"هبه اللبدی" گفت: نیرو‌های رژیم اشغالگر اسرائیل من را پس از جدا کردن از مادرم و با شیوه‌ای غیر انسانی بازداشت کردند. آن‌ها من را در زندان با انواع شکنجه‌های روحی و روانی، آزار می‌دادند. من دو گزینه بیشتر نداشتم؛ یا باید کاری می‌کردم که به واسطه اعتصاب غذا آزاد شوم و یا شهادت را قبول می‌کردم. من به مدت ۸ روز در زندان "دامون" رژیم صهیونیستی زندانی بودم و در این مدت با "اسراء الجعابیص" (زن اسیر و مجروح فلسطینی) دیدار کردم.
وی در ادامه افزود: بازجویان صهیونیست درباره سفر اخیرم به لبنان از من سؤال می‌پرسیدند. من به موضع خود در حمایت از مقاومت، محور مقاومت و سوریه افتخار می‌کنم. افسر بازپرس شاباک (سازمان اطلاعات داخلی رژیم صهیونیستی) در جریان تحقیقات از من در زندان، از میزان محبتم به سوریه تعجب می‌کرد. نظامیان صهیونیست پس از اینکه اعتصاب غذای خود را شروع کردم من را در انفرادی قرار داده و به لحاظ روحی دچار ترس و هراس می‌کردند. من دیوار ترس را در مقابل رژیم اشغالگر شکستم و از همه اسیران زن فلسطینی می‌خواهم این دیوار را بشکنند.
اللبدی در پایان گفت: من از مقامات اردنی می‌خواهم آنگونه که به وضعیت من توجه کردند به وضعیت سایر اسرای اردنی نیز توجه کنند.
انتهای پیام/