سال پیش برگزار شد، فکر می‌کنم نمایشگاه بعدی هم اواخر سال بعد در زمینه فاین آرت و لنداسکیپ باشد.
انتهای پیام/