او ادامه داد: پیش از تحریمها بنا بود تا کشور چین به تنهایی در هر سال ۳۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری در ایران انجام دهد؛ برخی آمارها خبر از ورود ۸۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی در دوران بعد از برجام وارد ایران شد، اما موفق به جذب مقدار ناچیزی از آن شدیم.
ملکی تصریح کرد: متاسفانه ما نتوانستیم پایههای این سرمایهگذاری را در کشور محکم و آن را حفظ کنیم. عملکرد مناسب برای جذب سرمایههای خارجی و حفظ آن با سرمایه گذاریهای مشترک میتوانست بسیار راهگشا باشد؛ اگر سرمایه گذاریهای مشترک انجام میپذیرفت فشار کمتری در دوران تحریمها بر کشور تحمیل میشد.
بیشتر بخوانید: سرمایهگذاریهای کلان در طرحهای زیربنایی یکی از نیازهای اساسی کشور است
سخنگوی کمیسون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی گفت: مقدار پتانسیل سرمایه گذاری خارجی در سالهای مختلف متفاوت است و تنها بخشی از آن به کشور چین مربوط میشود؛ ظرفیت کلی سرمایه گذاری بیش از این مبالغ است که اگر به سرمایه گذاری مشترک تبدیل میشد امروز شاهد مشکلاتی فعلی نبودیم.
ملکی تشریح کرد: اختلال در جذب سرمایههای خارجی دلایل مختلفی دارد و عوامل مختلفی بر آن اثر گذار است، اما بخشی از دلایل وقوع این اختلال به نگاه ما به سرمایه گذاران خارجی مربوط میشود؛ متاسفانه در اغلب موارد ارگانهای غیر رسمی فضا را متشنج کرده و مانع از پا گرفتن موضوع جذب سرمایههای خارجی در کشور میشود.
انتهای پیام/