او افزود: از این تعداد ۵۲ دانش‌آموز دختر و پسر دارای آسیب شنوایی در دوره‌های پیش دبستانی، ابتدایی و متوسطه دوره اول پیش‌حرفه‌ای در ۱۲ مدرسه مستقل و ضمیمه در ۸ شهرستان و منطقه تابعه استان مشغول به تحصیل هستند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان با اشاره به سیاست یکپارچه‌سازی آموزش و توانبخشی مبتنی بر جامعه و نزدیک شدن دانش‌آموزان استثنایی به جامعه عادی خاطرنشان کرد: در سال‌تحصیلی جاری ۱۸۶ دانش‌آموز تلفیقی فراگیر دارای آسیب شنوایی خفیف تا عمیق در کنار همسالان خود و در دوره‌های ابتدایی، متوسطه دوره اول و دوم مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند.
او با بیان اینکه «آسیب شنوایی» پس از نیاز ویژه ذهنی و مشکلات جسمی حرکتی در دانش‌آموزان بیشترین آمار معلولیت را به خود اختصاص داده است، خاطرنشان کرد: این اختلال آثار ظاهری چندان مشخصی ندارد و مبتلایان به آن در سازگاری‌های اجتماعی با چالش‌های فراوانی روبه‌رو هستند.
رنجبر با ذکر اینکه با تشخیص به‌موقع و مداخله به‌هنگام می‌توان عوارض کم‌شنوایی و ناشنوایی را به حداقل رساند، عنوان کرد: غربالگری قبل از یک ماهگی، اقدامات تشخیصی در سه ماهگی و اقدامات طبی، دارویی، درمانی و توانبخشی مانند کاشت سمعک‌های استخوانی، نامرئی و کاشت حلزون قبل از شش سالگی انجام می‌شود.
او با بیان اینکه یکی از سخت‌ترین معلولیت‌ها ناشنوایی است، اظهار کرد: خانواده و جامعه باید با پذیرش واقع‌بینانه محدودیت فرد ناشنوا در راه پرورش استعداد‌ها و توانایی‌های آنان یاری‌رسان باشند، چرا که شیوه رفتار با فرد دارای آسیب شنوایی در رشد عاطفی، سازگاری‌های اجتماعی و فراگیری مهارت‌های زبانی و تحصیلی بسیار مهم و تعیین‌کننده است.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان کاهش یادگیری مهارت‌های اجتماعی، افت مهارت‌های شغلی و تحصیلی، کاهش ارتباط اجتماعی و کناره‌گیری از اجتماع را از جمله مسائل و مشکلات عمده‌ای این افراد ذکر کرد و گفت: فرد دارای آسیب شنوایی علاوه‌بر ناراحتی‌های روحی و خلقی و تحمیل هزینه‌های بالای توانبخشی با مشکلات دیگری نیز مواجهه می‌شود.
انتهای پیام/ز