به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بیماری‌های روحی و روانی به عنوان یکی از آسیب‌های رو به رشد در جامعه به اعتقاد شماری از روانشناسان در قرن ۲۱ نیز همچنان به منزله یک انگ تلقی و این امر سبب کتمان و تشدید بیماری است.
بیماری‌های روحی و روانی در حال حاضر یکی از مهم‌ترین آسیب‌ها در جامعه ایران به شمار می‌رود که بر اساس برخی از تحقیقات بیش از ۱۲ میلیون نفر (جمعیت ۶۵ – ۱۵ سال) از آن رنج می‌برند؛ شیوع این اختلال‌ها نیز در کشور برابر با ۲۳.۶ درصد برآورد شده است.
بر اساس پیش بینی سازمان جهانی بهداشت؛ اگر به منظور پیشگیری و درمان بسیاری از آسیب‌های اجتماعی اقدامات موثری انجام نگیرد؛ اختلالات روانی تا سال ۲۰۳۰ میلادی رایج‌ترین بیماری در جهان می‌شود.
به اعتقاد بسیاری از روانپزشکان ژنتیک، مشکلات خانوادگی و عوامل محیطی از اساسی‌ترین دلایل بروز بیماری‌های روحی – روانی محسوب می‌شود؛ که اختلالات اضطرابی، خلقی، روان تنی و شخصیت از مهم‌ترین انواع آن به شمار می‌رود.
اضطراب و افسردگی، بی قراری، یاس و ناامیدی، برانگیختگی، خشونت و پرخاشگری، بی خوابی، اختلال در تمرکز، بی انگیزگی، انزواطلبی، بیش فعالی، احساس پوچی و بی ارزشی، گناه، وحشت و بروز برخی از آسیب‌های جسمانی نظیر سردرد و بیماری‌های گوارشی به عنوان اصلی‌ترین علائم این بیماری مطرح می‌شود.
بر اساس گفته برخی از مقامات مسئول این آسیب در زنان بیش از مردان به چشم می‌خورد؛ به عنوان مثال به گفته "ایرج حریرچی" سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اختلال‌های روحی و روانی در زنان نزدیک به ۲۸ درصد و در مردان بیش از ۱۹ درصد است.
همچنین به گفته "احمد حاجبی" مدیرکل سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز بیماری‌های روحی و روانی به همراه سوانح رانندگی از شایع‌ترین دلایل مرگ و میر در کشور است و ۱۴ درصد از بیماری‌های جامعه ایران ناشی از آسیب‌های روحی است.
شماری از کارشناسان روانشناسی معتقدند: بسیاری از این بیماری‌ها با گفتگو و مشاوره قابل معالجه و درمان است؛ اما انکار و کتمان بیماری سبب تشدید آسیب و ماندگاری می‌شود؛ انگ جامعه به عنوان یکی از اساسی‌ترین علل انکار این بیماری است که در درازمدت صدماتی جبران ناپذیر را برای بیماران به همراه می‌آورد.
"افسانه نزاکتی" یک کارشناس ارشد روانشناسی در این باره به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: آسیب‌های روحی – روانی همواره در جامعه ایران و بسیاری دیگر از جوامع به عنوان یک تابو تلقی می‌شد.
وی افزود: یکی از مهم‌ترین دلایل این مساله عدم شناخت و آگاهی جامعه از آسیب‌های روحی و روانی است؛ در سال‌های گذشته بسیاری از بیماران روحی – روانی مبتلاء به اسکیزوفرنی، شیزوفرنی و نیازمند مراجعه به بیمارستان‌های اعصاب و روان می‌شدند.
نزاکتی ادامه داد: امروزه این باور برای بسیاری از جوامع باقی مانده است که هر یک از بیماران روحی و روانی گریبانگیر اسکیزوفرنی (روان گسیختگی)، شیزوفرنی (روان پریشی) و به عبارت دیگر جنون هستند.
این مشاور تاکید کرد: یکی دیگر از دلایل این مساله به علم روانشناسی به عنوان یکی از علوم نوین باز می‌گردد؛ هر یک از آسیب‌های روحی به طور حتم به جنون اشاره نمی‌کند و جوامع باید در خصوص این مهم آگاهی بخشی کنند.
وی اظهار داشت: برای برخی از بیماران روحی و روانی نظیر بیماران مبتلاء به اختلالات دوقطبی انجام وظایف نقش‌ها دشوار می‌شود؛ اما این امر نادر است و به هر یک از مراجعان مراکز روان درمانی اشاره نمی‌کند.
نزاکتی تصریح کرد:، اما متاسفانه در جامعه ایران و بسیاری از دیگر جوامع هر یک از آسیب‌های روحی با انگ شیدایی (دیوانگی) مواجه می‌شود؛ این مساله سبب عدم مراجعه و درمان بیماران روحی در سطوح مقدماتی و این امر در درازمدت افسردگی را تشدید و مزمن می‌سازد.
این روانشناس نحوه برخورد جامعه را یکی از موثرترین راهکار‌های شکست این تابو عنوان کرد و گفت: برچسب شیدایی به بیماران روحی توسط جوامع سبب انکار و کتمان بیماری و این امر آسیب روحی را تقویت می‌کند.
وی افزود: بسیاری از بیماران روحی و روانی در ابتدا با گفتگو و مشاوره معالجه می‌شوند؛ اما به جهت وحشت از نگاه مطرود محیط‌های اجتماعی نظیر خانواده، دانشگاه و... به منظور پیشگیری و درمان اقدام نمی‌کنند و این امر سبب افسردگی‌های جنون آمیز می‌شود.
نزاکتی یادآور شد: انتساب برخی از القاب نظیر روانی نیز با عنوان مزاح و شوخی این تابو را تقویت می‌کند؛ مراجعه به روانپزشکان را ناشی از روان پریشی و شیدایی و بهره گیری از مشاوران را انگ دیوانگی تلقی می‌کند.
وحشت از انتشار مسائل خصوصی؛ از مهم‌ترین دلائل عدم مراجعه به روانشناسان
این کارشناس ادامه داد: وحشت از انتشار مسائل خصوصی زندگی توسط روانشناسان و روانپزشکان نیز از دیگر دلایل عدم مراجعه به مراکز مشاوره محسوب می‌شود؛ آبرو در فرهنگ ایرانی بسیار حائز اهمیت و فهم و آگاهی دیگران از مسائل شخصی برای بسیاری از مراجعان به منزله هتک آبرو است.
نزاکتی افزود: دلایل مراجعه بیماران در مراکز مشاوره محفوظ است و بی شک هر یک از مشاوران و روانپزشکان از مسائل خصوصی مراجعان صیانت می‌کنند؛ چراکه رازداری از مهم‌ترین اصول روانشناسی به شمار می‌رود.
وی تصریح کرد: در برخی مواقع براساس صلاحدید پزشک برخی از اعضاء درجه یک بیمار باید از شماری از مسائل (به جهت تاثیر در روند بهبود) آگاهی یابند؛ اما به طور کل مباحث اتاق مشاوره همواره محفوظ باقی می‌ماند.
این روانشناس عنوان کرد: براساس شماری از تحقیقات ۹۸ درصد از آسیب‌های روحی به سهولت قابل معالجه و درمان و فقط ۲ درصد از افسردگی‌ها نیازمند به بستری بیمار در بیمارستان‌های تخصصی اعصاب و روان است.
آسیب‌های روحی نیازمند حمایت‌های اجتماعی و عاطفی است
وی با بیان این مهم که بیماران روحی و روانی نیازمند حمایت جامعه هستند؛ گفت: در برخی مواقع از این بیماران دوری می‌شود؛ بیماری‌های روحی و روانی بی تردید غیرواگیر و نیازمند حمایت‌های عاطفی است.
نزاکتی همچنین خاطرنشان کرد: انجام برخی از اقدامات برای شماری از بیماران روحی به سبب بی انگیزگی (در کوتاه‌مدت) دشوار است و این مساله نباید با تحقیر و انگ ناکارآمدی همراه شود؛ که بی شک افسردگی را برای بیمار تشدید می‌کند.
وی در ادامه کاهش حق مشاوره را یکی از عوامل موثر در مراجعه به مراکز مشاوره و درمان عنوان کرد و گفت: کاهش ویزیت (حق مشاوره) پزشکان و مشاوران به طور حتم بیماران را برای مراجعه و درمان ترغیب می‌کند؛ چراکه در بسیاری از مواقع مراجعان به منظور دریافت مشاوره در مباحث متعددی نظیر اضطراب؛ مشکلات جنسی و بی انگیزگی مراجعه می‌کنند؛ اما جلسات مشاوره را ناتمام رها می‌کنند.
به عقیده نزاکتی این مراجعین دریافت مشاوره از متخصصان را در برخی زمینه‌ها ضروری می‌یابند؛ اما به دلیل کثرت ویزیت جلسات مشاوره را ادامه نمی‌دهند.
وی تاکید کرد: در هر یک از جلسات مشاوره مبالغی نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان تا ۱۵۰ هزار تومان هزینه می‌شود و هزینه کرد این مبلغ برای برخی از بیماران با اضطراب و نگرانی همراه می‌شود.
نزاکتی یادآور شد: بیمه در درمان این بیماری‌ها نقشی اساسی ایفاء می‌کند؛ ارائه خدمات و کاهش هزینه‌ها از طریق بیمه‌های درمان بی شک سبب اقدام برای معالجه و درمان و پیشگیری از شدت این بیماری‌ها می‌شود.
منبع : ایرنا
انتهای پیام/