سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

مثبت اشک/ گفت‌وگوی باشگاه خبرنگاران جوان با حاج علی علیان مداح اهل بیت(ع)؛

اگر سبک‌های مداحی برای رهبر انقلاب دغدغه شده، یعنی ما کارمان را درست انجام نداده‌ایم/ چرا عطش حضرت علی اصغر (ع) با معجزه رفع نشد؟

حاج علی علیان مداح اهل بیت در برنامه «مثبت اشک» حضور پیدا کرد.

حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، دهمین قسمت از برنامه گفت‌وگو محور «مثبت اشک» با حضور حاج علی علیان مداح اهل بیت برگزار شد.

حاج علی علیان در این برنامه در مورد موضوعات متعددی از جمله توجه به محتوای شعر، معرفی درست امام حسین(ع) به نسل جوان صحبت کرده است.

گفتنی است؛ برنامه «مثبت اشک» یک گفت‌وگوی رو در روست که قرار است به شفافیت فضای مذهبی کشور کمک کند و ابهامات موجود در ذهن مخاطبان در این حوزه را با حضور یک میهمان شاخص، به صورت صریح بررسی کند.

مشروح این برنامه که در باشگاه خبرنگاران جوان با اجرای وحید قاسمی تولید می‌شود، هر روز در ایام محرم ساعت ۹ صبح روی سایت این مجموعه قرار می‌گیرد؛ لذا مخاطبان می‌توانند با مراجعه به صفحه اول سایت باشگاه خبرنگاران جوان به نشانی www.yjc.ir به تماشای فیلم و بازخوانی متن آن بنشینند.

برای تماشای ویدئوی دهمین قسمت این مجموعه اینجا را کلیک کنید؛ در غیر این‌صورت، می‌توانید متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید.

مجری:بسم الله النور؛ خانم‌ها آقایان سلام. عزاداری هایتان قبول باشد. قسمت دیگری از برنامه «مثبت اشک» را تقدیم نگاهتان می کنیم. مهمان بسیار عزیز وارجمندی داریم. مداح عزیز، دوست خوبم حاج علی علیان. حاج آقا خوش آمدید.

علیان:ارادت دارم. عرض سلام و ادب خدمت شما و همکاران محترمتان. ایام عزای امام حسین (ع) را خدمت شما و همه عزیزانی که این برنامه را می‌بینند تسلیت عرض می‌کنم.

مجری:سپاسگزارم.

علیان:سلامت باشید، خواهش می کنم.

مجری:حاج آقا امروزه مهمترین وظیفه مداحان و هیات‌های مذهبی چه می‌تواند باشد؟ مخصوصا در ایام سوگواری حضرت اباعبدالله (ع).

علیان:بسم رب الحسین (ع). تمام سال آن کسی که رسالت نوکری بر دوش خود دارد باید به وظیفه اش عمل کند. در طول سال در ایام خاصی این بحث جلوه می‌کند. مثل همین ایامی که در آن قرار داریم؛ ایام عزاداری سیدالشهدا، ماه محرم و صفر و به خصوص دهه اول محرم.

مجری: می توانیم بگوییم بهار نوکری است.

علیان:بله واقعا همین طور است. شور و هیجان وانقلابی در مردم ایجاد می‌شود. رسالت نوکری اینجا به نقطه حساسش می رسد، باید آنچه که کاشته‌های گذشته است جلوه کند نه اینکه تازه من نوکر به این فکر بیفتم که الان چه کاری باید انجام دهم؟

خیلی این حوزه وسعت دارد، واقعا مداحان اهل بیت (ع) در این حوزه تا الان سرآمد بودند وکارکردند و این وظیفه را تا حدود زیادی به خوبی انجام دادند.‌

مجری:می‌توانید به صورت مصداقی برایمان توضیح دهید؟

علیان:ما سیره اهل بیت را وقتی نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که در تمام مراحل زندگی خود به همه موضوعات نگاه خاص داشتند. به خانواده، به اجتماع پیرامونشان نگاه خاص داشتند و به هرکدام در جایگاه خود رسیدگی کردند.

مجری: الان شما  در حوزه خانواده دغدغه دارید یا در حوزه اجتماعی؟

علیان:ما نسبت به دیگران  ادعا داریم که به این ذوات مقدس شاید به قدر سرمویی خودمان را نزدیک‌تر کرده ایم. به همین مقدار باید رنگ وبوی بیشتری از آن ذوات مقدس داشته باشیم.چهارده معصوم همیشه به فکر دستگیری مردم بودند. در اجتماع امروز، آیا کسی را نداریم که نیاز به دستگیری داشته باشد؟ این وظیفه کیست؟ البته مردم  این کار را انجام می‌دهند و در بحث سیل، زلزله پیش قدم بوده اند.

مجری:در شرایط تحریم و فشار‌های اقتصادی؟

علیان:با همه این‌ها مردم کنار می‌آیند، اما کسانی که به نظر من باید پیش قراول این حوزه باشند کسانی هستند که در دستگاه نوکری امام حسین (ع) سمت دارند و آن هم این است که راه اهل بیت را بروند. راه اهل بیت هم این است که طرف خانه نداشت و وقتی درخواست کمک می کرد،دست او را می گرفتند.

گاهی اوقات کسانی که حاجت داشتند می‌آمدند خدمت این ذوات مقدسه، بدون بیان کردنش می‌گرفتند، بدون اینکه آبرویشان در خطر قرار بگیرد، امام حسین (ع) از پشت در به مسکین هدیه‌ای دادند. بعدمسکین عرض کرد آقا جان ما آمده ایم به این بهانه خود شما را زیارت کنیم، فرمود به قد اینکه چشم در چشم من شوی دلم نمیخواهد آبرویت خدشه دار شود که الان آمدی دست نیاز به سمت من بلند کردی.

تمام عالم دنبال این هستند که دست نیاز به سوی امام حسین(ع) بلند کنند، اما او آنقدر کریم است که اینطور با کسی که برای گدایی به در خانه اش می‌آید برخورد می‌کند.

مجری:حاج علی آقا من جلسه شما آمده ام.

علیان:بله محبت کردید سلامت باشید شما.

مجری:جلسه بطن دار وپر از اشکی است و همانطور که مطلع هستم یک خیریه هم دارید، می خواستم درمورد خیریه  توضیح بدهید. الان  در ایام محرم  می‌بینیم واقعا هیات هایمان در حوره فعالیت‌های اجتماعی خوب کار می‌کنند، اردو‌های جهادی می روند، به کسانی که از لحاظ اقتصادی ضعیف هستند کمک می‌کنند، اما باز یک عده‌ای هستند که می گویند پول قیمه تان را بدهید به فقرا، پول برگزاری این مجالس را به بیماران بدهید و... کمی برایمان توضیح دهید و بگویید که چکار باید کنیم، در این کار‌های بزرگ، شاید ضعف از ما باشد که اطلاع رسانی نمی‌کنیم.

علیان:بله همین طور است، اطلاع رسانی ضعیف است یعنی ما در جلسه به لطف بی بی جان خانم حضرت رقیه (س) یک خیریه‌ای داریم به نام خیریه «قطره قطره»، اسمش هم روی آن است «قطره قطره»، یعنی از فضای مجازی دوستانمان استفاده می کنند و یک حسابی هم مشخص شده تا قبل از این ایام ،قبل از شروع مدارس، قبل از ماه رمضان، قبل از عید فراخوان می‌زنیم و ارزاق تهیه می‌کنیم. مثلا قبل از شروع مدارس کیف‌هایی تهیه می‌کنیم برای بچه‌های مدرسه‌ای که بی بضاعت هستند و این نکته برای ما خیلی مهم است.

مجری:اقلامش هم تولید ملی است؟
علیان:بله. چون دوستان ما که در بازار رفت و آمد دارند به سراغ تولید کنندگان می روند. مثلا برای کیف به سراغ تولیدی داخلی ایرانی می‌روند.شاید ۱۰ یا ۲۰ نفر از دوستانمان در این حوزه کار می‌کنند، اما پس از مراجعه به فروشنده کیف،او هم می گوید که شریک می شود. می‌روند سراغ کسی که کتاب و دفتر دارد او هم شریک می‌شود. یعنی یک بخش عظیمی دست به دست هم می‌دهند، خروجی آن چه می‌شود؟ خروجی می‌شود اینکه یک کیف به دست دانش آموزی که وضع مالی مناسبی ندارد، می رسد این برای ما جالب است که می‌گوییم این هدیه حضرت رقیه(س) به شماست. این برای ما خیلی ارزش دارد که همه این تلاش‌ها برسد به آن نقطه. ماه رمضان که می‌شود، قبل از شروع ماه رمضان یعنی اواخر ماه شعبان وقتی آن ارزاق خیلی محترمانه در یک کارتون و خیلی مرتب می‌رود جلو در منزل آن بنده خدا، می‌گوییم این هدیه حضرت رقیه(س) است و برکاتی که در زندگی‌ها می‌آورد؛ جذابیتی که برای حتی آن بی بضاعتی که به لحاظ تنگدستی خیلی فرصت نمی‌کند در دستگاه امام حسین(ع) خیلی پرشور حضور داشته باشد، مشتاقانه می‌آید و الان خوشبختانه خیلی از رفقای هیات های دیگر خبر دارم که این فعالیت‌ها را انجام می‌دهند.

مجری:برکت کار امام حسینی است، شما هم دستگیری می‌کنید، هم تبلیغ فرهنگ اهل بیت می‌کنید، هم به تولید ملی کمک می‌کنید یعنی نمونه‌ای از اقتصاد مقاومتی که حضرت آقا می‌فرمایند اینجا پیاده می‌شود.

علیان:دقیقا، اتفاقا ما جلسه‌ای بودیم که نماینده حضرت آقا هم حضور داشتند. من به ایشان عرض کردم آقا هرسال در دیدار مداحان یکسری مطالبی که مداحان باید به آن عمیق فکر کنند و برایش برنامه داشته باشند می‌فرمایند.برخی از برنامه‌ها خودجوش از هیات‌ها جوشیده، من از ایشان خواهش کردم گرچه حضرت آقا به همه این‌ها اشراف دارند، اما در این باره هم به ما مطالبی بگویند. قطعا برخی موضوعات را ایشان می دانند که ما هنوز به آن‌ها دست پیدا نکرده ایم. 

بحث دستگیری از مردم اهداف کلان دارد. در سیل همه مردم رفتند و کمک کردند، ولی واقعا وقتی آدم نگاه می‌کند می‌بیند سرآمد و پیش قراول این حوزه بچه هیاتی‌ها بودند، بچه امام حسینی‌ها بودند که دستگیری و کمک می‌کردند. در این موضوع یک نکته وجود دارد و اگر من علیان خدایی نکرده برای ریا هم شده به کمک آن سیل زده رفتم بر پیشانی من نوکر امام حسین(ع)  نوشته است. یک نفر می‌گوید آقا این‌هایی که سمت امام حسین(ع) هستند دست مرا گرفتند این  عاقبت بخیری برای من کمک کننده است و آن طرف را هم جذب می‌کند.

مجری:حاج علی آقا دیگران هم برای ریا می روند؟

علیان:عرض من همین است، دیگران دارند این کار را می‌کنند، ولی تک هدفه است.

مجری:من سوالم این است چرا هنرپیشه، فوتبالیست یا از واژه سلبریتی نمی خواهم استفاده کنم، آن‌ها می روند ریا نیست! ولی یک مداح یا یک سخنران یا کسی که در این حوزه فعالیت می‌کند اگر برود، حواشی به وجود می‌آید که این‌ها برای ریا رفته اند و... یک مثال بزنم. آن همه کاری که بچه‌های هیاتی آنجا انجام دادند. بچه‌های مکتبی ولایتی انجام دادند را یک عده مغرض ندیدند، اما آن سینه زدن در آب که شب شهادت بود و یکی از دوستان مداح داشت آنجا مداحی می‌کرد، دیدید که خیلی از رسانه‌های بیگانه پوشش دادند، ببینید آنها به جای کمک آمده اند و دارند عزاداری می‌کنند.

علیان:ببینید آقا وحید جان فقط یک نکته است، روز عاشورا حضرت امام حسین (ع) مقابل لشکر دشمن ایستادند، چندین خطبه خواندند، اما باز دیدند آن‌ها مصر هستند به ریختن خون پسر فاطمه (س). امام حسین(ع) یک جمله فرمودند که شما شکم هایتان از حرام پر شده و حرف حساب در گوش هایتان نمی‌رود.

مجری:کاملا درست است.

علیان:امروز آنچه که انتهایش منتسب به امام حسین(ع) و دستگاه امام حسین (ع) می‌شود، یک عده چشم دیدنش را ندارند. ببینید همانطور که شما فرمودید خیلی‌ها آمدند و در بحث سیل و زلزله کمک کردند و منتسب به امام حسین (ع) نبوده و از دید من هدفمند نبوده، می‌دانید چرا عرض میکنم؟ آن ذاکر امام حسین(ع) آنجا فقط سینه زنی اش را می‌بینیم و کمک کردنش را نمی‌بینیم. مردم فکر می کنند سنگین‌ترین چیزی که ذاکران امام حسین(ع) برداشته اند خودکار است که با آن شعر نوشته اند. کمک کردن او را نمی‌بینیم، ولی آن‌هایی که معاند با دستگاه امام حسین(ع) هستند، آن را طبق فرمایش شما بزرگ  می‌کنند و این را می‌کوبند. ما هم وظیفه داریم، ببینید یک جنگ نرم فرهنگی که حضرت آقا فرمودند همین است از کشور، شهر و محله خودمان شروع می‌شود و میرود تا بالا.

مثال ساده، چهارشنبه سوری است، دور و بر سطل زباله‌ها آتش، خاکستر و همه نوع آلودگی است، هیچکس نمی‌گوید چرا این‌ها این کار را می‌کنند، چرا جلویشان را نمی‌گیرند؟ ولی این ایام دوتا ظرف یکبار مصرف، دو تا آشغال ظرف یکبار مصرف غذای هیات دور سطل جمع شود همه می‌گویند شهر آلوده شده، این بنده خدا رفتگر‌هایی که در خیابان نظافت می‌کنند؛ من ساعت ۱ شب به رفتگر، غذای هیات می‌دهم، او هم می خورد و  نگاهش به این ظرف‌ها مثبت است. می‌گوید این مال همان امام حسینی است که من الان نمکش را خوردم. آن‌هایی که معاند هستند، می خواهند از هرچیزی برای بروز دشمنی خودشان استفاده کنند وگرنه دستگاه امام حسین(ع)عظیم و با برکت است.

اینجا من عرض می کنم، همین الان هم این چهارده معصوم هستند که با این شرایط سخت اقتصادی، مردم را این طور ایستاده نگه داشته اند. گا‌هی می‌بینیم روضه‌های خانگی، توسل‌هایی که در این روضه‌های خانگی انجام می‌شود مملکت را پایدار نگه می دارد و یک شهر، یک محله را نگه می دارد واقعا اینطور است، من تا ذی الحجه نگران بودم و می گفتم یا امام حسین(ع) بالاخره همسایه چهارتا خانه آن طرف تر که با این دستگاه فاصله دارد دو تا غذای امام حسین جلوی در خانه اش می رفت، اما امسال در این گرانی مردم می خواهند چه کار کنند؟ مثلا گوشت گران شده، مایحتاج هیات‌ها گران است، اما الان می‌بینیم به لطف حضرت زهرا (س) از سال‌های قبل پرشورتر و  خیلی زیباتر است.


مجری:حضور مردم هم پررنگ تر است.

علیان:حضور مردم پررنگ تر، مردم را هم نمک گیر می‌کند.

مجری:حاج علی آقا یک سوال دارم.

علیان:جانم.

مجری:بحثمان به اینجا رسید که الان یکسری مانع داریم، دشمن ومغرض داریم، صدتا هزارتا کارخوب در هیات برای مجلس اهل بیت تولید شود به آن کاری ندارند، الان ما زمین نبردمان فضای مجازی است، کافی است یک کار پیدا کنند که از نظر فرم و محتوا قابل دفاع نباشد و شایسته و ارزنده مجالس اهل بیت نباشد. می خواهم در مورد این صحبت کنیم. کاری که تولید می‌شود و خوانده می‌شود کجا باید ریشه یابی کنیم؟ برویم سراغ مداح که چرا این کار را خواندی؟ برویم سراغ شاعر که چرا اینکار را تولید کرده؟ یا نه بعضی وقت‌ها تقصیر مخاطبمان است که سطحش پایین آمده و این کار برایش تولید می‌شود. ما کار فاخر زیاد داریم شاید این چند اثری که خیلی فاخر نباشد را می‌گویم.

علیان:بله. قطعا، ببینید همانطور که شما فرمودید متاسفانه در این حوزه من خدمت یکی از دوستان عرض کردم، چند سال پیش هم من با یک خبرگزاری  مصاحبه‌ای داشتم، آنجا خبرنگار از من پرسید که آقا چرا مثلا حضرت آقا می‌فرمایند که سبک‌های وزین استفاده کنید و بر این نکته تاکید دارند؟

من با یک جمله پاسخ دادم. گفتم که اگر ما درست مسیر نوکریمان را طی کنیم، اصلا نباید کار به جایی برسد که رهبر مملکت، این حوزه برایش دغدغه باشد و اینطور به ریز عنوان کند. ما کارمان را درست انجام ندادیم که این اتفاق افتاده است. بالاخره الان آدم وقتی نگاه می‌کند قدیم، شاخص مداح‌های امام حسین (ع) کت‌های بلندی بود که می‌پوشیدند و عبا روی دوش می‌انداختند. به مرور زمان این شکل ظاهری تغییر کرده و نسبت به گذشته بخشی از آن جای شُکر دارد، بخشی که بالاخره همه آمدند برای نوکری امام حسین(ع)، الان ذاکر امام حسین(ع) زیاد شده، وقتی می رویم دانشگاه استاد دانشگاه می‌آید و برایمان تدریس می‌کند، ولی از یک سطحی بالاتر دیگر کار آن استاد نیست، یک فوق استاد از لحاظ تحصیلی می‌آید و تدریس می‌کند.

مجری:مثل مقاطع تحصیلی، کارشناسی و بعد...

علیان:بله، بله، الان ماشاءالله نوجوانان و جوانان، خیلی گرایش به بحث خوانندگی و مداحی و ذاکری امام حسین(ع)پیدا کرده اند، ولی واقعا بدون استاد و بی رویه هستند.

مجری:راهکاری برای آن دارید؟

علیان:بله،الان خط دهی این خیل مشتاقان مداحی به چه شکلی باید باشد؟ باید حکومتی باشد یعنی سازمان‌ها انجام دهند یا نه؟ مداحان بزرگ انجام دهند؟

به نظر من باید هر دو باهم باشند، پیشکسوتان این حوزه باشند، حمایت سازمان‌های مرتبط.

مجری:حاج آقا ما خیلی از مداحان صاحب نام را به اینجا دعوت کردیم که ایراد اصلی را از سازمان‌های متولی این امر می‌دانستند.

علیان:عرض من همینجاست.

سازمان های هدایت کننده مداحی، ضعف های زیادی دارند

مجری:یعنی از سر خودشان باز کرده اند؟

علیان:نه، سازمان مرتبط که می گوییم ارتباطش چیست؟ یکجایی جلسه‌ای بود عرض کردم ۵ تا سازمان یا بنیاد یا مجموعه هستند که این‌ها داعیه این را دارند که  حوزه مداحی کشور ایران را هدایت می‌کنند، هرکدامشان هم در جایگاه خودشان قابل احترام، اما هر کدام هم دارای ضعف‌های قابل توجهی  هستند.

مجری:شاید دارند موازی کاری می‌کنند و ضعف‌ها به این خاطر است.

علیان:دقیقا، یکی از بخش‌های اعظم دلایل این است، یکی دیگر اینکه خود آن‌ها یکدیگر را هم پوشانی نمی‌کنند، بعضی مواقع دفع هم می‌کنند، بعضی مواقع همدیگر را قبول ندارند. من رفتم جلسه‌ای یک جوان شاید ۱۷، ۱۸ ساله آمد و گفت حاج آقا من در این حوزه باید چکار کنم؟ چند تا راهکار و چند استاد و چند آدرس به او دادم و گفتم برو خدمت ایشان و این کار‌ها را پیگیری کن. ببینید یک نکته‌ای باید باشد برای همه ذاکران. چه پیشکسوت، چه مثل من مبتدی؛  این نکته الگو شود و بدانند آدمی که در این مسیر آمده و این مسیر را طی کرده موفق بوده است.

الان  استقبال مردم به ذاکری خیلی زیاد است، مخاطب دوست دارد می‌گوید این پسر خودم است صدایش هم خوب است، پدر و مادر و بستگان دوست دارند. همان یک هیات می‌شود، ولی همان پدر و مادر اولین کاری که باید بکنند این است که دست جوانشان را بگیرند و خدمت یک پیشکسوت ببرند که هم درس اخلاق به او بدهد، هم ادب نوکری، هم پوشش نوکری و هم مسیر نوکری را بیاموزد. 

الان شما دسته عزاداری در شهر می‌بینید،خیلی از جوان‌ها گرایش پیدا کرده اند حتی با جمعیت کم هم جلسات هفتگی دارند. ولی مدیریت نمی‌شوند، چون بزرگ‌تر ندارند. متاسفانه گا‌هی از سمت بزرگ تر‌ها به دلیل مشغله‌هایی که بزرگتر‌ها دارند طرد شده اند، کافی است که طرف بی موقع سمتش برود و او هم یک ناراحتی داشته باشد و چیزی بگوید. این دیگر کلا با این بساط، جور  نمی‌شود و می‌گوید من مسیرم را دارم درست میروم. اگر این بزرگ‌تر است؛ در صورتیکه این‌ها باید شفاف سازی شود و بها داده شود. من عرضم این است.

مجری:شما خودتان در جلسه‌ای که دارید به جوانان بها می‌دهید؟

علیان:بله

بزرگتر‌های مداحی دچار کسالت کاری شده اند

مجری:یعنی اگر من جوان ۱۷، ۱۸ ساله می‌آیم و می‌گویم حاج علی آقا من میخواهم مداحی کنم، کمکم می‌کنید؟

علیان:اتفاقا سه شب پیش در جلسه روضه، یک جوانی تقریبا بیست ساله آمد، گفت حاج آقا ما جلسه‌ای در محله مان داریم که من میخوانم و یکسری از دوستانم هم هستند،  من در بحث سینه زنی و... دارم خوب پیش می روم، ولی در بحث روضه کمک میخواهم، چه کار باید کنم؟

چند راهکار به او دادم و از او استقبال کردم. گفتم شما بیا و این مسیر را طی کن و بعد خروجی اش را به من بگو. یعنی آنچه که از این مسیر دریافت کردی بیا به من بگو بعد من نسبت به تجربیاتی که دارم به تو می‌گویم که الان باید چه کار کنی؟ ضمن اینکه به دیگر رفقا گفتم هوای ایشان را داشته باشید و جلسه اش را هم بروید. من اول بسم الله وظیفه نداشتم به او چیزی بگویم. بعضی‌ها می روند خدمت بزرگی و او همان ابتدا می‌گوید چه کسی گفته تو مداح هستی؟ ببینید اول باید جذب کنیم بعد مسیر بدهیم و هدفمند شود. واقعا بزرگ تر‌های ما در این حوزه یک مقدار دچار کسالت کاری شده اند.

مجری:بزرگ‌ترین دغدغه شما در عرصه مداحی؟

علیان:امام حسین(ع) را به مردم بیش از آنکه مردم می‌دانند معرفی کنم که انتهایش معرفت حسینی مردم بالا رود. 

مجری:در محرم سال ۹۸ اگر من جوان بیایم و به شما بگویم حاج آقا، امام حسین(ع) را به من معرفی کن. چطور معرفی می‌کنید؟ در یک جمله؛ کدام ویژگی برجسته شخصیتی ایشان را می‌گویید؟

علیان:امام حسین(ع) کسی است که حضرت علی اکبر (ع) که جگر گوشه اش است با جون براش هیچ فرقی نمی‌کند.

مجری :خیلی خوب.

علیان:من یک نکته را میخواستم عرض کنم، امام حسین (ع) را به مردم بیشتر معرفی کنیم این که مردم از این ذائقه و از این طعم چشیده اند، همه ما عادتمان این است بچه هایمان که به دنیا می‌آیند کامشان را با تربت امام حسین (ع) باز می‌کنیم. این‌ها چشیده اند، آن خمیرمایه اولیه را دارند. این باید ورز داده شود فقط همین. یک وقت برداشت و معرفت حضرتعالی نسبت به امام حسین(ع) خیلی به مراتب بیشتر از من است و برخی مواقع می‌بینیم از امام حسینی که من می‌شناسم تا امام حسینی که شما می‌شناسید یک امام حسین (ع) فاصله است. این فاصله‌ها باید کم شود، همیشه دغدغه ام این است.

یک شهید در خانه اش کنار یخچال برای روز‌های هفته، مشخص کرده بود که مثلا امروز روز امام حسن(ع) است، مثلا دوشنبه مال امام حسن(ع) و امام حسین(ع) است، چهارشنبه مال امام رضا(ع) و جمعه مال امام زمان (عج) است. غذایی که خانم آن خانه می‌پزد به نیت آن معصومی است که روز به نامش است.

من به یکی از رفقا گفتم باور می‌کنی اگر اینطور باشد ما هر روز غذای حضرتی می‌خوریم؟ ما مشهد مشرف می‌شویم، سرو دست می‌شکانیم که این همان برنج است، این همان فقط اسم امام رضا (ع) روی آن آمده که سر و دست می‌شکانیم.  ما می‌توانیم دوشنبه‌ها غذا درست کنیم با نام امامان حتی نان و پنیر؛مادر خانواده غذای نذری هر روز بدهد و اعضای خانواده و خودش صبح و ظهر و شب بخورند. 

مجری:برکت عظیمی پشتش است.

علیان:برکت عظیمی است، فردا به بچه اش نیازی ندارد بگوید نماز صبح بلند شو، او خودش بلند می‌شود و نمازش را می‌خواند.

مجری:ما امروز می‌گوییم چرا برکت از زندگی هایمان رفته است مگر یک فرمولی دارد این برکت؟

علیان:واقعا همینطور است، آخر این غذا را ما در حالت عادی داریم می خوریم، می‌گوییم خدایا شکرت. همان خدا گفته این چهارده تا برای مردم دنیا سرآمد هستند آن خدایی که این را فرموده لذت می‌برد وقتی می‌بیند من می خواهم غذا جلوی بچه ام بگذارم و بگویم بابا جان بخور امروز مال امام حسین(ع) است، امروز مال امام رضا(ع) است، غذای امام حسن عسگری(ع) را امروز می‌خوری.

اما آن چیزی که شما فرمودید امام حسین(ع) را چگونه به مردم معرفی کنیم، امام حسین(ع) دستگیر، کریم و رحمت الله واسعه است. پیغمبر (ص) رحمت للعالمین و امام حسین(ع) رحمه للواسعه است؛ نه فقط روز عاشورا. ما روایت داریم در کامل الزیارات امام صادق (ع) فرمودند من همیشه این را در جلساتمان می‌گویم. میگویم رفقا پیغمبر فرمود ما از روی هوا وهوس حرف نمی‌زنیم. تمام این چهارده معصوم هم همینطوری هستند، عین رسول خدا. وقتی امام صادق(ع) می‌فرمایند اگر دو نفر بشینند جایی و برای جد غریب ما امام حسین(ع) اقامه عزا کنند قطعا نفر سومشان مادر ما حضرت زهرا (س) است.

 مثلا فردی، یک هنرپیشه را خیلی دوست دارد، در این حالت آیا دوست ندارد یک نهار به خانه اش برود؟ من مثلا یک آیت الله یا مرجع تقلید را دوست دارم، آیا نمی خواهم یک وعده نهار منزل ما بیاید؟ اصلا بال در می‌آورم. حالا صرف اینکه ما نمی‌بینیم آیا معرفتش را نباید داشته باشیم؟ یک روضه خانگی، خودم بشینم با زن و بچه یک سلام به امام حسین(ع) بدهم همین دو قطره اشک، بدون چون وچرا و طبق گفته امام صادق(ع) حضرت زهرا(س) آمده خانه ما و رفته است.

مجری:حاج علی آقا یکسری مفاهیم ارزشمند در فرهنگ عاشورا داریم که این مجالس عزاداری، بستر سازی برای رسیدن به آن مفاهیم است مانند نماز اول وقت؛ مثل امر به معروف، ظلم ستیزی و بسیاری از مسائل دیگر. برای این‌ها چکار می‌کنید؟ برای آموزش واحیای این‌ها در مجالس چه برنامه‌هایی دارید؟ از چه شیوه‌هایی استفاده می‌کنید؟

علیان: در جامعه کبیره می‌خوانیم بدون این ذوات مقدسه هیچ اتفاقی رقم نمی خورد. خودشان لطف کردند و دغدغه من این است که سعی کنم جلسه ما صرفا منوط به اشک خالی پیش نرود. گرچه آن اشکی که ریخته می‌شود خود سراسر نور است، اما دغدغه ام بالابردن سطح معرفتی است حتی برای خودم. ما یک زمانی یک چیز‌هایی در روضه دستگیرمان می‌شود.

مجری: این سطح معرفت را با رفتار بالا می‌برید یا با شعر؟

علیان:همه جوانب را باید در نظر بگیریم.

مجری:از اهل وعظ خوب استفاده می‌کنید؟

علیان:از اهل منبر پرمحتوا، منبر خوب. شاید باورتان نشود یکی از جلسات وقتی حاج آقا صراف خدا نگه شان دارد منبر می رود، از مداحی شلوغ‌تر است.

مجری:یعنی سخنران محور است؟

علیان: گذشته از آقای صراف رسالتی برعهده من است. من  شب حضرت علی اصغر (ع) عرض کردم، اگر امام حسین(ع) کارش به جایی رسید که روز عاشورا قنداق شیرخواره اش را دست گرفت و برای طفل خود طلب آب کرد خاک بر دهانم، این امام حسین(ع) امام حسین ناتوانی نبود، امام حسینی بود که جلوی خیمه وهب روز دوم محرم قبل از اینکه برسند کربلا، وقتی رسید، به مادر وهب گفت که پسرت کجاست؟ عرض کرد آقا جان رفته دوردست آب بیاورد. آقا به نقلی نوک عصایشان را جلوی خیمه مادر وهب به زمین زدند و چشمه آب جوشید. سوال پیش  می آید، آیا  امام حسین(ع) قدرت این را ندارد که روز عاشورا همان جلو خیمه عصای خود را به زمین بزند و چشمه ایجاد شود؟

حضرت علی اصغر(ع) باب الحوائج شده، به خاطر این است که امام حسین(ع) ایشان را برد جلو و گفت بیایید به این بچه آب بدهید تا دستتان را بگیرم. این بهانه بود برای دستگیری. یعنی امام اینطور برای خدا پیش قدم شد و پای کار آمد. آنچه که ما می خواهیم به مردم القا کنیم یکی همین است که امام حسین(ع) زیر بار حرف زور نرفت، زیر بار ظلم نرفت و همه چیزش را به خاطر خدا داد، ولی مسیرش مشخص بود. بچه و حتی طفل شیرخواره اش را هم داد.

از همه عزیزانی که این برنامه راه تهیه کردند، شما بزرگوار که زحمت اجرایش را می‌کشید، تشکر می کنم و از همه عزیزانی که این برنامه را خواهند دید التماس دعا دارم، واقعا گا‌هی پیش می‌آید مردم مریض دارند و... از ما التماس دعا دارند.

مجری:خیلی از بینندگان ما هنوز کربلا نرفته اند.

علیان:واقعا این دغدغه ماست، من خیلی وقت‌ها در جلسه اعلام می‌کنم کسانی که کربلا نرفته اند دستشان را بالا ببرند، واقعا آدم اذیت می‌شود بخش عظیمی دست بالا می‌گیرند که کربلا نرفته اند.

مجری:انشاءلله قسمت همه شود.

علیان:انشاءلله قسمت همه شود، من فقط چند جمله عرض کردم راجع به جون صحبت کردید در مورد جون بگویم و چند بیت شعر تقدیم شما کنم. حرکتی که اباعبدالله با جون انجام دادند  برای ما درس است. من هم وقتی به خودم نگاه می کنم می بینم که روسیاهم، اما به سمت امام حسین(ع) بیایم آغوش او همیشه به روی من باز است. شاید خیلی‌ها در اجتماع به دلایل گوناگون مشکلات اقتصادی و دلایل دیگری از امام حسین(ع) فاصله گرفته اند. من نمی‌گویم با امام حسین(ع) غریبه هستند، زیرا ما در بچه‌های شیعه ایران همچین چیزی نداریم به دلیل همان عرض اولم، ما با تربت امام حسین(ع) آشنا شدیم از کودکی، خیلی از ما هنوز بلد نبودیم اسم پدر و مادرمان را بگوییم اما اسم امام حسین را می‌گفتیم،  هرجایی که فکرمی کنیم که به بن بست خوردیم باز یک دری به رویمان باز است و آن در باب الحسین (ع) است. باید به این خیلی دقت کنیم که وقتی امام حسین(ع) رفتند بالاسر جون، سر او را روی پا گذاشتند، جون یک نگاه به آقا کرد و گفت آقا جان من کجا که آمدی سرم را به زانو گرفتی، شهدای دیگرکجا! امام حسین(ع) در حقش دعا کرد و فرمود خدا رویت را سفید کند.

مجری:به به چه دعای خوبی.

علیان:می گویند چون سیه چرده بوده. قبل از آن جون خیلی التماس می‌کرده که بگذار بروم به میدان و جانم را فدایت کنم، آقا قبول نمی‌کردند که این کرامت امام حسین(ع) بوده است.

مجری:گویا از زمان اهل بیت در خدمت اهل بیت بوده است.

علیان:بله. وقتی خدمت امام رسید گفت آقا جان اگر نمیگذاری بروم اینطوری فکر می کنم البته بی ادبی نباشد که چون سیه چرده ام شما تحویل نمی گیرد. عطر و بوی خوشی ندارم آقا تحویل نمی‌گیرد. امام حسین(ع) فرمودند اصلا اینطور نیست بعد برای اینکه به او ثابت کند او را به میدان فرستادند و بعد سرش را به دامن گرفت و گفتند خدا بویت را خوش کند.

نقل است وقتی بنی اسد آمد، بوی خوشی در کربلا استشمام می شد. از امام سجاد(ع) پرسیدند این عطر از کجاست؟ آقا فرمودند مال جون، غلام پدرم امام حسین(ع) است.

مجری:انشاءالله اربعین در معیت شما در کربلا باشیم.

علیان:انشالله،به بچه ها یاد بدهیم وقت آب خوردن به امام حسین (ع) سلام کنند.

مجری:بینندگان عزیز هرکس آرزوی زیارت اباعبدالله(ع) را دارد به حرمت همین روز به آرزویش برسد.

علیان:انشاءلله.

مجری:خیلی سپاسگزارم بابت وقتی که برای این برنامه گذاشتید.

علیان:سلامت باشید. من هم از شما ممنونم از همه بینندگان التماس دعا دارم وخواهشم از بینندگان این است، هر روز پنج نوبت که نماز می خوانیم قبل از هر نماز یک سلام به امام حسین(ع) هم بدهیم.

امام صادق(ع) فرمودند اگر روزی تان نمی شودکه بروید حرم جدم، برای زیارت از راه دور با انگشت اشاره کنید وسلام دهید.

انشاءالله امید داریم که این سلام‌های پنج گانه هر روز، ما را جزو زائران امام حسین(ع) بنویسند بعد اینکه این سلام‌های مکرر باعث می‌شود که خود امام حسین(ع) انشاءلله همه را دعوت می‌کند و برسیم به روزی که کربلا نرفته نداشته باشیم.

مجری:الهی آمین،دوباره سپاسگزارم.

علیان:ممنونم.

مجری:بینندگان گرامی و محترم بابت همراهی شما سپاسگزاریم .ما را از دعای خیرتان فراموش نکنید. در پناه خدا و اهل بیت باشید یا علی مدد.

انتهای پیام/

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
۰۹:۰۴ ۲۰ شهريور ۱۳۹۸
امسال اصلا اشعار حماسی وتراژدی زیبایی نداشتیم ای کاش ازاشعارقدیمی هم استفاده میشد. مداحی به سبک پاپ غربی دلنشین نیست .
مهدی
۱۹:۴۸ ۱۹ شهريور ۱۳۹۸
لبیک یا مهدی ( عج)
لبیک یا خامنه ای
#اللهم عجل لولیک الفرج...