«آرمیلا بولا»، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور برده‌داری مدرن در چهل و دومین جلسه شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنو سوئیس در گزارشی از وضعیت برده‌داری مدرن در جهان گفت: این پدیده در جهان به دلیل تنش‌ها، موقعیت جغرافیایی، مهاجرت و ... رو به افزایش است. ۶۰ درصد از حدود ۲ میلیون برده به بیگاری گماشته می‌شوند و ۹۸ درصد زنان و دختران مورد خشونت‌های جنسی قرار میگیرند.
وی با بیان اینکه افراد در معرض خطر برده‌داری به دلایل متعدد رو به افزایش است، افزود: مردم می‌توانند به دلیل تغییر اوضاع زندگی کار خود را رها کنند و جوانان ناراضی از وضعیت زندگی ممکن است راه مهاجرت را در پیش بگیرند که این موضوع باعث افزایش احتمال آسیب‌پذیری افراد در برابر پدیده برده‌داری می‌شود. آنها به بیگاری گرفته می‌شوند، زنان به ازدواج‌های اجباری سوق داده می‌شوند و کودکان باید کارهای طاقت‌فرسا انجام دهند. بولا تأکید کرد که نیمی از برده‌های مدرن جهان در آسیا، اقیانوس آرام و آفریقا حضور دارند.
غربی‌ها در حالی این آمارها را ارائه میکنند که در حاشیه جنوبی خلیج فارس دو کشور کویت و عربستان نه‌تنها برده‌داری را به سبکی اجتماعی تبدیل کرده‌اند، بلکه حتی برای آن قانون وجود دارد! این فضاحت در کویت تا حدی است که به‌تازگی موضوع «فروش برده در صفحات اینستاگرامی» سوژه رسانه‌ها و باعث شده است تا توجهات به سمت بازار برده‌فروشی و ساختار برده‌داری در کشورهای عربی جلب شود.
وجود کارگران خانگی فاقد حقوق اولیه در برخی از کشورهای ثروتمند عربی همچون عربستان، کویت و ... گرچه از مدت‌ها پیش مطرح شده و انتقاداتی را متوجه زمامداران این کشورها کرده بود، اما خرید و فروش این کارگران در فضای مجازی باعث بروز موج جدیدی از انتقادات به شاکله و سیستم‌های عامل آنلاین شده است. کارگران خانگی عمدتاً زن از کشورهای آفریقایی فقیر برای کار به کشورهای ثروتمند عربی آورده می‌شوند. زنانی که از حقوق اولیه و اساسی محروم هستند، زندگی سختی را پشت درهای بسته خانه‌های ثروتمندان می‌گذرانند و به ترک خانه‌هایی که در آن مشغول به کار هستند، قادر نیستند.
طبق گزارش رسانه‌های کویتی، از هر ۱۰ خانه در کویت ۹ خانه دارای کارگر خانگی از فقیرترین مناطق جهان است که با هدف کسب درآمد کافی برای حمایت از خانواده خود به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس می‌روند. گرچه این زنان در خیابان‌های عربستان و کویت دیده نمی‌شوند، اما در بازار سیاه برده‌فروشی فضای مجازی مانند اینستاگرام، گوگل پلی، اپل، فیسبوک و ... به وفور یافت و به صورت غیرقانونی خرید و فروش می‌شوند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد درباره رواج یافتن انواع جدید برده‌داری گفت: اقدامات انجام‌شده در فضای مجازی و در زمینه ترویج بازار برده‌فروشی مدرن و برخط است و مالکان و مدیران این پلتفرم‌ها باید در برابر اقدامشان پاسخگو باشند.
دولت کویت کوچک‌ترین ارزشی برای حقوق بشر قائل نیست و ازجمله کشورهای عربی است که برای برده‌داری قانون دارد! آنها طبق قانون اساسی مصوب سال ۱۹۶۱ خود که ادعا می‌شود بر مبنای معاهدات بین‌المللی است، افرادی را به عنوان «بدون» (بدون تابعیت، خارجی و غیرکویتی) تعریف کرده‌اند که همان بردگان خارجی هستند و در این کشور به بیگاری گماشته می‌شوند. حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر «بدون» در کویت زندگی میکنند که تابعیت کویتی ندارند، ولی ثبت احوال کویت برای اینکه بتواند از این افراد بهره‌کشی کند، برای آنها مجوز ثبتی بدون حقوق صادر می‌کند و آنها مکلف می‌شوند تا به ازای حضورشان در این کشور برای کویتی‌ها خدمت‌رسانی کنند. بدون‌ها معمولاً از کشورهای همسایه و آفریقایی هستند، ولی تعداد بدون‌های آسیایی در سال‌های اخیر افزایش یافته است.
در کویت اگر کودکی از مادر کویتی و پدر غیرکویتی متولد شود، تابعیت کویتی دریافت نمیکند، مگر اینکه پدر بمیرد یا در جنگ اسیر شود یا زن طلاق بگیرد.
بخش دیگری از کسانی که در کویت بیگاری میکنند، کارگران مهاجر هستند. گرچه وضعیت کارگران خارجی از سال ۲۰۰۷ میلادی تاکنون بهتر شده است، ولی این کشور همچنان بدترین رفتار را با کارگران خارجی دارد. طبق گزارش وزارت امور خارجه آمریکا قاچاق انسان در این کشور بیداد می‌کند و کویت برای بهبود این وضعیت هیچ اقدامی انجام نداده است. برخی از کارگران مهاجر در بدترین وضعیت مجبورند به کارفرمایان کویتی خدمت‌رسانی کنند و در بسیاری از موارد شکنجه می‌شوند، مورد آزار و اذیت قرار میگیرند و حقوقشان پرداخت نمی‌شود.
سازمان‌های مدافع حقوق بشر بارها در گزارش‌های خود از کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس که دست‌کم ۲,۶ میلیون خارجی را به بیگاری گماشته‌اند، انتقاد کرده‌اند.
وضعیت برده‌ها در عربستان بهتر از کویت نیست و در شرایط سختی به کار کردن مجبور می‌شوند و در اقدامی نژادپرستانه میان برده‌های آفریقایی و آسیایی تفاوت از لحاظ مالی و نوع کار وجود دارد. طبق آماری که در سال ۲۰۱۲ منتشر شده بود، بیش از ۶۰ درصد کارگران خارجی در این کشور برده سعودی‌ها می‌شدند و مجبور بودند کارهای سخت و طاقت‌فرسا انجام دهند. آنها بیشتر تابعیت فلسطینی، مصری، یمنی، تایلندی، فیلیپینی و کره جنوبی داشتند.
مسئولان دفتر دیپلماتیک فیلیپین در عربستان اعلام کردند مهاجران فیلیپینی با سودای داشتن کار و زندگی راحت‌تر وارد عربستان می‌شوند، ولی وضعیت کار در این کشور به دلیل نداشتن قانونی انسانی و تابع قوانین حقوق بشر به گونه‌ای است که از این مهاجران سوءاستفاده می‌شود. کارفرمایان سعودی آنها را به کارهای طاقت‌فرسا و بعضاً غیر اخلاقی وادار میکنند ولی پولشان را نمی‌دهند و قربانی تجاوز، آزار جسمی و جنسی می‌شوند.
آریباس، سرکنسول فیلیپین در ریاض گفت: اطلاعات رسیده از سوی وزارت امور خارجه نشان می‌دهد از سال ۲۰۱۶ بیش از ۶۶۱ هزار مهاجر فیلیپینی به عربستان سفر کرده‌اند که بیش از ۱۹۴ هزار نفر از آنها کارگران خدمات خانگی هستند. طبق قانون مهاجرت عربستان، کسانی که به عنوان نیروی کار - بخوانید بردگی - به این کشور وارد می‌شوند، از حقوق و مزایای مهاجرت برخوردار نیستند، بلکه نام وی در پاسپورت کارفرما و به عنوان تحت‌الحمایه درج می‌شود.
«سارا لی ویتسون»، مدیر اجرایی دیده‌بان حقوق بشر در بخش غرب آسیا و شمال آفریقا گفت: در عربستان همچنان برده‌داری وجود دارد و زنان اتباع خارجی را در خانه به بردگی می‌گمارند و در خانواده‌های سعودی به عنوان کنیز، برده و از نظر جنسی در خدمت مرد خانواده هستند. در این میان به اتباع فیلیپینی به دلیل حمایت نشدن از سوی کشورشان بیشتر ظلم می‌شود. آمار تکان‌دهنده از وضعیت مهاجران نشان می‌دهد حدود ۲۰۰ هزار زن فیلیپینی در خانه‌های سعودی‌ها به تحقیرآمیزترین شکل ممکن زندگی میکنند.
این در حالی است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارش سال ۲۰۱۶ میلادی خود اعلام کرده بود که بیش از ۱۰ میلیون کارگر مهاجر در عربستان به سختی کار میکنند و حقوق آنها ناچیز است. آنها همچنین مشکلات عدیده‌ای با کارفرمایان خود دارند که بیشتر به دنبال بهره‌کشی‌های جنسی هستند.
منبع: خبرگزاری آنا
انتهای پیام/
که مرد و این صحنه ها را ندید .