کمال شفیعی، شاعر کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اینکه قصه گویی برای کودکان در کتابخوانی آن ها در آینده تاثیر می گذارد، گفت: قصه گویی گمشده جهان امروز ماست؛ قصه گویی اساسا طرح واژه های ذهنی کودکان را به شنیدن و تجربه کردن چیزی که در مخیله کودک شکل می گیرد عادت می دهد چرا می گوییم کودکان قدیم باسوادتر و تواناتر از کودکان امروز بودند چون قصه گویی ها و لالایی های شبانه باعث می شود کودک خود را قهرمان اصلی داستان فرض کند و فرصت اندیشیدن به تنگناها و خوشی ها با همذات پنداری در روان کودک و نوجوان جامعه ایجاد می کند که باعث می شود وی در زیستی که آن را تجربه نکرده است باوری را در رونش ایجاد کند و در بزرگسالی کمتر تجربه های ناخوشایندی داشته باشد.
وی افزود: قصه گویی امکان گسترش خزانه لغات کودک را فراهم می کند. شاهنامه خوانی ها و قصه گویی هایی که در دورهمی کرسی ها انجام می شد باعث رشد فزاینده درک فرد و امکان حضور روحی و ذهنی مخاطبان را در شرایط گوناگون فراهم می کرد. نسل های تربیت شده هم به لحاظ قدرت بیان و خزانه لغات هم تجربه هایی برایشان به وجود می آمد که تواناتر بودند؛ امروزه این بخش از ادبیات شفاهی کودکان و نوجوانان کمتر دیده شده است و توجه به کودکی که می خواهند به خودشکوفایی برسد توجه به قدرت خلاقیت وی است.
این شاعر کودک و نوجوان با تاکید روانشناسی امروز به لزوم افزایش خلاقیت کودک و اینکه مرزهای تخیل کودک باید از کجا نشات بگیرد اشاره و بیان کرد: میزان قصه ها و افسانه هایی که برای کودکان توسط بزرگترهای کودک گفته می شود و به کودک انتقال داده می شود اندک است جامعه شتاب زده امروز باعث می شود خانواده ها فرصت کافی برای قصه گویی نداشته باشند چون پدر و مادر هر دو سرکار می روند و خسته به خانه برمی گردند به ویژه اینکه دو نسل باهم زندگی نمی کنند و خلا قصه گویی احساس می شود که این خلا را باید با کتاب گویا پرکرد.
شفیعی از لزوم دریافت تجربه های مختلف از طریق همذات پنداری کودکان با قهرمان های قصه ها برای داشتن کودکانی توانمند گفت: کودکانی که قصه برایشان خوانده می شود دنیای بزرگ تری دارند هم به لحاظ افزایش دایره لغات هم همذات پنداری و ایجاد احساس دوستی در کودکان قصه خوانی اهمیت دارد چون قصه گویی با تلطیف فضا باعث می شود کودک نگاه عاشقانه ای به محیط پیرامونش داشته باشد؛ میراثی که به ادبیات شبانه کودک رسیده باعث شده بود نسل گذشته نسل توانمندی باشد و نیاز است افسانه های قدیمی مان را بازسازی کنیم و افسانه جدید بسازیم که این افسانه ها تنها چاپ شده نباشد،نیازداریم جشنواره های قصه گویی راه بیفتد تا قصه گویی در بین مردم فرهنگسازی شود.
وی ادامه داد: کودکانی که والدینشان برای آنها قصه می خواندند در بزرگسالی با کتاب مانوس هستند و به کتابخوانی علاقه بیشتری دارند اگر می خواهیم جامعه ای کتابخوان داشته باشیم و سرانه مطالعه کشورمان را افزایش دهیم باید به قصه گویی توجه کنیم در قسمت هایی از داستان، قهرمان آن در مکان هایی وحشتناک گرفتار می شود یا شکست می خورد نقطه ضعف های او به همراه دلیل سربلندی اش در قصه مشخص می شود این ها تجربه هایی است که از طریق قصه گویی به کودک منتقل می شود. کودکان دیروز می توانستند دنبال راهکار باشند به جای اینکه در برابر مشکلات مستاصل شوند.
این شاعر کودک و نوجوان به مستاصل شدن کودکانی که نتوانستند خود را با داستان همراه کنند در زندگی واقعی خودشان و مستاصل شدن آن ها اشاره و تصریح کرد: قصه گویی اتوبانی است که کودک را از مسیر مشکلات عبور می دهد و فضایی را ایجاد می کند تا از بسیاری از تجربه هایی که بعدها در برابرش قرار می گیرد دوری کند؛ قصه گویی و داستان نویسی برای کودک و نوجوان ساختارهای ذهن آن ها را ایجاد می کند و باعث می شود زندگی دیگران را از نزدیک لمس کنند.
شفیعی افزود: هنر تربیت مدرن در این است که کودکان بی واسطه در مواجهه با رفتارهای دیگران قرار بگیرند و متوجه شوند دلیل جزای شخصیت پلید و پاداش قهرمان داستان چیست؛ قصه گویی صرفا خواندن یک داستان نیست در واقع پرورش روح و روان کودکان برای پذیرش مسئولیت های بزرگتر و گسترش مرزهای جغرافیایی ذهنش است قصه گویی قدرت تخیل، انگیزه و توانایی تکلم کودک را افزایش می دهد میزان هوشیاری اش را بالا می برد که همه این هاهنر قصه گویی است.
انتهای پیام/