رستم پور گفت: همه چیز در چند ثانیه پایانی مشخص شد. آنها در آن چند ثانیه بهتر از ما بودند. در حالی به این بازی آمدیم که دو بازی قبل را باخته بودیم. از این دو شکست احساس بدی داشتیم و میخواستیم برای ترک این شهر و رفتن به مرحله دیگر، این مسئله را تغییر دهیم. فکر میکنم موفق شدیم با سری بالا گوانگژو را ترک کنیم.
رستمپور درباره آمادگی ذهنی خود برای این بازی درحالی که در دو بازی قبلی کمتر بازی کرده بود گفت: من یک بازیکن حرفهای هستم. هروقت سرمربی من را صدا کند با سرعت خودم را میرسانم و وارد زمین میشوم. کار من همین است و من در این بازی فقط کارم را انجام دادم. اولین روزی نیست که سر این کار میآیم و میدانم چه کاری باید انجام دهم. بازی کردن برای این لباس و حضور در تیم ملی یک افتخار بزرگ است، چون این لباس سرزمین پدری من است. پوشیدن پیراهن تیم ملی رویایی بود که برای من به حقیقت تبدیل شد و بسیار خوشحالم که میتوانم این لباس را بر تن کنم.
بیشتر بخوانید:
چین باخت و امید آسیاییها زنده ماند
تیم ملی بسکتبال ایران ۶۵ - اسپانیا ۷۳ / تیم دوم جهان مُرد تا برد / امید برای المپیک زنده ماند
حریفان ایران در گروه بازنده های جام جهانی بسکتبال مشخص شدند
انتهای پیام/