پرهام پارسا نژاد، عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره در رفتگی مفاصل اظهار کرد: مفاصل در صورتی که ثبات کافی داشته باشند در مقابل نیرو‌هایی که در فعالیت‌های روزمره یا ورزشی به آنها وارد می‌شوند، به خوبی مقاومت می‌کنند، اما اگر عضلات اطراف مفاصل ضعیف باشند، گیرنده‌های عصبی مربوط به تعادل داخل مفاصل خوب عمل نکنند یا رباط‌های اطراف مفاصل که استخوان‌ها را به هم متصل می‌کنند، شُل بوده یا کیفیتی خوب نداشته باشند احتمال در رفتگی مفاصل در فعالیت‌های ورزشی و حتی کار‌های روزانه وجود دارد.
بیشتر بخوانید: چه افرادی به تعویض مفصل زانو احتیاج دارند؟
او بیان کرد: برای مثال خانمی که به شُلی رباط‌ها در مچ پا دچار است و کفشی پاشنه بلند می‌پوشد، هنگام عبور کردن از لبه جوی آب و برخورد با لبه جدول تعادل خود را از دست می‌دهد بنابراین احتمال پیچ خوردگی مچ پا وجود دارد، این پیچ خوردگی حتی گاهی می‌تواند با پارگی رباط یا شکستگی سر استخوان ساق هم همراه باشد.
عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: از مهمترین مفاصلی که احتمال در رفتگی در آنها وجود دارد می‌توان به مفصل کشکک زانو اشاره کرد، مفصل بین کشکک زانو و انتهای استخوان ران به علت ضعیف بودن عضله چهارسر ممکن است به دررفتگی دچار شود، زنان قبل از سن بلوغ به علت شلی رباط‌ها و ضعف عضله چهارسر به ویژه قسمت داخلی عضله، در معرض در رفتگی خارج کشکک زانو هستند که این موضوع می‌تواند خراشیدگی و آسیب غضروف زیر استخوان کشکک را به همراه داشته باشد. حتی افراد می‌توانند به پارگی بخش‌هایی از کپسول مفصلی و غلاف عضله‌ها مبتلا شوند، بنابراین باید به این موضوع توجه کرد.
پارسا نژاد تأکید کرد: در در رفتگی مفاصل، انجام تمرین‌های فیزیوتراپی خیلی مؤثر است این تمرین‌ها به ۲ دسته تقویتی و تعادلی تقسیم‌بندی می‌شوند، وقتی در مچ پا در رفتگی از سمت خارج وجود دارد باید عضله‌های خارجی ساق پا را بیشتر تقویت کنیم یا در کشکک زانو هنگامی که کشک به سمت خارج مفصل زانو در رفتگی پیدا می‌کند باید عضلات داخلی آن تقویت شود که این در رفتگی تکرار نشود، علاوه بر تمرین‌های تقویتی، تمرین‌های تعادلی هم در بهبود در رفتگی مفاصل موثر هستند.
بیشتر بخوانید: پاسخ سوالات خود در زمینه «در رفتگی مفاصل» را اینجا بخوانید
او تصریح کرد: پس از تقویت عضلات و فراهم شدن ثبات مفاصل، استفاده از وسایلی که به تحریک گیرنده‌های عصبی تعادلی کمک می‌کنند، بسیار سودمند است، بستن وزنه به پنچه پا و بالا آوردن مچ پا، به تقویت عضلات ساق پا، بهبود ثبات مفصل مچ پا و جلوگیری از در رفتگی مچ پا کمک می‌کند، در تمرینی دیگر می‌توان وزنه را به مچ پا بست و از فرد می‌خواهیم پا را در حالتی‌که به پشت خوابیده به شکل صاف و از پهلو بلند کند. این تمرین در تقویت عضلات داخلی ران و جلوگیری از ایجاد در رفتگی کشکک زانو به بیرون موثر است.
عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران گفت: استفاده از وزنه و باندهای الاستیک برای تقویت عضلات اطراف مفاصل و جلوگیری از در رفتگی آنها مؤثر است همچنین می‌توان از توپ‌های ژیمناستیک و پیلاتس و صفحه‌های تعادل برای انجام تمرین‌های تعادلی کمک بگیریم؛ برای مثال از فرد درخواست می‌کنیم روی صفحه تعادل بایستد و تعادل خود را حدود ۲ تا ۳ دقیقه حفظ کند، این تمرین به گیرنده‌های تعادلی مفصل مچ پا کمک می‌کند بنابراین مفصل زانو تحریک می‌شود.
پارسانژاد تصریح کرد: برای بهبود در رفتگی زانو و مچ پا از فرد درخواست می‌کنیم به پشت دراز بکشد و با زانو‌های ۹۰ درجه و لگن ۹۰ درجه (وضعیت ۹۰ در ۹۰) کف پا را روی توپی که به دیوار تکیه داده شده است، فشار دهد سپس ۱۰ شماره پا‌ها را در این وضعیت نگه دارد و آنها را رها کند، این تمرین باید ۱۰ مرتبه با مکث ۱۰ شماره‌ای انجام شود، این تمرین با تحریک گیرنده‌های تعادلی مچ پا و زانو از در رفتگی دوباره کشکک زانو و مچ پا جلوگیری می‌کند.
او بیان کرد: در مرحله حاد پس از در رفتگی‌های مفاصل استفاده از وسایل فیزیوتراپی سودمند است، برای مثال در مچ پا استفاده از مچ‌بند‌ها آتل‌دار به ویژه اگر مچ خیلی بی‌ثبات باشد، کمک کننده است و در مفصل زانو می‌توان از زانوبند‌هایی که جای کشکک در آنها خالی است و فنر در دو طرف مفصل وجود دارد یا از مفصل‌های فلزی که در کنار زانو‌بند وجود دارند، استفاده کرد.
پارسانژاد یادآوری کرد: در بی‌ثباتی‌های مفاصل که به در رفتگی آنها منجر می‌شود، استفاده از تیپ‌های کینزیولوژی بسیار سودمند است، روش‌های خاص و متعدد برای چسباندن این تیپ‌ها روی مفاصل بدن وجود دارد، تیپ‌های کینزیولوژی گیرنده‌های تعادلی و گیرنده‌های پوستی را تحریک می‌کند بنابراین مغز نسبت به مفاصل هشیار‌تر می‌شود و از آنها بیشتر مراقبت می‌کند تا به در رفتگی‌های دوباره دچار نشوند، هدف اصلی در ردرفتگی مفاصل این است که آسیب دوباره تکرار نشود.
انتهای پیام /