آرش سوری تنیسور ملی پوش کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص شرایط این روز‌های تنیس، اعزام به مسابقات مختلف، ناکامی ملی پوشان در بحث مدال آوری در رقابت‌های جهانی، درآمد زایی از یکی از پرطرفدارترین رشته‌های ورزشی دنیا و ... توضیحاتی ارائه کرد.
چرا این چند ساله در تورنمنت‌های بزرگ جهانی تنیس در بحث مدال آوری بی نصیب مانده ایم؟ اعزام ملی پوشان به این رقابت‌ها کم است یا علت دیگری دخیل است؟
مدال آوری در رقابت‌های جهانی برای ملی پوشان ما همچنان زود است، چون همواره از نظر کیفی از خیلی از تیم‌های بزرگ دنیا عقب هستیم. در مورد بحث اعزام‌ها هم باید بگویم به قدری سطح درآمد و اعزام‌ها درتنیس کم است که حتی بازیکنان با هزینه‌های شخصی شان هم نمی‌توانند در مسابقه یا تورنمنتی شرکت کنند. بازیکنان می توانند در سال طی ۱۰ الی ۱۵ هفته در مسابقات بین المللی فیوچرز شرکت کنند که من خودم شخصا در ۵ سال گذشته تنها ۲ هفته بازی کرده ام که این اتفاق یک فاجعه است. فکر می‌کنم یکی از اصلی‌ترین ناکامی بازیکنان نبودن حامی مالی و درآمد مکفی از راه تنیس است که به حضور در مسابقات بین المللی به کمک ما بیاید و در بحث مدال آوری موثر واقع شود.
بیشتر بخوانید: تنیس با شایسته، شایسته هدایت نشد/دلیل تعلل در برگزاری مجمع انتخاباتی چیست؟
از مسابقات لیگ، رقابت‌هایی که فدراسیون تنیس در چند وقت گذشته ترتیب داده و اعزام‌هایی چون رقابت‌های دیویس کاپ در چند وقت، بیشتر بگویید؟
مسابقات لیگ برتر ۲ یا ۳ سالی است که برگزار نمی‌شود چرا که هیچ حامی مالی پیدا نمی‌شود که بخواهد در تنیس تیمداری کند. در مورد نتیجه نگرفتن در مسابقات دیویس کاپ اخیر باید بگویم تقریبا در چند سال گذشته با ۶۰ درصد ترکیب ثابت خود پا به رقابت‌ها گذاشتیم و امسال نیز به غیر از شاهین خالدان که تجربه این رقابت‌ها را داشت ما ۳ نفر دیگر تیم تجربه اول خود را سپری می‌کردیم. دیویس کاپ هم رقابتی بسیار سنگین و استرس زا است که باید حتما در آن تجربه کسب کنیم. ما هم در این رقابت‌ها بد نبودیم، اما از نظر من تنیس ما به نسبت به بقیه کشور‌ها پیشرفتی نکرده و ما سر جای خود مانده ایم، یعنی نه پسرفتی داشتیم و نه پیشرفتی.
یعنی نمی توان خود را به سطح تنیس کشورهای آسیایی قدرتمندی چون ژاپن رساند؟
واقعا نمی‌توان تنیس خود را با ژاپن مقایسه کرد. ژاپنی ها از نظر کیفی عالی هستند و مثل خواب می‌ماند تا از نظر کیفی مانند آن‌ها باشیم. برای نسل من و بعد از من با شیوه این برنامه ریزی و زیر ساخت‌ها نمی‌توان به ژاپن رسید. مثلا وقتی از سوریه باختیم همه علاقه‌مندان به این ورزش فکر می‌کردند بازیکنان سوری در کشور خودشان به میدان می‌روند در صورتیکه یکی از بازیکنانشان در آمریکا تمرین می‌کند و دیگری هم در سوریه نیست! تیم‌ها در رقابت های دیویس کاپ، همه از نظر عملکردی فوق العاده بودند و ما در زمینی بازی کردیم که در ایران تجربه پا گذاشتن روی آن را نداشتیم! زمین‌ها همگی هارد کورت بودند در حالی که در تهران روی زمین خاکی تمرین می‌کردیم.
از نظر امکانات زیر ساختی چه مشکلاتی در تنیس حس می کنید؟
از نظر زمین خاکی مشکلی احساس نمی‌شود، چون در مجموعه ورزشی انقلاب و استقلال می‌توان به آن دسترسی پیدا کرد، اما از لحاظ زمین ها در کورت مشکلاتی داریم و همین اتفاق نیز در مسابقات دیویس کاپ برای ما دردسرساز شد، چون برای تمرین به مشکل بر خوردیم. از لحاظ دستمزد هم باید گفت درآمد بازیکنان تنیس خنده دار است، چرا که اگر بخواهیم از ۱۰ به آن نمره دهیم، نیم هم برای آن زیاد است. دستمزدی برای بازیکن ملی وجود ندارد چرا که لیگی هم تشکیل نشده و در سال شاید ۵ رقابت برگزار شود که در آن نفر اول شاید بابت قهرمانی ۸ میلیون بگیرد که هزینه یک ماه تمرینش هم نمی‌شود.
اخیرا تورنمنت های کشوری زیادی در تنیس برگزار شده است، اما آیا این رقابت ها نمی تواند به پیشرفت تنیسورها کمک کند؟
مسابقات A++ که ارزش رقابت دادن دارد و به نسبت مسابقات مناطق به پیشرفت تنیسورها کمک می‌کند امسال فقط ۳ بار برگزار شده است، این در حالی است که مسابقات مناطق در تعداد بیشتری برگزار شده که سی و دو بازیکن برتر رنکینگ در این رقابت ها شرکت نمی کنند چون این مسابقات در حد منطقه برگزار می شود.
بیشتر بخوانید: شایسته: از نامزدی انتخابات رئیس فدراسیون تنیس انصراف ندادم/ بابت کسب نتیجه ضعیف در مسابقات دیویس کاپ شخصا عذرخواهی کردم
تغییر نسل در تنیس شکل گرفته است؟ نسل آینده این رشته را چطور ارزیابی می کنید؟
در چند سال گذشته بازیکن خوب در تنیس داشتیم، اما باید به نسل‌های آینده تنیس بیشتر فکر کرد چرا که به جز یک یا ۲ تنیسور بازیکن دیگری از نظر کیفی خوب نیستند. نسل آینده تنیس به نظر من اگر همینطور پیش رود افت محسوسی خواهد داشت. در کنار همه این ها وقتی به تغییر نسل فکر می‌کنید باید به بازیکنان اجازه دهید تا خود را پیدا کرده و در کنار آن به تجربه اندوزی بپردازند تا در نهایت نتیجه کسب کنند.
در آینده در چه مسابقاتی حضور پیدا خواهید کرد؟
اکثر مسابقات تنیس به صورت انفرادی است و تنها رقابت تیمی مسابقات دیویس کاپ و آسیایی است که سالی یکبار برگزار می‌شود. مسابقات به گونه‌ای است که یا باید فدراسیون تنیسورها را اعزام کند و یا اینکه بازیکن با هزینه‌های شخصی اش پا به این رقابت‌ها بگذارد که کار بس دشواری است و شخصا به غیر از حمیدرضا نداف ندیدم کسی بتواند از پس هزینه‌های هنگفت آن بر بیاید و در این مسابقات شرکت کند.فکر می‌کنم یکی از دلایل پیشرفت نکردن رشته تنیس در کشور ما می‌تواند همین موضوع باشد.
سخن پایانی؟
از مربیانم همچنین احمدوند و فدراسیون تنیس که باعث شد شجاعت خود را با اعتماد به جوانان در مسابقات دیویس کاپ استارت زدند، تشکر کنم. امیدوارم حالا یا اگر مجید شایسته (رئیس فدراسیون تنیس) ماندنی شد یا فرد دیگری جایگزین می شود، شجاعت ادامه دادن این راه را داشته باشند.
انتهای پیام/